به گزارش ایرنا، در میان موجی از امید و ناامیدی که از 16 دی ماه در دریای دیدگانش براه افتاده او همچنان تصویر پدر را در پشت پرده لرزان چشمانش می بیند که پشت شعله های آتش و دود در دریای چین به او لبخند می زند!
به محض دیدن این تصویر دلش شاد می شد و دوباره چشم ها را می بست و لحظه ای دیگر پدر را در ذهن تصور می کرد که به همراه دیگر دریانوردان در کشتی گیر کرده و نفس هایش به شماره افتاده و در میان دودهای سیاه ناپدید می شود.
آشوب دلهای بی قرار خانواده های داغدار دریانوردان کشتی سانچی را بی شک بغیر خود آنها کسی نمی تواند درک کند، دریانوردانی که ماه ها از خانواده هایشان دور بوده و برای اقتصاد کشور جان خود را به آب و اکنون به آتش زده اند.
سفر کشتی سانچی و 32 سرنشینش اینبار بر خلاف سفرهای دیگر ناتمام ماند و قلب خانواده هایشان و میلیون ها ایرانی را فشرد و جریحه دار کرد.
حادثه ای غم انگیز و دردناک که از 16 دی ماه آغاز و با وجود اینکه امیدی برای نجات سرنشینان آن وجود داشت ولی سرانجام 24 دی ماه با غرق شدن کشتی و جان باختن سرنشینان آن بصورت رسمی اعلام و ملت ایران را در غم دیگری فرو برد.
پس از وقوع این حادثه وقتی صحبت های خانواده های داغدار دریانوردان این کشتی در رسانه های مختلف و شبکه های مجازی منتشر شد تلاش های مسئولان و دعاهای ملت ایران برای نجات جان دریانوردان کشتی بیشتر شد.
با وجود تشکیل کمیته اضطراری شرکت ملی نفتکش ایرانی، اعزام تیم تجسس از ایران به شانگهای چین و اعزام سه فروند کشتی آتش خوار از سوی چین و ژاپن به درخواست ایران ولی فاجعه آتش سوزی این نفتکش آنچنان عظیم بود که این تلاش ها نتیجه ای نداشت.
تیم تکاوران ایرانی هم که به چین اعزام شده و در حوالی نفتکش مستقر بودند ، ولی حرارت بالای 350 درجه ای و زبانه های آتش که ارتفاع آن به صدها متر می رسد مانع اقدام آنها برای نجات جان دریانوردان کشتی شد.
حادثه آنچنان عظیم بود که با وجود اینکه ١٢ تکاور ایرانی در یک هزار متری محل حریق نفتکش سانچی مستقر شدند ولی دود غلیظی در نفتکش وجود داشت و امکان ورود تکاروران به نفتکش را غیر ممکن کرد.
وزیر کار نیز به عنوان فرستاده ویژه رئیس جمهور به چین اعزام و با رایزنی مسئولان چینی از نزدیک عملیات را رصد و مدیریت می کرد ولی با غرق شدن کشتی تمام امیدها ناتمام ماند.
اشک های ربیعی وزیر کار هنگام صحبت کردن با خانواده یکی از دریانوردان کشتی سانچی هم پایان تلخ تلاش مسئولان ایرانی و چینی برای نجات جان سرنشینان این کشتی بود.
نفتکش ایرانی سانچی سرانجام 24 دی ماه بر خلاف پیش بینی های کارشناسان که امکان نجات دریانوردان سرنشین آن وجود داشت ولی در مقابل دیدگان همه غرق و امید همه را برای نجات سرنشینانش قطع کرد و پایان سفرشان اینبار با آسمان پیوند خورد.
نفتکش سانچی 16 دی ماه از عسلویه حرکت کرده و قرار بود جهت تحویل میعانات گازی عازم داسان کره جنوبی شود ولی در مسیر با یک کشتی باری چینی در سواحل چین برخورد و موجب آتشسوزی سریع کشتی شد.
بر اثر برخورد این نفتکش با یک کشتی باربری در سواحل شرقی چین که حامل 136 هزار تن نفت خام و میعانات سبک نفتی بودن 30 ایرانی و 2 تبعه بنگلادشی جان باختند.
