در ادامه این مطلب آمده است: در ایران اما، لابی‌گری مذموم است، به دلیل آن‌که لابی‌گر برای دور زدن قانون و به جهت رشا و ارتشا معمولا فرد مورد لابی را خریداری می‌کند.
در ایران صد سال پیش، روغن و شیره تازه خریداری داشت و در بعضی روستاها برای جلب نظر ژاندارم‌های روستا استفاده می‌شد. در ایران سال 95 این فکر که به جای برنامه‌ریزی استراتژیک و قدرت متقاعد کنندگی تصمیم سازان، روغن و شیره خرج کنی، فکری عقب افتاده است.
وقتی هیچ برنامه‌ریزی و هدفی و مزیت احصا شده‌ای را مدیریت اجرایی و نمایندگان دراختیار نداشته باشند، روغن و شیره را جایگزین آن می‌دانند؛ اما این جایگزینی دو مشکل دارد: اولا کسی که روغن و شیره هدیه می‌برد، احتمالا در گرفتن روغن و شیره نیز متساهل است.
با همین معیار می‌توان پنجاه سال اخیر مدیریت‌های لرستان و انتصابات و تصویبات و به خصوص دو سه سال اخیر را زیر ذره‌بین برد که انتصابات و تصویبات بر اساس برنامه‌ای قانع کننده و مدیریتی اقناعی بوده است یا به واسطه‌ی روغن و شیره ای پنهانی!
دوم: سخت‌کوشی، قدرت اقناع بالا، جسارت و مهم‌تر از همه برنامه‌ی قابل دفاع مدیریت استان می‌تواند درصد بالایی از توافق مرکزنشینان را جلب کند. اگر ما توصیه کنیم که به جای وظایف ذاتی دستگاه‌ها و مدیران استان، شیره و روغن را جایگزین کنیم، این روغن‌کاری قطعا بنیاد بدنه‌ی کارشناسی استان را نابود و بی‌انگیزه می‌کند.
در پایان باید گفت که روغن کاری لااقل در دوران قبلی رئیس جمهوری و سه سال اخیر مدیریت اجرایی استان، جواب مثبتی نداده و باید دست از این روش زشت و تن‌پروری برداشت؛ چرا که نه سودی دارد و نه کمکی به تصمیم‌سازی می‌کند، بلکه تنها دست مدیریت استان و نمایندگان روغن‌کار را به نمایندگی از مردم، خالی از مزیت‌های جغرافیایی و فنی و مالی نشان می‌دهد.
حق طلب کردنی است و در 8 سال معروف، این روغن و شیره‌ها به جهت رفع مشکل مردم کارساز نشد، فقط گره بخت بعضی افراد را گشود!
منبع: پایگاه خبری یافته
7269/6060
انتهای پیام در ایران صد سال پیش، روغن و شیره تازه خریداری داشت و در بعضی روستاها برای جلب نظر ژاندارم‌های روستا استفاده می‌شد. در ایران سال 95 این فکر که به جای برنامه‌ریزی استراتژیک و قدرت متقاعد کنندگی تصمیم سازان، روغن و شیره خرج کنی، فکری عقب افتاده است.
وقتی هیچ برنامه‌ریزی و هدفی و مزیت احصا شده‌ای را مدیریت اجرایی و نمایندگان دراختیار نداشته باشند، روغن و شیره را جایگزین آن می‌دانند؛ اما این جایگزینی دو مشکل دارد: اولا کسی که روغن و شیره هدیه می‌برد، احتمالا در گرفتن روغن و شیره نیز متساهل است.
با همین معیار می‌توان پنجاه سال اخیر مدیریت‌های لرستان و انتصابات و تصویبات و به خصوص دو سه سال اخیر را زیر ذره‌بین برد که انتصابات و تصویبات بر اساس برنامه‌ای قانع کننده و مدیریتی اقناعی بوده است یا به واسطه‌ی روغن و شیره ای پنهانی!
دوم: سخت‌کوشی، قدرت اقناع بالا، جسارت و مهم‌تر از همه برنامه‌ی قابل دفاع مدیریت استان می‌تواند درصد بالایی از توافق مرکزنشینان را جلب کند. اگر ما توصیه کنیم که به جای وظایف ذاتی دستگاه‌ها و مدیران استان، شیره و روغن را جایگزین کنیم، این روغن‌کاری قطعا بنیاد بدنه‌ی کارشناسی استان را نابود و بی‌انگیزه می‌کند.
در پایان باید گفت که روغن کاری لااقل در دوران قبلی رئیس جمهوری و سه سال اخیر مدیریت اجرایی استان، جواب مثبتی نداده و باید دست از این روش زشت و تن‌پروری برداشت؛ چرا که نه سودی دارد و نه کمکی به تصمیم‌سازی می‌کند، بلکه تنها دست مدیریت استان و نمایندگان روغن‌کار را به نمایندگی از مردم، خالی از مزیت‌های جغرافیایی و فنی و مالی نشان می‌دهد.
حق طلب کردنی است و در 8 سال معروف، این روغن و شیره‌ها به جهت رفع مشکل مردم کارساز نشد، فقط گره بخت بعضی افراد را گشود!
منبع: پایگاه خبری یافته
7269/6060
کپی شد
