21 تیرماه روز جهانی بدون پلاستیک ونایلکس نامگذاری شده ،اساسا چنین نامگذاری های در شرایطی صورت می گیرد که به وضعیت موجود درباره مسئله ای خاتمه داده شود وفرهنگ سازی درباب ان اغاز شود و استفاده اصولی تر ومناسب تری جایگزین آن شود.
روزی که پلاستیک اختراع شد شاید مخترع آن همپای سایر مخترعین دنیا دراین فکر بود مشکلی را مرتفع کند و محصولی با منفعت وکاربردی را عرضه کند ،غافل از اینکه طبق گفته ها وشنیده ها اولین پلاستیک های ساخته شده هنوز تجزیه نشده و احتمالا تا صدها سال بعد هم در طبیعت باقی خواهند ماند، به نحوی که اکنون به معضلی بزرگ برای محیط زیست بدل شده است.
اگر وسیله هایی که در طول زندگی مورد استفاده قرار می دهیم ارزیابی کنیم متوجه می شویم کمتر وسیله ای است که در ساخت وبافتش از پلاستیک استفاده نشده باشد ، از نایلکس های پلاستیکی خرید روزانه گرفته تا کامپیوترها، کیسه سرم های دارویی، ظروف غذایی یکبار مصرف، پوشش بسیاری از وسایل برقی همه و همه از پلاستیک ساخته شده و این امر نشان می دهد پلاستیک با اجزای زندگی انسان درآمیخته وحتی سلامت وی تحت الشعاع ودرشرایط بحرانی قرار داده است.
اگر بخواهیم تولید پلاستیک در سراسر جهان را بررسی کنیم شاید بتوان گفت مصداق تمام عیار فاجعه است ومصرف پلاستیک چندین برابررشد داشته وسیر صعودی را دراین زمینه نشان می دهد.
به گواه آمارها سالانه حدود 60 تا 100 میلیون بشکه نفت برای تولید کیسه های پلاستیکی مورد نیاز است و سالانه هزاران گونه از جانوران آبزی مانند ماهی،وال، دلفین، فک، لاک پشت، ماهی ها و پرندگان وپستانداران بر اثر بلعیدن کیسه های نایلونی و یا گیر کردن در آنها دچار خفگی شده و از بین می روند که این مسئله عمق فاجعه را بخوبی نشان می دهد واین درشرایطی است که نباید حیات هیچ موجودی در اثر وجود پلاستیک در محیط به خطر بیفتد،پلاستیک در واقع بیش از آنکه منفعت به باربیاورد زیان بار بوده وهمانگونه که اشاره شد باعث مرگ های خاموش بسیاری ازگونه های جانوری شده است.
گذشته از این، پلاستیک سلامتی انسان را نیز به خطر انداخته تا جایی که می توان گفت هوا، غبار، آب و غذا می‌‌توانند براحتی ما را در معرض مواد شیمیایی موجود در پلاستیک‌ها قرار دهند.
گفته می شود قرار دادن نان داغ در کیسه پلاستیکی باعث شکسته شدن شاخه های پلیمری کیسه و ورود مونومر به داخل مواد موجود در آن و در نتیجه ورود به سیستم غذایی و بدن انسان خواهد شد که در نهایت در دراز مدت منجر به سرطان می شود،همچنین نوشیدن چای و همچنین آب یخ زده در داخل ظروف پلاستیکی در صورت مداوم در دراز مدت می تواند موجب ایجاد سرطان های دستگاه گوارش شود،حتی گفته شده بلعیده شدن پلاستیک توسط موجوداتی که به هر شکل منبع غذایی انسان هستند، می تواند بر سلامت انسان ها تاثیرگذار باشد، که این ها تنها نمونه هایی از تاثیرات پلاستیک بر سلامت انسان است.
البته باید اذعان کرد سوزاندن ودفن کردن پلاستیک ها نیز کارساز نخواهد بود بلکه برعکس آنها را وارد زنجیره غذایی و آب‌های زیرزمینی خواهد کرد ونسل های آینده را مجبور خواهد کرد با این بحران دست وپنجه نرم کنند.
