حاج یونس زنگی آبادی همیشه دلش می خواست که بی سر به شهادت برسد و حالا این آرزوی او تحقق پیدا کرده بود و پیکر پاکش بی سر برای تشییع به شهر آورده شده بود.
جی پلاس ـ منصوره جاسبی: خبر که در شهر پیچید، گرد یتیمی بر چهره مردم نشست، همه می گفتند به غیر از حاج یونس زنگی آبادی(1) تعداد دیگری از فرماندهان لشکر هم به شهادت رسیده اند و حالا پیکر همه آنها با هم به کرمان رسیده بود.
حاج قاسم(2) هم برای تشییعشان آمده بود تا چند کلامی با مردم سخن بگوید او فرمانده همه این سرداران شهیدی بود که شهادتشان گرد ماتم را بر چهره کرمان نشانده بود.
آن روزها بی بی قمر(3) در قید حیات بود، برادر حسین، ماشینی از مخابرات کرمان تحویل گرفت و برای بردن بی بی قمر به ستاد معراج شهدا راهی زنگی آباد شد و طاهره بانو(4) و مادر را به کرمان آورد.
بیشتر بخوانید:
چرا شهید زنگی آبادی دلش نمی‌خواست خبر زخمی شدنش به گوش حاج قاسم برسد؟
چرا شهید زنگی‌آبادی حاضر نشد به خواب شیرینش روی پای حاج قاسم ادامه دهد؟
بی بی اصرار داشت تا چهره حاج یونس را ببیند و محمدعلی زنگی آبادی که پیکرش را دیده بود با این درخواست بی بی موافقت نمی کرد. حسین به محمدعلی می گفت بگذار بی بی چهره بچه اش را ببیند که محمدعلی درگوشی به حسین گفت: آخر کدام صورت، حاجی سر در بدن ندارد و مانند اربابش بی سر است.
محمدعلی که نمی توانست اصرار بی بی را بی پاسخ بگذارد، کفن را از روی پاهای حاج یونس کنار زد و گفت: می توانید پاهای حاجی را ببوسید. حاضرانی که در معراج حضور داشتند، جلو آمده و بر پاهای فرمانده شهیدشان بوسه زدند. آنگاه کفن را بسته و پیکر حاج یونس روی دست ها از ستاد معراج خارج شد.
انگار همه آمده بودند، در همه کوچه و خیابان های زنگی آباد جمعیت موج می زد، به سختی پیکر مطهر را به گلزار شهدا رساندند و در خانه ابدی به خاک سپردند.(5)
1. سردار شهید یونس زنگی آبادی(1340)، فرمانده تیپ امام حسین (ع) لشکر 41 ثارالله(س) که در بیست و سوم دی ماه و در عملیات کربلای پنج و در سن 25 سالگی به شهادت رسید.
2. سردار شهید حاج قاسم سلیمانی، فرمانده نیروی قدس سپاه پاسداران که در سیزدهم دی ماه سال 98 در یک حمله تروریستی به وسیله بالگردهای امریکایی به همراه جمعی از یارانش از جمله ابومهدی المهندس به درجه رفیع شهادت نایل شد. وی از ابتدای تشکیل لشکر 41 ثارالله(س) مسئولیت فرماندهی این لشکر را بر عهده داشت.
3. مادر شهید زنگی آبادی.
4. طاهره زنگی آبادی، همسر شهید.
5. برگرفته از خاطره نقل شده از حسین زنگی آبادی.
