نماینده مردم ایلام در شورای عالی استانها گفت: جاده مواصلاتی ملکشاهی روزانه از مردم این شهرستان قربانی میگیرد.
حمداله بیگی در گفتوگو با خبرنگار ایلنا، درباره مشکلات جاده ملکشاهی در محور ایلام گفت: طول این محور 25 کیلومتر و صعب العبور است. از اوایل انقلاب تاکنون این جاده به صورت فرعی مانده و متاسفانه هیچ اقدامی جهت بازگشایی و تعمیر آن صورت نگرفته است.
وی با اشاره به اینکه طی ماه گذشته در این جاده پنج نفر کشته شدند، افزود :از سال 96 تا 97 فقط به دلیل نامساعد نبودن شرایط محوری 400 نفر مجروح شدند.این محور 40 سال است فرعی مانده و در سالهای اخیر نیز دومین محور اصلی عتبات عالیات است اما متاسفانه به دلیل نداشتن اعتبار - به میزان 33 میلیارد تومان - این جاده که فقط 25 کیلومتر است همین طور در انتظار راهی سالم باقی مانده است.
وی با توجه به شرایط نامساعد این محور گفت: مردم در ایام اربعین به صورت خودجوش در مسیرها متمرکز میشوند و مسافران را هدایت و راهنمایی میکنند که خدای ناکرده حادثه تلخی برای آنها رخ ندهد.
اینجا مردم داغدارند
نماینده مردم ایلام در شورای عالی استانها اظهار داشت: تاکنون از طریق مدیران استانی، وزیر راه و دیگر مسئولان کشور برای حل مشکل تلاش کردیم اما بی نتیجه بود.از آنجا که اغلب مسئولان نیز در سفر به استان با هواپیما می آیند مشکلات جادهای را ندیده و نمیدانند مردم چه سختیهایی را متحمل هستند. اینجا شما خانوادهای را نمی بینید که به دلیل همین مشکلات جادهای عزیزش را از دست نداده و داغدار نشده باشد و این انصاف نیست مردمی که در طول دوران جنگ تحمیلی خونهای زیادی دادند با این شرایط سخت زندگی کنند.
وی در بخش دیگری از صحبتهایش به مشکلات آب شرب ملکشاهی پرداخت و گفت: با وجود سد چمگردلان که در 10 کیلومتری این شهرستان واقع شده و همچنین رودخانه آب شیرین فصلی گل گل مردم ملکشاهی محروم از آب شرب هستند. سدی که آب شرب استان ایلام را تامین میکند و مردم این شهرستان برای آب شرب مجبورند به چشمههای کوهستانی مناطق اطراف روی آورند. آنهایی که خود وسیله نقلیه دارند به آنجا رفته و آب مورد نیازشان را تامین میکنند و آنهایی که ندارند مجبورند از همین آب گلآلود استفاده کرده که همگی دچار سنگ کلیه شدند و گاهی آب تصفیه شده خریداری میکنند که هر لیتر را دو برابر یک لیتر بنزین میخرند.
بیگی در پایان افزود: اگر این مشکلات مردم برطرف نشود به زودی مجبور به کوچ اجباری هستند و شهرستانی که در سال 86 ، 55 هزار نفر بود اکنون به 35 هزار نفر کاهش یافت و 20 هزار نفر مجبور به مهاجرت اجباری شدند.