بی تردید با توجه به مضرات این ماده در سلامت انسان ومحیط زیست حرکت‌هایی نیاز است تا استفاده از پلاستیک کنترل شود،چرا که درکشور ما وحتی استانی نظیر استان کهگیلویه وبویراحمد بنظر می رسد انگونه که باید وشاید به این مسئله بها داده نشده ودرسبد کالاهای خانواده همچنان این ماده دیده می شود وسیر صعودی وافزایشی نیز داشته وفرهنگ سازی خاصی نیز دراین زمینه صورت نگرفته وهیچ کدام از ما نیز خود را ملزم به رعایت این مسئله نکرده ایم وشاید اصلا نسبت به تبعات ان آگاهی واطلاعات لازم را نداریم وحتی شاید بتوان گفت هیچ گونه کلاس وغرفه آموزش وبرنامه خاصی درطول سال دراین زمینه برگزار نشده است.
درحالی که بسیاری از کشورهای دنیا از مدتها پیش بفکر کنترل وکاهش مصرف این ماده افتاده اند وقوانین وسیاست های تشویقی وتنبیهی را در زمینه مصرف ان اعمال کرده اند .
دراین میان تغییر الگوی استفاده ازکیسه های پلاستیکی، استفاده از پاکت و کیسه های پارچه ای برای خرید، برنامه خرید کالاهایی با کمترین پلاستیک،فرهنگ سازی از طریق رسانه ها،جلوگیری دولت ازخط تولید نایلکس وعرضه آن، ایجاد فضای مناسب برای بازیافت از جمله مهمترین راهکار هایی است که می توان در زمینه کاهش وکنترل مصرف پلاستیک بکار گرفت.
البته 21 تیر تنها روزی نمادین است ولازم است درهمه طول سال با توجه به آثار زیار بار پلاستیک این مسئله مورد توجه قرار بگیرد واقدامات اساسی برای کنترل وکاهش آن لحاظ واجرایی شود.
پس همه باهم با نه گفتن وکنترل مصرف پلاستیک آینده زمین ومحیط زیست را تضمین کنیم.
دریافت کننده:حسین خدمتی**انتشار دهنده:حسینعلی راشکی
7531/8005
انتهای پیام روزی که پلاستیک اختراع شد شاید مخترع آن همپای سایر مخترعین دنیا دراین فکر بود مشکلی را مرتفع کند و محصولی با منفعت وکاربردی را عرضه کند ،غافل از اینکه طبق گفته ها وشنیده ها اولین پلاستیک های ساخته شده هنوز تجزیه نشده و احتمالا تا صدها سال بعد هم در طبیعت باقی خواهند ماند، به نحوی که اکنون به معضلی بزرگ برای محیط زیست بدل شده است.
اگر وسیله هایی که در طول زندگی مورد استفاده قرار می دهیم ارزیابی کنیم متوجه می شویم کمتر وسیله ای است که در ساخت وبافتش از پلاستیک استفاده نشده باشد ، از نایلکس های پلاستیکی خرید روزانه گرفته تا کامپیوترها، کیسه سرم های دارویی، ظروف غذایی یکبار مصرف، پوشش بسیاری از وسایل برقی همه و همه از پلاستیک ساخته شده و این امر نشان می دهد پلاستیک با اجزای زندگی انسان درآمیخته وحتی سلامت وی تحت الشعاع ودرشرایط بحرانی قرار داده است.
اگر بخواهیم تولید پلاستیک در سراسر جهان را بررسی کنیم شاید بتوان گفت مصداق تمام عیار فاجعه است ومصرف پلاستیک چندین برابررشد داشته وسیر صعودی را دراین زمینه نشان می دهد.
