امام (س)کارگران را مدیران جامعه انسانی می داند .
هر روز روز کارگر است این سخن را امام خمینی (س)31 سال پیش به مناسبت روز جهانی کارگر فرمودند.بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران کار جلوه حق تعالی و کارگران را مدیران جامعه می دانند.به مناسبت روز کارگر با علیرضا محجوب دبیر کل خانه کارگر گفت و گویی کردیم که با هم می خوانیم:
علیرضا محجوب دبیر کل خانه کارگر در گفتگو با پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران ، در مورد جایگاه کارگر در نظام اجتماعی و اقتصاد اسلامی می گوید،اگر کار و کارگر در فقه اسلامی دنبال کنیم،جای پاهایی از عصر پیامبر (ص)در مورد روایتی که منقول است پیرامون بوسیدن دست کارگری توسط پیامبر،پیدا می کنیم.در عصر ائمه نیز این مساله را می توان دید .از امام صادق منقول است که کار و کارگر را با خون شهدا و مجاهده مجاهدین برابر و هم ارج گرفتند.در عصر جدید هم جملاتی که از امام راحل در اولین پیامشان در سال 58 به مناسبت روز جهانی کارگر در میدان امام حسین خوانده شده جملاتی است که از نظر توصیفی باید بگویم که جملاتی بی نظیری است.
وی اظهار داشت : ایشان کار را جلوه حق تعالی دانستند. امام (س)کارگران را مدیران جامعه انسانی می داند .وی می افزاید ، نظام اسلامی چون با نظام برده داری بیگانه بوده و در صدد تعطیل نظام برده داری بوده است به نظام مزدی و نظام کارگری کاملا معتقد بوده و به همین جهت از سده اولیه اسلامی در شهر مدینه که کسب و کار و بویژه تولید از شکل برده داری به شکل روابط کار و کارگری متحول شد.
محجوب ادامه داد : پیام حضرت امام خمینی که در آن تا کید دارند که نباید ما اختصاص بدهیم یک روزى را به کارگر به اعتبار اینکه این روز حظّ کارگر، همین روز است. بله، مانع ندارد که یک روزى را ما انتخاب کنیم براى کارگر که بفهمانیم به عالم که کار و کارگرى است که همه چیز از اوست .این نشاندهنده اهمیت و نقش کارگر در نزد بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران است .
وی می گوید،پس از پیروزی انقلاب اسلامی و به قول آیت الله مطهری مستحدث کردن روابط کارگری و روابط اقتصادی جدید و تحولاتی که منجر به نوشتن قانون کار جدید شد و تشکیل مجمع تشخیص مصلحت نظام ، از جمله مسائلی مهمی است که ما در عصر جدید در عرصه اجتماعی و اقتصادی شاهدش بودیم و ایجاد شورهای اسلامی کار،تعریف یک تشکل و نظام تشکیلاتی در عرصه روابط کار از افتخارات نظام اسلامی است.
محجوب دیدگاه امام در مورد کارگان را دیدگاهی کاملا حمایتی توصیف کرد و گفت ،همانطور که پیش از انقلاب در شعار ها مطرح می شد و بعد از انقلاب تکرا شد که ای کارگر اسلام حامی توست ،و نیز در پیام 11 اردیبهشت 58 امام این مطلب کاملا مشهود است.
علیرضا محجوب پیرامون نسبت به رفاه و معیشت کارگران تاکید می کند که اصولا پدیده رفاه یا توسعه اجتماعی یکی از فاکتورهای اساسی توسعه یافتگی اقتصاد و جوامع است یعنی هر چه این فاکتور رتبه اش بالاتر برود یعنی آن کشور توسعه یافته تر است.بنابراین امروز رفاه و بین معیشت کارگران و توسعه رابطه تعریف مندی وجود دارد به این معنا که اگر در یک جامعه تولید ناخالص داخلی فرض کنید 15 هزار دلار در سال باشد ولی حقوق کارگران 1500 دلار باشد نشان می دهد که ثروت در این کشور بیمار توزیع می شود .عادلانه توزیع نمی شود.وقتی عادلانه توزیع شود این موازنه یا نزدیک می شود یا برابرمی شود ؛بنابراین کشورها کوشش می کنند برای اینکه موازنه توزیع درست برقرار بشود و بعد خود به خود همه از آن مشخصه های دیگر اقتصاد بر اساس کار تعریف می شود و آن وقت مالیات درست دریافت می شود و درست توزیع می شود و در واقع بازگردش آن درست انجام می گیرد.همانطور که نظام مالکیتی اسلام بر اساس کار توزیع شده همه شاخصه هایش ،شاخصه های پیشرفت و توسعه است و اقتصاد بر اساس کار تعریف خواهد شد.به این جهت اگر بخواهیم اقتصاد پیشرفته بنا کنیم باید سطح معیشت کارگران مان را و جایگاه حقوقی آن ها را به حد اکثر افزایش بدهیم.
نماینده مجلس هشتم در مورد حقوق کارگران و جنبش های سوسیالیستی چنین می گوید:اگرچه سوسیالیسم به معنی تولید و اقتصاد جمعی همچنان موجود است و بخش تعریف شده اقتصاد جهان است.کشورها هم همه به عنوان یک واقعیت پذیرفته اند که اقتصاد سرمایه داری صرف یا سوسیالیستی صرف متحقق نمی شود بنابراین امروز اقتصاد اغلب کشورهای دنیا مختلط و تلفیقی است.بخشی از آن مالکیت جمعی و بخشی از آن مالکیت فردی و بخشی از آن تعاونی است.
