تیم فوتبال ساحلی کشورمان توانست در رقابت های بین قاره ای، نه تنها عنوان سوم جهان را کسب کند بلکه صاحب بهترین دروازه بان و بهترین گل جهان در سال 2017 نیز گردید، حتی چندی پیش محمد احمدزاده ملی پوش ساحلی کشورمان یکی از سه نامزد کسب عنوان بهترین بازیکن جهان نیز شده است که تا 16 آبان تکلیف این مهم نیز مشخص می شود؛ اما کیست که قدر بداند.
شبیه این شرایط در فوتبال سالنی یا همان فوتسال نیز حاکم است، تیم ملی فوتسال ایران در اولین حضورش در جام جهانی عنوان چهارم جهان و در آخرین حضورش عنوان سوم جهان را کسب کرد، سالهاست قهرمان بلامنازع آسیاست و همه حریفان قدر یعنی ژاپن و کره جنوبی و ازبکستان از ابتدا برای کسب عنوان دوم پا به مسابقات می گذارند، هنوزم بهترین گلزن تاریخ فوتسال جهان ایرانی است و در واقع مدال و عنوانی نمانده که این تیم کسب نکرده باشد و در حال حاضر هم در ردیف پنجم بهترین های فوتسال دنیا قرار دارد، اما آیا این عناوین برای فدراسیون فوتبال مهم است؟
اگر مهم بود که احمدزاده کاندیدای کسب بهترین بازیکن جهان نمی گوید در 3-2 سال گذشته پنج میلیون تومان هم به صورت درست و حسابی نگرفته است، اگر مهم بود، فدراسیون فوتبال، برای اختلاف همیشگی وحید شمسایی بهترین گلزن تاریخ فوتسال جهان و شمس یکی از بهترین مربیان جهان قدمی بر می داشت تا این اختلاف بیش از این به فوتسال کشورمان ضربه نزند؛ یعنی لیگ تیم سوم فوتبال ساحلی جهان باید اینگونه بی نظم برگزار گردد، یا تبانی در لیگ برتر فوتسال کشورمان باید اینگونه موج بزند. آری؛ از نگاه فدراسیون فوتبال کشورمان، فوتبال چمنی غاز است و ساحلی بازان و سالنی بازان مرغند.
انتظار نیست که در حد تیم ملی فوتبال و به اندازه کی روش به این تیم ها توجه شود، ولی امید است نگاه طفیلی هم از سر این تیم ها برداشته شود.
بازیکن کریکت در هند و پاکستان یا بسکتبالیست در آمریکا و یا ژیمناست در روسیه و رومانی پادشاهی می کنند چراکه عناوین بین المللی برای کشورشان به ارمغان آوردند از همان هایی که ساحلی بازان و سالنی بازان ایران برای کشورشان به ارمغان آوردند ولی افسوس و صد افسوس که دیده نمی شود.
اگرچه فرصت های پیشین از دست رفته است ولی امیدواریم خانم شهریاری که پریای فوتبال ساحلی ایران است، بتواند حق ساحلی بازان بین المللی ایران را، به قول افشین قطبی، از دل شیر بگیرد تا به همگان ثابت شود از نگاه فدراسیون فوتبال جمهوری اسلامی ایران، فرقی بین فوتبال ساحلی و سالنی و چمن نیست.
2007
انتهای پیام شبیه این شرایط در فوتبال سالنی یا همان فوتسال نیز حاکم است، تیم ملی فوتسال ایران در اولین حضورش در جام جهانی عنوان چهارم جهان و در آخرین حضورش عنوان سوم جهان را کسب کرد، سالهاست قهرمان بلامنازع آسیاست و همه حریفان قدر یعنی ژاپن و کره جنوبی و ازبکستان از ابتدا برای کسب عنوان دوم پا به مسابقات می گذارند، هنوزم بهترین گلزن تاریخ فوتسال جهان ایرانی است و در واقع مدال و عنوانی نمانده که این تیم کسب نکرده باشد و در حال حاضر هم در ردیف پنجم بهترین های فوتسال دنیا قرار دارد، اما آیا این عناوین برای فدراسیون فوتبال مهم است؟
اگر مهم بود که احمدزاده کاندیدای کسب بهترین بازیکن جهان نمی گوید در 3-2 سال گذشته پنج میلیون تومان هم به صورت درست و حسابی نگرفته است، اگر مهم بود، فدراسیون فوتبال، برای اختلاف همیشگی وحید شمسایی بهترین گلزن تاریخ فوتسال جهان و شمس یکی از بهترین مربیان جهان قدمی بر می داشت تا این اختلاف بیش از این به فوتسال کشورمان ضربه نزند؛ یعنی لیگ تیم سوم فوتبال ساحلی جهان باید اینگونه بی نظم برگزار گردد، یا تبانی در لیگ برتر فوتسال کشورمان باید اینگونه موج بزند. آری؛ از نگاه فدراسیون فوتبال کشورمان، فوتبال چمنی غاز است و ساحلی بازان و سالنی بازان مرغند.
انتظار نیست که در حد تیم ملی فوتبال و به اندازه کی روش به این تیم ها توجه شود، ولی امید است نگاه طفیلی هم از سر این تیم ها برداشته شود.
بازیکن کریکت در هند و پاکستان یا بسکتبالیست در آمریکا و یا ژیمناست در روسیه و رومانی پادشاهی می کنند چراکه عناوین بین المللی برای کشورشان به ارمغان آوردند از همان هایی که ساحلی بازان و سالنی بازان ایران برای کشورشان به ارمغان آوردند ولی افسوس و صد افسوس که دیده نمی شود.
اگرچه فرصت های پیشین از دست رفته است ولی امیدواریم خانم شهریاری که پریای فوتبال ساحلی ایران است، بتواند حق ساحلی بازان بین المللی ایران را، به قول افشین قطبی، از دل شیر بگیرد تا به همگان ثابت شود از نگاه فدراسیون فوتبال جمهوری اسلامی ایران، فرقی بین فوتبال ساحلی و سالنی و چمن نیست.
2007
کپی شد
