به گزارش خبرنگار ایرنا، این روزها گرانی به بحث داغ محافل تبدیل شده و این غول بی شاخ و دم رویاهای کودکان سرزمین مان را نیز تحت تاثیر قرار داده است، کودک شیرین زبان با معصومیتی کودکانه می گفت: بابام میگه ترامپ عقده ای با تحریم هاش همه چی رو گرون کرده نمی دانم چقدر از شیرین زبانی های کودک صحت داشت اما خوب می دانم که ترامپ و تحریم تنها بخشی از ماجرای گرانی هاست.
متاسفانه شرایط حاکم بر کشور باعث شده که برخی از افراد سودجو با درک وضعیت موجود، سوار بر موج گرانی ها شده و به دنبال دوختن کلاهی گشاد از نمد گرانی برای مردم هستند.
برای خرید برنج به فروشگاه رفته بودم، فروشنده با مهارتی خاص سعی داشت با القای ترس از گرانی، وادارم کند که بیش از نیازم برنج خریداری کنم، شاید برای شما هم برخورد با چنین فروشندگانی پیش آمده باشد، فروشندگانی که بیش از آنکه میهن پرست و نوعدوست باشند، دستیاران ویژه ترامپ هستند.
متاسفانه این روزها تعداد این افراد رو به فزونی است، آنها که خوب با ترس مردم و احتکار خانگی آشنا هستند، می کوشند وضعیت موجود و آینده جامعه را بغرنج تر و بسیار پیچیده تر نشان دهند تا مردم با ترس و حرص و ولع بیشتری اقدام به خرید و احتکار کالاهای اساسی کنند.
در روزها و ماه های اخیر دولت سعی داشته با ورود کالاهای اساسی و مورد نیاز مردم و تزریق به بازار سعی در فروکش کردن التهاب و جو روانی حاکم بر بازار و مردم نماید اما متاسفانه برخی با حرص و ولع و حضور خانوادگی در صف های خرید اقدام به خرید کالا بیش از نیاز خود می کنند.
در کمال ناباوری دریای حرص و ولع، کالاها را می بلعد و برخی فقط مجبورند ناتوان به نظاره بنشینند چرا که حریف نبرد با چنین خریدارانی نیستند و همین امر طمع سودجویان را برای رسیدن به سودهای کلان از وضعیت حاکم بر بازار بیشتر می کند و باعث می شود که تزریق کالاهای اساسی به بازار همچون گم شدن سوزن در دریا باشد.
یکی از شهروندان می گفت به چشم خود دیده که فروشنده بخش اعظمی از سهمیه شکر تنظیم بازاری را احتکار کرده و تنها بخش کمی از آن را میان مردم توزیع کرده تا مابقی اش را با قیمت شکر عادی به فروش برساند، یقینا چنین رفتار ناشایستی حاصل برخورد غلط اقتصادی مردم و نوع نگرش و برخورد آنها نسبت به مسئله گرانی است.
برخی از مردم گلایه از این دارند که هنوز نتوانسته اند شکر، گوشت و یا مرغ تنظیم بازاری را همچون سایر افراد خریداری کنند، به دنبال واکاوی و چرایی آن نیستم اما یقینا اگر حرص و ولع برخی احتکارکنندگان اجازه دهد، کالا به قدر کفایت هست.
ترس از گران شدن ونایاب شدن کالاهای اساسی باعث شده که برخی از فروشندگان نیز از جو روانی حاکم بر بازار سوءاستفاده کرده و هر بار قیمت یکی از کالاهای خود را بالا بکشند و از این راه سودهای کلانی هم به جیب بزنند.
متاسفانه شرایط حاکم بر رفتار مردم نشان می دهد که حرفهای کوچه و بازار بر روی آنها بیشترین تاثیر را دارد تا گفته های خبرگزاری های رسمی و منابع معتبر و به جرات می توان گفت که تا وقتی این وضعیت بر رفتار مردم حاکم باشد شاهد ثبات و آرامش بر بازار نخواهیم بود، یک روز قیمت ماشین اوج می گیرد و روز دیگر قیمت گوشت و روزهای دیگر پرواز قیمت مرغ و رب گوجه فرنگی و....
یقینا تا وقتی که رفتار اقتصادی ما تغییر نکند، بازار هم ثبات نخواهد یافت، بازار و وضعیت موجود منتظر اقدام و رفتاری منطقی از سوی خریداران است، پرواز قیمت ها در هجوم ما برای خرید کاملا اقدامی طبیعی است چرا که فروشنده به دنبال سود بیشتر است و چه بسا این اقدام ما فروشندگان سودجو را بیشتر تحریک خواهد کرد.
بازار بیش از آنچه تحت تاثیر تحریم ها باشد ، تاثیر گرفته از رفتارهای غیرمنطقی و غیراقتصادی ما خریداران است، اگر برای یک بار هم که شده آرامش و تعادل را بر رفتارهای اقتصادی خود حاکم نماییم شاهد بازخورد مثبت آن در سطحی کلان و جمعی خواهیم بود.