در ادامه وی پیرامون نقش کارگران در پیروزی انقلاب اسلامی می گوید،انقلاب اسلامی دو منظر دارد .یک آغاز و مبدأ تاریخی اش که عبارت بود از حوادث قم و مقاله معروف احمد رشیدی مطلق در روزنامه اطلاعات و دوم اعتصابات سراسری صنعت نفت.بنابراین اگر دو منشا و دو قشر مهم را ذکر کنیم یک بخش طلاب اند که نهضت فکری و نهضت اولیه و حرکت خیز این جنبش را در قم آغاز کردند و بخش دیگر آن در عرصه اقتصادی و توان اقتصادی و نیروی اقتصادی و مضمحل کردن ماشین اقتصادی نظام شاهنشاهی است که این کارگران بودند که با اعتصاب هایشان در صنعت نفت و بعد در بقیه صنایع ماشین اقتصادی شاه را متوقف کردند و بدین ترتیب زمینه پیروزی انقلاب را مهیا کردند.اگر این انقلاب دو بال دارد یک بال آن کارگران هستند.
محجوب از بی توجهی مجلس به تقنین قوانین در حوزه معیشت کارگران انتقاد می کند و می گوید،این متاسفانه جزو چیزهایی است که به واسطه نظام تعریف شده وجود دارد یعنی به طور سه جانبه کارگر و کارفرما و دولت ،کمتر مجلس اقدامات تقنینی در این رابطه انجام داده.و اقدامات تقنینی مجلس تا کنون بسیار محدود بوده است.اقدامات مجلس در این حوزه بیشتر اقدامات حقوقی است و نه اقدامات مالی و مادی مگر در بخش کارگران مشمول حوزه دولت که سعی شده هم ترازی ها به حداکثر رسانده شود.
وی درمورد تاثیر طرح هدفمند کردن یارانه بر زندگی کارگران می گوید،بیشترین تاثیر منفی هدفمند کردن یارانه را کارگران و مزدبگیرها خواهند دید بدین ممعنی که به میزا ن زیادی از درآمدهایشان را به علت افزایش قیمت ها از دست خواهند داد.تورم جانکاهی حاصل خواهد شد.نکته دیگر که بسیار مهم است به واسطه رکودی که از این حرکت پیدا خواهد شد عموما کارگران مستأصل خواهند شد در عرصه کار.و بیکاری بیش از گذشته خواهد شد رونق بنگاه ها کمتر از گذشته خواهد شد.رکود دامنگیر بسیاری از واحدهای صنعتی می شود.قادر نبودن شرکت ها و واحدهای تولیدی و عدم پرداخت حقوق بیش از گذشته خواهد شد.بسیاری از واحدها حتی هزیته های آب و برقشان را نخواهند توانست که پرداخت کنند.و کارگران عینا شرایط رکودی را که دو سال گذشته جهان تجربه کرد در قالب این هدفمند کردن یارانه ها تجربه خواهند کرد.توزیع نقدی یارانه نیز اقدامی ناکافی است.اقدام کافی این است که به اندازه افزایش هزینه ها دستمزدها چند بار افزایش یابد.قطعا رکود این حرکت به خاطر اینکه تقاضای کارگران بیشتر متوجه صنعت داخلی خواهد بود کمتر از رکودی خواهد بود که الان دولت با این حرکت که پول بزرگی را دریافت می کند و پول کوچکی را به عنوان سیاست جبرانی به بخشی از کارگران و بخشی از واحدهای تولیدی ممکن است برگرداند ،خواهد بود.چون این رقم کوچک است اما اگرحقوق درست افزایش پیدا کند تقاضارونق خودش را خواهد داشت و تورم ممکن است سرعت افزایش اش بیشتر از امروز شود ولی تقاضا فعال خواهد ماند.رکود را اقتصادانان در مقابل تورم مثل سرطان می دانند.اگر تورم با تمام زشتی هایش سردردی باشد رکود سرطان است.بنابراین ما از سرطان دررفتیم و به سردرد اکتفا خواهیم کرد.ولی با این راه ما هم از سرطان جلوگیری می کنیم و هم از سردرد.
وی در پایان پیرامون وضع معیشتی کارگران در 30 سال گذشته می گوید،آنچه که در سال 58 افتاد نخستین اتفاق در تاریخ ما بود و پرداختی به کارگران با حداقل معیشت کارگران.به عبارتی حداقل معیشت برابر شد با حداقل حقوقشان.در گذشته فرض کنید حداقل حقوق 40 تومن بود ولی 23 تومن پرداخت می کردند .این متاسفانه بعد از 58 با یک روند بسیار کندی روبرو شد.از سال 70 به بعد ما برگشتیم به سال های قبل از 58 و فاصله پیدا شد .باز در دهه 80 دولت تعهد کرد که فاصله ها را صفر کند ولی یک سالش را عملیاتی کرد چند سال بعد روی تعهدش عمل نکرد .اکنون بین پرداختی و وضع معیشتی کارگران تقریبا یک به دو فاصله وجود دارد یعنی امسال بیش از 5 میلیون ریال ما امسال باید پرداخت برای داشتن حداقل معیشت که ما 3 میلیون ریال پرداخت کردیم.امیدواریم که شرایطی پیش بیاید که به شرایط 58 برگردیم یعنی میزان پرداختی با حداقل معیشت برابری کند.
