اخیرا شی جین پینگ توصیه کرده که مقامات محلی بخشی از بار حمایت از فناوری‌ها و صنایع جدید را بر عهده بگیرند که می‌تواند بر فشار داخلی به دولت‌های محلی افزوده و حتی تغییراتی خاموش در سیستم مالیاتی ایجاد کند.
به گزارش جماران؛ از آنجایی که چین با بحران املاک، بیکاری بالای جوانان، کاهش اعتماد کسب و کار و مصرف کنندگان، و اقیانوسی از بدهی‌های دولت‌های محلی دست و پنجه نرم می‌کند، می‌توان انتظار داشت که دولت همه چیز خود را در برنامه‌هایی قرار دهد تا کشور را از رکود اقتصادی خارج کند. براین اساس نشست رهبران ارشد چین در کمیته مرکزی حزب کمونیست چین در حال شکل گیری است تا مجموعه‌ای متفاوت از اصلاحات را ارائه دهد.
پلنوم سوم کمیته مرکزی حزب کمونیست چین (ح‌ک‌چ) درکنار تمرکز بر رفع مشکلات فعلی چین، به این دلیل که سومین جلسه دوره پنج ساله این کمیته است؛ چین را برای رویارویی با ایالات متحده آماده می‌کند. این نشست با هدف تقویت تسلط حزب بر جامعه چین و ادای احترام به رهبر برجسته چین؛ شی جین پینگ، برگزار و احتمال می‌رود اصلاحاتی به اشتباهات سیاستی از زمان قرنطینه صفر کووید-19 که باعث ایجاد نابسامانی اقتصادی شده، در سایه دور شدن چین از استراتژی بلندمدت رشد اقتصادی، باشد.
پلنوم سوم از تاریخ 15 تا 18 ژوئیه (25 تا 27 تیرماه) برگزار و احتمالا شاهد، اصلاحات در بازسازی سیاست‌های مالیاتی و همچنین هماهنگی بیشتر توسعه اقتصادی منطقه‌ای خواهد بود. هر دو سیاست‌هایی هستند که نقش دولت مرکزی را در هدایت توسعه تقویت می‌کنند. برای سومین پلنوم اعلامیه‌هایی در حمایت از بخش خصوصی تحت محاصره چین که بیش از 60 درصد تولید ناخالص داخلی و بیش از 80 درصد اشتغال شهری را تشکیل می‌دهد، منتشر شده، اما شی و زیردستانش تاکید کرده‌اند که آونگ سیاست قاطعانه به سمت راه حل‌های دولت گرایانه در حرکت است.
این استراتژی برای جمعیتی که در جهت تامین هزینه‌های زندگی خود تلاش می‌کنند و کسب و کارهایی که اراده یا وسیله سرمایه گذاری را از دست داده‌اند، مهلت کمی ایجاد می‌کند. تلاش پکن برای آنچه که «اقتصاد بازار سوسیالیستی سطح بالا» مبتنی بر «نیروهای تولیدی با کیفیت جدید» می‌نامد، با تمایل شی برای دیدن مردم چین به‌ویژه جوانانش در پیگیری آرمان‌های ملی مورد نظر شی جین پینگ، وضعیت ویژه‌ای را برای جامعه چین ایجاد کرده است.
با نزدیک شدن به پلنوم، رسانه‌های چینی محتوی جدیدی را برای «شکوفایی مشترک» منتشر کرده‌اند. همه اینها با فراخوان رهبر فقید چین؛ دنگ شیائوپینگ در دهه‌های پیش که گفت: «اجازه دهید افراد اول ثروتمند شوند» فاصله زیادی دارد. همچنین تغییر آشکاری از دستورالعمل‌های شاخص پلنوم سوم قبلی است که از سیاست‌های اقتصادی بازارمحور خبر می‌داد. رویگردانی دنگ از «مبارزه طبقاتی» مائوئیستی به سمت مدرنیزاسیون در پلنوم سوم در سال 1978 اتفاق افتاد. حمایت او از گشایش کامل چین به اقتصاد جهانی، موضوع نشست سال 1993 بود و حتی اولین پلنوم سوم شی در سال 2013 خواستار بیش از سیصد اصلاحات مرتبط با بازار شد که اکثر آنها هرگز اجرا نشدند.