باور کنیم که کالا به قدر کفایت هست، مهم رفتار اقتصادی ماست...
گزارش : زهرا جمشیدی نسب
7265/6060
انتهای پیام متاسفانه شرایط حاکم بر کشور باعث شده که برخی از افراد سودجو با درک وضعیت موجود، سوار بر موج گرانی ها شده و به دنبال دوختن کلاهی گشاد از نمد گرانی برای مردم هستند.
برای خرید برنج به فروشگاه رفته بودم، فروشنده با مهارتی خاص سعی داشت با القای ترس از گرانی، وادارم کند که بیش از نیازم برنج خریداری کنم، شاید برای شما هم برخورد با چنین فروشندگانی پیش آمده باشد، فروشندگانی که بیش از آنکه میهن پرست و نوعدوست باشند، دستیاران ویژه ترامپ هستند.
متاسفانه این روزها تعداد این افراد رو به فزونی است، آنها که خوب با ترس مردم و احتکار خانگی آشنا هستند، می کوشند وضعیت موجود و آینده جامعه را بغرنج تر و بسیار پیچیده تر نشان دهند تا مردم با ترس و حرص و ولع بیشتری اقدام به خرید و احتکار کالاهای اساسی کنند.
در روزها و ماه های اخیر دولت سعی داشته با ورود کالاهای اساسی و مورد نیاز مردم و تزریق به بازار سعی در فروکش کردن التهاب و جو روانی حاکم بر بازار و مردم نماید اما متاسفانه برخی با حرص و ولع و حضور خانوادگی در صف های خرید اقدام به خرید کالا بیش از نیاز خود می کنند.
در کمال ناباوری دریای حرص و ولع، کالاها را می بلعد و برخی فقط مجبورند ناتوان به نظاره بنشینند چرا که حریف نبرد با چنین خریدارانی نیستند و همین امر طمع سودجویان را برای رسیدن به سودهای کلان از وضعیت حاکم بر بازار بیشتر می کند و باعث می شود که تزریق کالاهای اساسی به بازار همچون گم شدن سوزن در دریا باشد.
یکی از شهروندان می گفت به چشم خود دیده که فروشنده بخش اعظمی از سهمیه شکر تنظیم بازاری را احتکار کرده و تنها بخش کمی از آن را میان مردم توزیع کرده تا مابقی اش را با قیمت شکر عادی به فروش برساند، یقینا چنین رفتار ناشایستی حاصل برخورد غلط اقتصادی مردم و نوع نگرش و برخورد آنها نسبت به مسئله گرانی است.
برخی از مردم گلایه از این دارند که هنوز نتوانسته اند شکر، گوشت و یا مرغ تنظیم بازاری را همچون سایر افراد خریداری کنند، به دنبال واکاوی و چرایی آن نیستم اما یقینا اگر حرص و ولع برخی احتکارکنندگان اجازه دهد، کالا به قدر کفایت هست.
ترس از گران شدن ونایاب شدن کالاهای اساسی باعث شده که برخی از فروشندگان نیز از جو روانی حاکم بر بازار سوءاستفاده کرده و هر بار قیمت یکی از کالاهای خود را بالا بکشند و از این راه سودهای کلانی هم به جیب بزنند.
متاسفانه شرایط حاکم بر رفتار مردم نشان می دهد که حرفهای کوچه و بازار بر روی آنها بیشترین تاثیر را دارد تا گفته های خبرگزاری های رسمی و منابع معتبر و به جرات می توان گفت که تا وقتی این وضعیت بر رفتار مردم حاکم باشد شاهد ثبات و آرامش بر بازار نخواهیم بود، یک روز قیمت ماشین اوج می گیرد و روز دیگر قیمت گوشت و روزهای دیگر پرواز قیمت مرغ و رب گوجه فرنگی و....
یقینا تا وقتی که رفتار اقتصادی ما تغییر نکند، بازار هم ثبات نخواهد یافت، بازار و وضعیت موجود منتظر اقدام و رفتاری منطقی از سوی خریداران است، پرواز قیمت ها در هجوم ما برای خرید کاملا اقدامی طبیعی است چرا که فروشنده به دنبال سود بیشتر است و چه بسا این اقدام ما فروشندگان سودجو را بیشتر تحریک خواهد کرد.
بازار بیش از آنچه تحت تاثیر تحریم ها باشد ، تاثیر گرفته از رفتارهای غیرمنطقی و غیراقتصادی ما خریداران است، اگر برای یک بار هم که شده آرامش و تعادل را بر رفتارهای اقتصادی خود حاکم نماییم شاهد بازخورد مثبت آن در سطحی کلان و جمعی خواهیم بود.
باور کنیم که کالا به قدر کفایت هست، مهم رفتار اقتصادی ماست...
گزارش : زهرا جمشیدی نسب
7265/6060
کپی شد
