به گزارش ایرنا به نقل از روابط عمومی اداره کل میراث فرهنگی،صنایع دستی و گردشگری قزوین، محمدعلی حضرتی روز یکشنبه ضمن اعلام این خبر، چاهخانهها را یکی از عناصر فیزیکی ونمادهای هویت ساز باغات سنتی قزوین خواند و گفت: باغستان سنتی قزوین که در واقع بخش مهمی از هویت تاریخی و فرهنگی مردم این شهر را شامل میشود به لحاظ سیستم آبیاری،گونههای مقاوم گیاهی، ژنهای منحصر به فرد و پیشینه تاریخی دارای ویژگیهای خاص است.
وی ادامه داد: وجود بنایی با عنوان چاهخانه در داخل این باغات با شاخصهای ویژه که به لحاظ کاربری و تامین نیازهای باغدار و باغستان بوده است، جزو میراث ارزشمند معماری سازگار با اقلیم طبیعی است که ساماندهی و احیای آنها علاوه بر حفظ این واحدهای معماری بومی موجب تقویت نظام سنتی در حفاظت از باغستان شده و زمینه را برای حضور و استفاده مجدد باغداران فراهم خواهد کرد.
حضرتی، قدمت بنای چاهخانههای فعلی را متعلق به دوره صفوی تا پهلوی دانست و گفت: از حدود 300 تا 400 چاهخانهای که در باغات سنتی پیرامون شهر قزوین وجود داشته، در حال حاضر کمتر از یک دهم آنها باقی مانده و مابقی به طور کامل تخریب یا نیمه ویران شدهاند که با توجه به خطر نابودی کامل این بناهای ارزشمند تاریخی، طرح مرمت و باززنده سازی تعداد اندک باقی مانده در دستور کار این اداره کل قرار گرفته است.
حضرتی همچنین گفت: در همین راستا مرمت چاهخانه محل میان سامان لوته معروف به چاهخانه وسط واقع در جنوب راه آهن قزوین که همچنان با کاربری قدیم خود فعالیت دارد، آغاز شده است.
وی در خصوص روند مرمت این بنای تاریخی گفت: در طرح ساماندهی و مرمت این بنا اقدامهای مرمتی چون دوخت و دوز ترکهای جدارهها، استحکام بخشی تویزههای فرسوده، هرهچینی بام، تسطیح و شیب بندی بام، آجر فرش بام، پاکسازی جدارههای داخلی چاهخانه، آجر فرش کف و ساماندهی محوطه چاهخانه با 450 میلیون ریال از محل اعتبارات ملی این اداره کل در حال انجام است.
چاهخانهها در طول سدهها پناهگاه باغداران بوده و نمایانگر الگوی اصیلی از ارتباط بین انسان، طبیعت و معماری بوده و معمولاً از آجر و ملات خشت و گل ساخته می شدند.
فضای چاهخانه به عنوان استراحتگاه مشترک باغبانان و محل انبار وسایل آنان بوده و در زمان آبیاری و به خصوص در فصل محصول برای حفاظت از محصولات باغی استفاده میشده است.
3013
وی ادامه داد: وجود بنایی با عنوان چاهخانه در داخل این باغات با شاخصهای ویژه که به لحاظ کاربری و تامین نیازهای باغدار و باغستان بوده است، جزو میراث ارزشمند معماری سازگار با اقلیم طبیعی است که ساماندهی و احیای آنها علاوه بر حفظ این واحدهای معماری بومی موجب تقویت نظام سنتی در حفاظت از باغستان شده و زمینه را برای حضور و استفاده مجدد باغداران فراهم خواهد کرد.
حضرتی، قدمت بنای چاهخانههای فعلی را متعلق به دوره صفوی تا پهلوی دانست و گفت: از حدود 300 تا 400 چاهخانهای که در باغات سنتی پیرامون شهر قزوین وجود داشته، در حال حاضر کمتر از یک دهم آنها باقی مانده و مابقی به طور کامل تخریب یا نیمه ویران شدهاند که با توجه به خطر نابودی کامل این بناهای ارزشمند تاریخی، طرح مرمت و باززنده سازی تعداد اندک باقی مانده در دستور کار این اداره کل قرار گرفته است.
حضرتی همچنین گفت: در همین راستا مرمت چاهخانه محل میان سامان لوته معروف به چاهخانه وسط واقع در جنوب راه آهن قزوین که همچنان با کاربری قدیم خود فعالیت دارد، آغاز شده است.
وی در خصوص روند مرمت این بنای تاریخی گفت: در طرح ساماندهی و مرمت این بنا اقدامهای مرمتی چون دوخت و دوز ترکهای جدارهها، استحکام بخشی تویزههای فرسوده، هرهچینی بام، تسطیح و شیب بندی بام، آجر فرش بام، پاکسازی جدارههای داخلی چاهخانه، آجر فرش کف و ساماندهی محوطه چاهخانه با 450 میلیون ریال از محل اعتبارات ملی این اداره کل در حال انجام است.
چاهخانهها در طول سدهها پناهگاه باغداران بوده و نمایانگر الگوی اصیلی از ارتباط بین انسان، طبیعت و معماری بوده و معمولاً از آجر و ملات خشت و گل ساخته می شدند.
فضای چاهخانه به عنوان استراحتگاه مشترک باغبانان و محل انبار وسایل آنان بوده و در زمان آبیاری و به خصوص در فصل محصول برای حفاظت از محصولات باغی استفاده میشده است.
3013
کپی شد