با این حال، از آن زمان، جزر و مد ایدئولوژیک در ساختار حزب رخ داده است. پلنوم سال 2018، حذف محدودیت‌های دوره‌ای برای دبیران کل حزب کمونیست چین را به تصویب رساند و به شی جین پینگ این امکان را داد که قدرت را به طور نامحدود حفظ کند که تغییر قابل توجهی در جهت‌گیری سیاست‌های حزب است.
پکن این تغییر سیاست را به دلیل نگرانی‌های امنیت ملی یا آنچه که شورای دولتی در اعلام پلنوم «رقابت شدید بین‌المللی فزاینده با ایالات متحده و متحدانش» نامید، به دلیل تشدید کنترل‌ها بر جریان فناوری و سرمایه، توجیه می‌کند. در نتیجه، پکن با سرمایه‌گذاری ده‌ها میلیارد دلار در تحقیقات در زمینه نیمه‌رساناهای پیشرفته، محاسبات کوانتومی، انواع جدید انرژی‌های تجدیدپذیر و بسیاری از زمینه‌های دیگر، «اتکایی به فناوری سطح بالا» را در اولویت قرار داده است.
مقامات چینی مطمئنا به مشکلات اقتصادی فعلی رسیدگی می‌کنند، و پلنوم سوم احتمالا قصد خود را برای مقابله با بحران املاک به گوش می‌رساند. اما در حالی که پکن ماه‌ها در مورد «مدل جدید املاک و مستغلات» و نیاز به گسترش تقاضای داخلی صحبت کرده است، نشانه‌های کمی از اقدامات عمده برای پیگیری این اهداف وجود دارد. در عوض، پلنوم سوم اصلاح سیاست‌های مالیاتی و مالی را پیش خواهد برد. هدف از این کار هدایت پول بیشتر به استان‌ها، شهرها و شهرستان‌های بدهکار است که منبع اصلی نقدینگی آنها فروش زمین در میان رکود دارایی‌ها خشک شده است.
با مشکلات اقتصادی و کاهش درآمد مالیاتی، حتی با وجود منابع بیشتر دولت مرکزی که قرار است با دولت‌های محلی تقسیم شود، پکن به سختی می‌تواند بحران املاک را جبران کند. در پایان، یک بوروکراسی جدید قدرتمند می‌تواند شهروندان را تحت فشار قرار دهد، اخیرا شی جین پینگ توصیه کرده که مقامات محلی بخشی از بار حمایت از فناوری‌ها و صنایع جدید را بر عهده بگیرند که می‌تواند بر فشار داخلی به دولت‌های محلی افزوده و حتی تغییراتی خاموش در سیستم مالیاتی ایجاد کند.
با این حال، پیش بینی شده که پلنوم سوم، اقداماتی را برای کاهش محدودیت‌های تردد شهروندان چینی از روستاها به شهرها اعلام کند و بنابراین ظاهرا فرصت‌های جدیدی را برای میلیون‌ها نفی که از رشد کشور بهره‌ای نبرده‌اند، ارائه دهد. اما به نظر نمی‌رسد پکن سیاست‌هایی برای ایجاد شغل داشته باشد. همچنین اقدامات کافی اعم از برنامه‌های اجتماعی یا محرک‌های مالی برای افزایش مصرف انجام نمی‌دهد که به همه در وضعیت بیکاری جوانان، درآمد پایین، کاهش قیمت مسکن، کوچک‌سازی شرکت‌ها و بازار سهام دچار مشکل هستند، کمک کند.
چین به وضوح تصمیم گرفته است که تمام منابع موجود را به سمت فناوری‌های نسل بعدی هدایت کند، در حالی که از حمایت از اکثریت قریب به اتفاق جمعیتی که خارج از بخش فناوری هستند غفلت می‌کند. این نشان می‌دهد که شی در پایان به صنایع جدید درخشانی خواهد رسید که بر پایه ساختار اجتماعی-اقتصادی ضعیف ساخته شده‌اند.
