محمد علی حضرتی سه شنبه شب در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود: مردم قزوین در این روز که برابر با پنجاهمین روز از سال است براساس رسم هر ساله خود به باغ های سنتی این شهر رفتند و از خداوند طلب باران و سرسبزی کردند.
وی ادامه داد: در این آئین سنتی که در محوطه مصلای محله راه ری و در میان باغ های سنتی برگزار شد، انبوه خانواده های حاضر در مراسم به اقامه نماز باران و شکرگزاری از خداوند پرداختند.
مدیرکل میراث فرهنگی قزوین گفت: مراسم سنتی پنجاه بدر یکی از اصیل‌ترین آئین‌های قزوین به شمار می‌آید که مردم قزوین اعتقاد راسخی برای شرکت در آن دارند.
وی در خصوص تاریخچه آئین سنتی پنجاه بدر افزود: مراسم پنجاه بدر پیش از اسلام در این شهر و در زمانی که در قزوین خشکسالی اتفاق افتاد رایج شد و طی آن مردم برای طلب باران دعا کردند که پس از آن باران فراوانی بارید و بعد از آن هرساله در این روز مراسم دعای باران برگزار می شد.
حضرتی اضافه کرد: آئین پنجاه بدر شبیه به مراسم 13 بدر بوده و مردم در این روز با حضور در مصلای قزوین که اطراف آن باغ قرار دارد روز خود را در طبیعت سپری می کنند و برخی نیز غذای نذری نظیر آَش در این آیین پخش می کنند.
این مسئول تصریح کرد: سنت طبیعت گردی در ایام بهار از دیر باز در این سرزمین وجود داشته و مراسم پنجاه بدر یکی از رسوم خاص این منطقه از کشور است که در آن مردم به دشت و صحرا رفته و به شادی و تفریح می پردازند.
حضرتی اضافه کرد: این آئین به نوعی سپاسگزاری و نیز درخواست مردم از خداوند برای نزول باران است که طی مراسمی خاص برگزار می شود و چنانچه از روز نخست سال تا پنجاهمین روز آن، نزول باران فراوان باشد، مردم در پنجاه بدر نماز شکر به جا می آورند و چنانچه با فقدان این نعمت الهی روبرو باشند، در این مراسم طلب باران می کنند.
وی اظهار کرد: در آئین کهن مردم این شهر در مراسم مشابه دیگری به نام چمچه خاتون، داخل یک قدح آب ریخته و آن را به پشت بام برده و به وسیله یک چمچه (وسیله شبیه کفگیر و ازجنس مس) کم کم آب داخل قدح را به طرف آسمان می پاشند.
مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان قزوین یادآور شد: در بخش دیگری از مراسم باران خواهی، کوسه گلین اجرا می شود که در این مراسم پیرزنی با پارچه و لباسهای کهنه عروسک کوچکی را درست و در کوچه ها و خیابان ها حرکت می کند و بچه ها نیز پشت سر او را همراهی می کنند.
حضرتی در پایان گفت: آنها به هر خانه که می رسند از صاحب خانه چیزی از وسایل تهیه آش درخواست کرده که با آن آش می پزند و در بین اهالی تقسیم می کنند تا این تعاون و همدلی موجب نزول باران شود.
7389*3013
خبرنگار: نسرین رحیمی**انتشار دهنده: رضا اولادی
انتهای پیام وی ادامه داد: در این آئین سنتی که در محوطه مصلای محله راه ری و در میان باغ های سنتی برگزار شد، انبوه خانواده های حاضر در مراسم به اقامه نماز باران و شکرگزاری از خداوند پرداختند.
مدیرکل میراث فرهنگی قزوین گفت: مراسم سنتی پنجاه بدر یکی از اصیل‌ترین آئین‌های قزوین به شمار می‌آید که مردم قزوین اعتقاد راسخی برای شرکت در آن دارند.
وی در خصوص تاریخچه آئین سنتی پنجاه بدر افزود: مراسم پنجاه بدر پیش از اسلام در این شهر و در زمانی که در قزوین خشکسالی اتفاق افتاد رایج شد و طی آن مردم برای طلب باران دعا کردند که پس از آن باران فراوانی بارید و بعد از آن هرساله در این روز مراسم دعای باران برگزار می شد.
حضرتی اضافه کرد: آئین پنجاه بدر شبیه به مراسم 13 بدر بوده و مردم در این روز با حضور در مصلای قزوین که اطراف آن باغ قرار دارد روز خود را در طبیعت سپری می کنند و برخی نیز غذای نذری نظیر آَش در این آیین پخش می کنند.
این مسئول تصریح کرد: سنت طبیعت گردی در ایام بهار از دیر باز در این سرزمین وجود داشته و مراسم پنجاه بدر یکی از رسوم خاص این منطقه از کشور است که در آن مردم به دشت و صحرا رفته و به شادی و تفریح می پردازند.
حضرتی اضافه کرد: این آئین به نوعی سپاسگزاری و نیز درخواست مردم از خداوند برای نزول باران است که طی مراسمی خاص برگزار می شود و چنانچه از روز نخست سال تا پنجاهمین روز آن، نزول باران فراوان باشد، مردم در پنجاه بدر نماز شکر به جا می آورند و چنانچه با فقدان این نعمت الهی روبرو باشند، در این مراسم طلب باران می کنند.
وی اظهار کرد: در آئین کهن مردم این شهر در مراسم مشابه دیگری به نام چمچه خاتون، داخل یک قدح آب ریخته و آن را به پشت بام برده و به وسیله یک چمچه (وسیله شبیه کفگیر و ازجنس مس) کم کم آب داخل قدح را به طرف آسمان می پاشند.
مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان قزوین یادآور شد: در بخش دیگری از مراسم باران خواهی، کوسه گلین اجرا می شود که در این مراسم پیرزنی با پارچه و لباسهای کهنه عروسک کوچکی را درست و در کوچه ها و خیابان ها حرکت می کند و بچه ها نیز پشت سر او را همراهی می کنند.
حضرتی در پایان گفت: آنها به هر خانه که می رسند از صاحب خانه چیزی از وسایل تهیه آش درخواست کرده که با آن آش می پزند و در بین اهالی تقسیم می کنند تا این تعاون و همدلی موجب نزول باران شود.
7389*3013
خبرنگار: نسرین رحیمی**انتشار دهنده: رضا اولادی
کپی شد