یادداشت: آزاده خرم ** انتشار دهنده: حسن کهزادیان
7171/6119
به محض دیدن این تصویر دلش شاد می شد و دوباره چشم ها را می بست و لحظه ای دیگر پدر را در ذهن تصور می کرد که به همراه دیگر دریانوردان در کشتی گیر کرده و نفس هایش به شماره افتاده و در میان دودهای سیاه ناپدید می شود.
آشوب دلهای بی قرار خانواده های داغدار دریانوردان کشتی سانچی را بی شک بغیر خود آنها کسی نمی تواند درک کند، دریانوردانی که ماه ها از خانواده هایشان دور بوده و برای اقتصاد کشور جان خود را به آب و اکنون به آتش زده اند.
سفر کشتی سانچی و 32 سرنشینش اینبار بر خلاف سفرهای دیگر ناتمام ماند و قلب خانواده هایشان و میلیون ها ایرانی را فشرد و جریحه دار کرد.
حادثه ای غم انگیز و دردناک که از 16 دی ماه آغاز و با وجود اینکه امیدی برای نجات سرنشینان آن وجود داشت ولی سرانجام 24 دی ماه با غرق شدن کشتی و جان باختن سرنشینان آن بصورت رسمی اعلام و ملت ایران را در غم دیگری فرو برد.
پس از وقوع این حادثه وقتی صحبت های خانواده های داغدار دریانوردان این کشتی در رسانه های مختلف و شبکه های مجازی منتشر شد تلاش های مسئولان و دعاهای ملت ایران برای نجات جان دریانوردان کشتی بیشتر شد.
با وجود تشکیل کمیته اضطراری شرکت ملی نفتکش ایرانی، اعزام تیم تجسس از ایران به شانگهای چین و اعزام سه فروند کشتی آتش خوار از سوی چین و ژاپن به درخواست ایران ولی فاجعه آتش سوزی این نفتکش آنچنان عظیم بود که این تلاش ها نتیجه ای نداشت.
تیم تکاوران ایرانی هم که به چین اعزام شده و در حوالی نفتکش مستقر بودند ، ولی حرارت بالای 350 درجه ای و زبانه های آتش که ارتفاع آن به صدها متر می رسد مانع اقدام آنها برای نجات جان دریانوردان کشتی شد.
حادثه آنچنان عظیم بود که با وجود اینکه ١٢ تکاور ایرانی در یک هزار متری محل حریق نفتکش سانچی مستقر شدند ولی دود غلیظی در نفتکش وجود داشت و امکان ورود تکاروران به نفتکش را غیر ممکن کرد.
وزیر کار نیز به عنوان فرستاده ویژه رئیس جمهور به چین اعزام و با رایزنی مسئولان چینی از نزدیک عملیات را رصد و مدیریت می کرد ولی با غرق شدن کشتی تمام امیدها ناتمام ماند.
اشک های ربیعی وزیر کار هنگام صحبت کردن با خانواده یکی از دریانوردان کشتی سانچی هم پایان تلخ تلاش مسئولان ایرانی و چینی برای نجات جان سرنشینان این کشتی بود.
نفتکش ایرانی سانچی سرانجام 24 دی ماه بر خلاف پیش بینی های کارشناسان که امکان نجات دریانوردان سرنشین آن وجود داشت ولی در مقابل دیدگان همه غرق و امید همه را برای نجات سرنشینانش قطع کرد و پایان سفرشان اینبار با آسمان پیوند خورد.
نفتکش سانچی 16 دی ماه از عسلویه حرکت کرده و قرار بود جهت تحویل میعانات گازی عازم داسان کره جنوبی شود ولی در مسیر با یک کشتی باری چینی در سواحل چین برخورد و موجب آتشسوزی سریع کشتی شد.
بر اثر برخورد این نفتکش با یک کشتی باربری در سواحل شرقی چین که حامل 136 هزار تن نفت خام و میعانات سبک نفتی بودن 30 ایرانی و 2 تبعه بنگلادشی جان باختند.
یادداشت: آزاده خرم ** انتشار دهنده: حسن کهزادیان
7171/6119
کپی شد