به گزارش ایرنا، رودخانه قزل اوزن خشک شد، آب سد آی دوقموش به قزل اوزن جاری شد، قزل اوزن به کانون ریز گرد تبدیل می شود، اخباری که طی 2 سال گذشته به وفور در رسانه ها منتشر شده است.
یک خبر رنگ و بوی سیاه و تلخ دارد، قزل اوزن آبله مرغان گرفته، تب خاله زده یا هر بیماری لا علاج دیگری که دیر وقت شناخته شود، امروز گریبان این رودخانه را گرفته و فروچاله ها در اطراف آن مشاهده شده است.
دانشمندان علت شکل گیری فروچاله ها را حل شدن سطحی از زمین که با سفره های زیرزمینی در تماس هستند اعلام می کنند، خاک و سنگی که به آسانی در آب حل می شود.
مدیرکل حفاظت محیط زیست استان زنجان از آن به عنوان مرگ زمین یاد کرد، خسارتی که غیر قابل جبران است.
سیدرضا موسوی گفت: در زمینی که چنین حادثه ای رخ دهد و فروچاله مشاهده شود، آن خاک دیگر توان جذب و نگهداری آب را نخواهد داشت.
چهار فروچاله اطراف قزل اوزن مشاهده شده است، خبری که به تایید سازمان های مردم نهاد فعال در حوزه محیط زیست و سازمان حفاظت محیط زیست هم می رسد، اتفاقی که پیش از این در خرداد سال 94 در منطقه افشار شهرستان خدابنده مشاهده شده بود.
آن زمان مدیرعامل وقت شرکت آب منطقه ای گفت: مهمترین عاملی که کارشناسان این شرکت توانسته اند برای نشست این زمین و ایجاد گودال 300 متری پیدا کنند، شسته شدن یک لایه آهکی در زیر زمین بوده است.
این یعنی همان فروچاله، اسمی که آن زمان بر زبان حمیدنیا رانده نشد و حتی امروز هم بر زبان رضاپور مدیرعامل کنونی شرکت آب منطقه ای زنجان بیان نمی شود.
مدیرکل حفاظت محیط زیست استان زنجان گفت: در زمستان سال گذشته گزارشی به دست کارشناسان این سازمان رسید که در مناطقی از شهرستان طارم و اطراف رودخانه قزل چاله هایی مشاهده می شود.
موسوی اضافه کرد: کارشناسان این سازمان ضمن بازدید، در گزارش های مستندشان اعلام کرد که این چاله ها همان فروچاله هایی است که خبر از مرگ زمین می دهند.
وی افزود: قزل اوزن از رودخانه های دائمی ایران محسوب می شود، اما امروز در برخی از ماه های سال خشک است و فاقد آب و این فروچاله ها هم خبر خوشی از حال و روز این رودخانه به همراه ندارد.
اما شرکت آب منطقه ای زنجان در پاسخ به نتیجه بررسی ها اعلام کرد: نقاط مشاهده شده بر روی واحد زمین شناسی پالوژن قرار گرفته و بیشتر رسوبات دیواره فروچاله از رسوبات آبرفتی کواترنری ریزدانه همچون رس، مارن و آهک است.
شرکت آب منطقه ای زنجان در پاسخ مکتوبی که خطاب به مدیرکل حفاظت محیط زیست نوشته و به امضای مدیرعامل این شرکت رسیده این جمله را مطرح کرده است که محل وقوع فروچاله در بستر رودخانه قزل اوزن است، نفوذ روان آب های سطحی ناشی از بارندگی و انحلال آهک و مارن حالت ناپایداری در لایه ها ایجاد و گسیختگی توده ای و در نهایت فروچاله اتفاق افتاده است و احتمال تکرار آن در مناطق با شرایط زمین شناسی مشابه وجود دارد.
در این نامه آمده است که فروچاله های ناشی از افت سطح آب های زیر زمینی در مناطقی حادث می شود که آبخوان وجود دارد و با استحصال بی رویه از منابع آب زیر زمینی با شرایط زمین شناسی خاص رخ می دهد.
این همان توضیحی بود که امیر حمیدنیا مدیرعامل سابق شرکت آب منطقه ای هم به ایرنا اعلام کرد و گفت: گودالی که در خدابنده ایجاد شده و روز به روز هم ریزش کرده تا به قطر 300 متر رسیده، با شسته شدن لایه آهکی که بر روی سفره زیر زمینی این منطقه قرار داشته، ایجاد شده است.
با تمام این توضیحات که فقط خبر وجود فروچاله ها در اطراف قزل اوزن را تایید می کند، مدیرکل حفاظت محیط زیست استان زنجان خاطرنشان کرد: ما پیگیری های لازم را انجام می دهیم، باید در یک فضای منطقی و کارشناسی مساله پیش برود و در صورت نیاز هم با استاندار مطرح شود.
برداشت متوسط سالانه 371 میلیون مترمکعب آب از منابع زیرزمینی استان زنجان، این منطقه را در مرز مواجهه با بحران کم آبی و خشکسالی قرار داده است.
زنجان هفت دشت دارد که پنج دشت آن به عنوان مناطق ممنوعه اعلام شده و در چنین شرایطی هم بارندگی سال به سال کاهش یافته است و ثمره این میزان کم آبی را نفس های تنگ قزل اوزن فریاد می زند.
همین آذر سال گذشته بود که مدیرکل حفاظت محیط زیست زنجان اعلام کرد: خشک شدن رودخانه قزل اوزن بستر مساعد برای ایجاد ریزگردها را فراهم می کند و این موضوع زنگ خطری برای این استان محسوب می شود.
حال رودخانه قزل اوزن خوش نیست و هنوز هم کشاورزان با چاه های مجاز و غیرمجاز خون این رگ حیاتی را بی حساب می می مکند تا زمین های خشک خود را سیراب کنند، غافل از اینکه تیشه به ریشه حیات زمین و یک رودخانه دائمی می زنند.
3001/8068
انتهای پیام
این مطلب برایم مفید است
0 نفر این پست را پسندیده اند
نظرات و دیدگاه ها

مسئولیت نوشته ها بر عهده نویسندگان آنهاست و انتشار آن به معنی تایید این نظرات نیست.