در این یادداشت آمده است: جمعه شب بود که دکتر سلیمی، رییس دانشگاه فرهنگ و هنر کرمانشاه تماس گرفت و بنده را به مراسم ختم چهلمین روز درگذشت مادر گرامی جناب استاد میرجلال الدین کزازی دعوت کرد و عنوان داشت که استاد بنا دارند آیینی متفاوت از مراسم مرسوم ختم، برای مادر گرامی شان برگزار کنند و واقعا نیز اینچنین بود، این مراسم ختم که در هتل پارسیان کرمانشاه برگزار شد به جای گریه، زاری، مویه کردن و... با حضور جمعی از هنرمندان، شعرا، نویسندگان و فرهنگ دوستان این شهر به شعرخوانی، سخنرانی ادبی و حتی اجرای زنده موسیقی سنتی پرداخته شد.
این مراسم با سخنرانی استاد تاریخ دان کرمانشاهی، دکتر محمدعلی سلطانی آغاز شد که ایشان ضمن مدح جایگاه آن مادر بزرگوار، تذکری هم به مسئولین شهر داد که چرا باید نام کوچه و خیابان های این شهر به نام شعرا و ادبا این دیار نباشد در حالی که در دیگر شهر و دیارهای کشور اینچنین است و از اینکه مقبره یارمحمدخان کرمانشاهی به دست فراموشی سپرده شده، گلایه فراوان کرد و انصافا هم اینگونه است چرا باید تا به این حد قدرنشناس زحمات بزرگان شهرمان باشیم؟ واقعا چرا باید مراسم فاتحه خوانی ما صرفا به تبلیغات نام حضار توسط قاری مجلس ختم شود و کوچکترین سخن حکیمانه و پند و اندرزی در آن نباشد؟ به درستی که جایگاه بزرگانی همچون استاد میرجلال الدین کزازی آنقدر رفیع هست که با هر عمل خویش درسی بزرگ برای مردم داشته باشند و ایشان این بار نیز با برگزاری مراسم چهلم مادر بزرگوارشان، شیوه ای نوین و دلنشین برای مردم به جای گذاشتند.
به امید آنکه زین پس در مراسم این چنینی شاهد الگوگیری از این حرکت نوین جناب استاد کزازی باشیم و به جای سبقت گیری در تبلیغ نام یکدیگر توسط قاری، به سخن شیوا شنیدن و شعرخوانی و قرائت قرآن بپردازیم.
8066
انتهای پیام
این مطلب برایم مفید است
0 نفر این پست را پسندیده اند

موضوعات داغ

نظرات و دیدگاه ها

مسئولیت نوشته ها بر عهده نویسندگان آنهاست و انتشار آن به معنی تایید این نظرات نیست.