این مراسم صبح روز چهارشنبه با حضور اقشار مختلف مردم، مسوولان ارشد استان و فرماندهان نیروهای مسلح در مسجد غدیر کرمانشاه برگزار شد.
کنار آقایی به نام «اکبر» می نشینم که خود را راننده تاکسی ون معرفی می کند؛ او هدف از آمدنش به مراسم را عرض تسلیت به خانواده های داغدار این حادثه عنوان کرد و گفت: وقتی از رادیو شنیدم قرار است این مراسم برگزار شود به عنوان یک شهروند ایرانی وظیفه خودم دانستم که برای عرض تسلیت به اینجا بیایم.
به گفته او، این موضوع اتفاقی بود که نباید می افتاد اما باتوجه به شرایط جنگی آن زمان، می توان خطای سهوی برای عامل این موضوع را در نظر گرفت هرچند حتی اگر بعد از تکمیل شدن تحقیقات چیز دیگری ثابت شود باید عامل اصلی مجازات شود.
اکبر، همچنین دیر اعلام شدن موضوع را طبیعی عنوان کرد و بیان داشت: طبیعی است بیان موضوع به این مهمی چند روزی طول بکشد.
وی شهید اعلام کردن قربانیان این حادثه را حق آنها دانست؛ چرا که به غیر از بحث قربانی شدن تعدادی انسان بی گناه، موضوع دردناک تر نخبه بودن تعداد زیادی از این مسافران بوده است.
با آقایی از عشایر استان که خود را «طهماسب» معرفی می کند، همکلام می شوم؛ زیاد اهل صحبت کردن نیست اما با همان زبان ساده خودش می گوید که برای عرض تسلیت به اینجا آمده است.
وقتی از او می پرسم نظرش راجع به حادثه سقوط هواپیما چیست؛ می گوید: به طور قطع اتفاقی بوده است و باید آن را یک اشتباه سهوی دانست.
از «غلامرضا» که یک نیروی نظامی است نیز دیدگاهش را نسبت به این حادثه می پرسم؛ او نیز این موضوع را سانحه ای دلخراش دانست که تمام مردم ایران را عزادار کرد.
وی معتقد است؛ موضوع سقوط هواپیما را در حوزه جنگ الکترونیک باید بررسی کرد.
به باور او، بی انصافی است اگر بگوییم مسوولان به عمد موضوع را دیر اعلام کرده اند چرا که بیان موضوع به این مهمی باید سلسله مراتبی را طی کند تا اعلام شود زیرا ممکن است کار دشمن بوده باشد و نیروهای خودی بی تقصیر باشند.
او ناآرامی های پیش آمده را محصول تحریک دشمنان دانست و گفت: دشمنان ما همواره منتظر فرصتی هستند که اتفاقی در این مملکت بیافتد و موج سواری کنند و متاسفانه عده ای از جوانان خام ما نیز از فرصت طلبی دشمنان غافل هستند.
به جمعیت خوب نگاه می کنم تا با چهره های متفاوتی مصاحبه کرده باشم؛ آقایی که خود را «محمد» معرفی و می گوید کارمند است نظرم را به خود جلب کرد.
به باور او، اظهارنظر دقیق راجع به موضوع سقوط هواپیما سخت است چرا که اطلااعات ما از ماجرا ناقص است؛ اما گفت: از نیروی نظامی که شب تا صبح را به حالت آماده باش جنگی گذرانده احتمال می رود که اشتباه کرده باشد؛ ضمن اینکه نباید فراموش کرد ما در عصر جنگ الکترونیک به سر می بریم و اینکه تا به حال این اتفاق در کشور سابقه نداشته است.
وی تاکید کرد: به طور قطع هیچ نیروی نظامی علاقه ندارد جان افراد بی گناه را بگیرد و با آبروی خودش بازی کند.
او ناارامی های به وجود آمده پس از آشکار شدن موضوع را درست ندانست و گفت: این کارها به جز اینکه جامعه را ناامن کند نتیجه ای ندارد.
به باور محمد، علت حادثه خیلی دیر اعلام نشده است؛ ضمن اینکه شاید اگر زودتر هم اعلام می شد باز در آن صورت مشکلات دیگری به وجود می آمد.
وی شهید اعلام کردن قربانیان این حادثه را حداقل کاری دانست که می شد برای این افراد بی گناه و نخبه انجام داد.
«فرزاد» کارمند دیگری که به همراه همکارش به مراسم آمده است؛ او نیز با ابراز تاسف از حادثه پیش آمده می گوید: شاید این اتفاق برای هر یک از اعضای خانواده ما نیز پیش می آمد، برای همین باید به کل ملت ایران تسلیت گفت.
او این موضوع را نتیجه خطای سهوی انسانی می داند و استدلالش هم این است که نیروی نظامی که کارش ایجاد امنیت برای جامعه است مطمئنا مردم بی گناه خودش را نمی کشد.
