به گزارش خبرنگار ایرنا، در این جشنواره علاوه بر نمایش عملی چگونگی تهیه رب و دیگر فراورده ها از ازگیل در حدود 20 غرفه ، قابلیت استفاده از این فراورده ها در تهیه غذاهای محلی نیز برای شرکت کنندگان تجربه شد.
جذاب ترین بخش این جشنواره انجام کارهای مقدماتی و ظریف زنان روستایی برای تهیه رب ازگیل بود که در آن مادران و مادربزرگ های شرکت کننده در این جشنواره میوه ازگیل را برای شست و شو در داخل تشت بزرگی قرار داده و پس از جداکردن شاخ و برگ و تمیز کردن کامل، آن را به همراه مقداری آب روی حرارت آتش قرار می دادند تا کاملا پخته و به زبان محلی ' پتکا ' شود و برای تسریع در عمل آوری آن به تناوب چندین بار با کفگیر هم زدند تا همه قسمت های آن به طور کامل بپزد.
ازگیل پخته شده بعد از این مرحله داخل کیسه ای قرار داده می شد و با ضربه زدن به آن و جداکردن هسته از گوشت، آب حاصل از آن را درون ظرف دیگری می ریختند و تا با جوشاندن دوباره آن رب ازگیل یا کنس دشو به دست آید.
در این مراسم علاوه بر اجرای موسیقی محلی، خواندن شعرهای مازندرانی و همخوانی گروههای موسیقی استانی، تعدادی از چهره های فرهنگی و اجتماعی در باره اهمیت حفظ و احیای خرده فرهنگ های رایج در روستاهای مازندران سخنرانی کردند.
ازگیل که در زبان مازندرانی به آن ' کنس ' گفته می شود، نام گونه ای میوه جنگلی وحشی و هم خانواده با سیب، گلابی ، به ، زالزالک و گلابی وحشی است.
فصل برداشت این میوه جنگلی از اواخر ماه مهر شوع می شود ولی تهیه رب از آن می تواند تا اواسط فصل زمستان به درازا بکشد.
میوه ازگیل دارای گوشتی اسیدی و هسته های سخت بسیار سخت است و به همین دلیل تا خوب رسیده نشود قابل خوردن نیست ولی گوشت آن پس از رسیدن از رنگ سفید به قهوه ای تغییر می کند و کاملا نرم و شیرین می شود.
مازندرانی ها از رب ازگیل در تهیه انواع غذاهای محلی مثل آش ترش، گرناآش، فسنجان، ته چین مرغ محلی و مرغ ترش و تهیه نوعی نان پیازی استفاده می کنند.
میوه ازگیل که ویتامین های سی و بی ، اسیدسیتریک و اسیدمالک دارد، برای آرامش و تقویت اعصاب و درمان عفونت روده بزرگ ، درمان زخم دهانی و تورم مخاط گلو مفید است و از برگ آن برای درمان زخم های پوستی بویژه سالک استفاده می شود.
7327/1654
انتهای پیام جذاب ترین بخش این جشنواره انجام کارهای مقدماتی و ظریف زنان روستایی برای تهیه رب ازگیل بود که در آن مادران و مادربزرگ های شرکت کننده در این جشنواره میوه ازگیل را برای شست و شو در داخل تشت بزرگی قرار داده و پس از جداکردن شاخ و برگ و تمیز کردن کامل، آن را به همراه مقداری آب روی حرارت آتش قرار می دادند تا کاملا پخته و به زبان محلی ' پتکا ' شود و برای تسریع در عمل آوری آن به تناوب چندین بار با کفگیر هم زدند تا همه قسمت های آن به طور کامل بپزد.
ازگیل پخته شده بعد از این مرحله داخل کیسه ای قرار داده می شد و با ضربه زدن به آن و جداکردن هسته از گوشت، آب حاصل از آن را درون ظرف دیگری می ریختند و تا با جوشاندن دوباره آن رب ازگیل یا کنس دشو به دست آید.
در این مراسم علاوه بر اجرای موسیقی محلی، خواندن شعرهای مازندرانی و همخوانی گروههای موسیقی استانی، تعدادی از چهره های فرهنگی و اجتماعی در باره اهمیت حفظ و احیای خرده فرهنگ های رایج در روستاهای مازندران سخنرانی کردند.
ازگیل که در زبان مازندرانی به آن ' کنس ' گفته می شود، نام گونه ای میوه جنگلی وحشی و هم خانواده با سیب، گلابی ، به ، زالزالک و گلابی وحشی است.
فصل برداشت این میوه جنگلی از اواخر ماه مهر شوع می شود ولی تهیه رب از آن می تواند تا اواسط فصل زمستان به درازا بکشد.
میوه ازگیل دارای گوشتی اسیدی و هسته های سخت بسیار سخت است و به همین دلیل تا خوب رسیده نشود قابل خوردن نیست ولی گوشت آن پس از رسیدن از رنگ سفید به قهوه ای تغییر می کند و کاملا نرم و شیرین می شود.
مازندرانی ها از رب ازگیل در تهیه انواع غذاهای محلی مثل آش ترش، گرناآش، فسنجان، ته چین مرغ محلی و مرغ ترش و تهیه نوعی نان پیازی استفاده می کنند.
میوه ازگیل که ویتامین های سی و بی ، اسیدسیتریک و اسیدمالک دارد، برای آرامش و تقویت اعصاب و درمان عفونت روده بزرگ ، درمان زخم دهانی و تورم مخاط گلو مفید است و از برگ آن برای درمان زخم های پوستی بویژه سالک استفاده می شود.
7327/1654
کپی شد