به گواه آمارها سالانه حدود 60 تا 100 میلیون بشکه نفت برای تولید کیسه های پلاستیکی مورد نیاز است و سالانه هزاران گونه از جانوران آبزی مانند ماهی،وال، دلفین، فک، لاک پشت، ماهی ها و پرندگان وپستانداران بر اثر بلعیدن کیسه های نایلونی و یا گیر کردن در آنها دچار خفگی شده و از بین می روند که این مسئله عمق فاجعه را بخوبی نشان می دهد واین درشرایطی است که نباید حیات هیچ موجودی در اثر وجود پلاستیک در محیط به خطر بیفتد،پلاستیک در واقع بیش از آنکه منفعت به باربیاورد زیان بار بوده وهمانگونه که اشاره شد باعث مرگ های خاموش بسیاری ازگونه های جانوری شده است.
گذشته از این، پلاستیک سلامتی انسان را نیز به خطر انداخته تا جایی که می توان گفت هوا، غبار، آب و غذا می‌‌توانند براحتی ما را در معرض مواد شیمیایی موجود در پلاستیک‌ها قرار دهند.
گفته می شود قرار دادن نان داغ در کیسه پلاستیکی باعث شکسته شدن شاخه های پلیمری کیسه و ورود مونومر به داخل مواد موجود در آن و در نتیجه ورود به سیستم غذایی و بدن انسان خواهد شد که در نهایت در دراز مدت منجر به سرطان می شود،همچنین نوشیدن چای و همچنین آب یخ زده در داخل ظروف پلاستیکی در صورت مداوم در دراز مدت می تواند موجب ایجاد سرطان های دستگاه گوارش شود،حتی گفته شده بلعیده شدن پلاستیک توسط موجوداتی که به هر شکل منبع غذایی انسان هستند، می تواند بر سلامت انسان ها تاثیرگذار باشد، که این ها تنها نمونه هایی از تاثیرات پلاستیک بر سلامت انسان است.
البته باید اذعان کرد سوزاندن ودفن کردن پلاستیک ها نیز کارساز نخواهد بود بلکه برعکس آنها را وارد زنجیره غذایی و آب‌های زیرزمینی خواهد کرد ونسل های آینده را مجبور خواهد کرد با این بحران دست وپنجه نرم کنند.
بی تردید با توجه به مضرات این ماده در سلامت انسان ومحیط زیست حرکت‌هایی نیاز است تا استفاده از پلاستیک کنترل شود،چرا که درکشور ما وحتی استانی نظیر استان کهگیلویه وبویراحمد بنظر می رسد انگونه که باید وشاید به این مسئله بها داده نشده ودرسبد کالاهای خانواده همچنان این ماده دیده می شود وسیر صعودی وافزایشی نیز داشته وفرهنگ سازی خاصی نیز دراین زمینه صورت نگرفته وهیچ کدام از ما نیز خود را ملزم به رعایت این مسئله نکرده ایم وشاید اصلا نسبت به تبعات ان آگاهی واطلاعات لازم را نداریم وحتی شاید بتوان گفت هیچ گونه کلاس وغرفه آموزش وبرنامه خاصی درطول سال دراین زمینه برگزار نشده است.
درحالی که بسیاری از کشورهای دنیا از مدتها پیش بفکر کنترل وکاهش مصرف این ماده افتاده اند وقوانین وسیاست های تشویقی وتنبیهی را در زمینه مصرف ان اعمال کرده اند .
دراین میان تغییر الگوی استفاده ازکیسه های پلاستیکی، استفاده از پاکت و کیسه های پارچه ای برای خرید، برنامه خرید کالاهایی با کمترین پلاستیک،فرهنگ سازی از طریق رسانه ها،جلوگیری دولت ازخط تولید نایلکس وعرضه آن، ایجاد فضای مناسب برای بازیافت از جمله مهمترین راهکار هایی است که می توان در زمینه کاهش وکنترل مصرف پلاستیک بکار گرفت.
البته 21 تیر تنها روزی نمادین است ولازم است درهمه طول سال با توجه به آثار زیار بار پلاستیک این مسئله مورد توجه قرار بگیرد واقدامات اساسی برای کنترل وکاهش آن لحاظ واجرایی شود.
پس همه باهم با نه گفتن وکنترل مصرف پلاستیک آینده زمین ومحیط زیست را تضمین کنیم.
دریافت کننده:حسین خدمتی**انتشار دهنده:حسینعلی راشکی
7531/8005
کپی شد