به باور او، این اشتباه نتیجه شرایط خاص جنگی بوده است که در فضای آن شب داشتیم و الا چرا قبلا از این اتفاقات روی نداده است.
فرزاد ادامه می دهد کاش موضوع زودتر اعلام می شد چرا که دیر اعلام کردن آن باعث ایجاد شبهه در ذهن مردم شد؛ هرچند برگزاری مراسم گرامیداشت نشان می دهد سپاه پاسداران خود را صاحب عزا می داند.
در ادامه با آقایی به نام «احمد» که شغلش بنایی است همکلام می شوم او نیز می گوید از طریق صدا و سیما از برگزاری این مراسم مطلع شده و برای عرض تسلیت و نیز پشتیبانی از سپاه پاسداران به اینجا آمده است.
احمد، دشمنی ترامپ را عامل اصلی این حادثه عنوان کرد و گفت: اگر شرایط آن شب جنگی نبود هرگز این اتفاق نمی افتاد.
آقایی به نام «حسین» که خود را نظامی معرفی می کند نیز معتقد است در آینده ابعاد این ماجرا بیشتر مشخص می شود و نیاز به زمان داریم اما به احتمال بسیار زیاد آن‌کسی که پشت دستگاه ضد هوایی بوده قربانی دسیسه ای در جنگ الکترونیک شده است و گناهی ندارد.
به باور وی، خبر حادثه، دیر اعلام نشده است به عنوان مثال علت ناپدید شدن هواپیمای خطوط مالزی بعد از گذشت چند سال هنوز مشخص نشده است.
البته به باور حسین، به علت شرایط خاص جنگی آن شب معلوم نیست چرا مسوولان ذیربط اجازه پرواز داده اند و این موضوع نیز باید بررسی شود.
در پایان با آقایی صحبت می کنم که خودش را «کامبیز» معرفی و می گوید که کارمند است؛ او دلیل حضورش را در مراسم بی تفاوت نبودن به مسائل ملی و اتحاد ملی عنوان کرد و گفت: این موضوع بسیار ما را ناراحت کرده است بخصوص اینکه تعداد زیادی از افرادی که از دست داده ایم نخبه بوده اند و پذیرش مرگ آنها حقیقتا سخت است.
وی مجموعه سپاه پاسداران را تشکیلاتی دانست که از قلب های پاک جوانان این مملکت شکل گرفته است و می گوید: حتی اگر منتقد عملکرد سپاه باشم باز هم در موضوعاتی که مرتبط با مصالح ملی است در کنار نیروهای نظامی کشورم خواهم بود.
کامبیز بیان داشت: با اینکه به عنوان یک فرد عامی اطلاعات کمی دارم اما دور از ذهن نیست که ما قربانی یک توطئه در جنگ الکترونیک شده باشیم؛ ضمن اینکه احتمال خطای سهوی نیروی انسانی سپاه نیز وجود دارد.
به باور وی، علت حادثه دیر اعلام نشده است چرا که مساله به این بزرگی نیاز به کار سنگین و پیچیده دارد و نمی شود آن را در لحظه اعلام کرد؛ ضمن اینکه اگر موضوع زودتر هم اعلام می شد ممکن بود با اطلاعات تکمیلی که بعدا به دست می آمد باز هم مجبور می شدند موضوع را تصحیح کنند.
وی ناآرامی های بعد از حادثه را ریشه در فشارهای اقتصادی و فساد اداری دانست که در جامعه ما وجود دارد و گفت: اگر در درجه اول مسوولان کشور و بعد مردم با اخلاص و همدلی کار و تلاش کنند به طور قطع فساد برچیده خواهد شد.
ساعت ۶ صبح روز چهارشنبه ۱۸ دی ماه، آخرین ثانیه ها برای خداحافظی ابدی ۱۷۶ مسافر طی می شد. در این پرواز ابدی و در کنار سایر مسافران، ۵۲ نفر از دانش آموختگان دانشگاه های کشور هم به چشم می خوردند که بعد از ایران، از کی‌ف اوکراین قصد عزیمت به کانادا را داشتند؛ دیدار با خانواده، برگزاری مراسم ازدواج و نامزدی دلیل اصلی سفر تعداد زیادی از این نخبگان به ایران بود. بعضی از آنها با خانواده عازم ایران شده بودند.
در این میان، دانشگاه های تهران، صنعتی شریف و علم و صنعت بیشترین جان‌باختگان را میان سایر دانشگاه ها داشتند. ۲۸ نفر از این دانش آموختگان جانباخته در این پرواز، زن و ۲۴ نفر دیگر مرد بودند.
در این حادثه «فریده غلامی» اهل شهرستان اسلام‌آبادغرب به همراه همسر و فرزندش شهید شدند.
