زهرا شجاعی، معاون رئیس جمهوری در دولت اصلاحات، در مراسم نکوداشتی که برای او برگزار شده بود، گفت: به باور من مصالح و منافع ملی در گرو توجه جدی به موضوع زنان است. نمی توان به اهداف توسعه دست یافت و زنان را نادیده گرفت یا نگاه ابزاری به آنها داشت. امور زنان در حجاب خلاصه نمی شود. در رسانه ها اینگونه برداشت می شود که تمام مسائل و امور زنان اختصاص به حجاب دارد. در حالیکه نباید اینگونه باشد.
معاون رئیس جمهوری در دولت اصلاحات با اشاره به اینکه نظریه واحدی برای حوزه زنان و مسائل آنان نداریم، گفت: به باور من مصالح و منافع ملی در گرو توجه جدی به موضوع زنان است. نمی توان به اهداف توسعه دست یافت و زنان را نادیده گرفت یا نگاه ابزاری به آنها داشت. امور زنان در حجاب خلاصه نمی شود. در رسانه ها اینگونه برداشت می شود که تمام مسائل و امور زنان اختصاص به حجاب دارد. در حالیکه نباید اینگونه باشد.
به گزارش خبرنگار جماران، زهرا شجاعی در مراسم نکوداشتی که برای او برگزار شده بود، با تشکر از برگزار کنندگان این مراسم گفت: برگزاری این برنامه‌ها، صرف نظر از اینکه به نام چه کسی است، فرصت مغتنمی برای تبیین فعالیت‌ها، تلاش ها و کوشش‌هایی است که چهار دهه پس از پیروزی انقلاب، برای حوزه زنان صورت گرفته است. اگر قرار باشد هر نظامی برای بهبود وضعیت زنان قدمی بردارد، دو امر بسیار ضروری است. یکی از آنها داشتن یک منشور و مانیفست است که دیدگاه نظام درباره جایگاه و نقش زنان را مشخص و چشم انداز آینده را ترسیم کند. متأسفانه در ایران چنین منشوری نداریم.
معاون رئیس جمهوری در دولت اصلاحات افزود: ما نیازمند نهادها و سازوکارهایی هستیم که بتوانند اهدافی که برای حوزه زنان در نظر گرفته شده را انجام دهند. در جمهوری اسلامی ایران پس از یک دهه که از پیروزی انقلاب اسلامی گذشت و علیرغم اینکه زنان نقش بسیار سازنده‌ای در پیروزی انقلاب داشتند، سال 1367 اولین نهاد سیاستگذار و برنامه‌ریز در حوزه زنان تصویب شد و تا سال 1388 تشکیل این نهاد طول کشید. همچنین در سال 1368 اولین طرح پایلوت کمیسیون امور بانوان در فرمانداری قم با پیشنهاد بنده شکل گرفت.
وی با اشاره به شکل گرفتن دفاتر حوزه زنان در ریاست جمهوری، وزارت کشور و وزارت آموزش و پرورش، اظهار داشت: این تشکیلات به ضرورت زمان و به دلیل شرایطی که وجود داشت از یک هماهنگی و نظم سیستماتیک و سازمانی برخوردار نبود. یعنی در هرکدام از نهادهای شورای عالی انقلاب فرهنگی، آموزش و پرورش، وزارت کشور و ریاست جمهوری و استانداری‌های سراسر کشور دفاتر حوزه زنان داشتیم. اما از آنجایی که این تشکیلات در یک زمان واحد و بر اساس یک نظریه علمی طراحی و ایجاد نشده بود، دارای ضعف تشکیلات و عدم تعریف ارتباط مشخص سازمانی بین هم بودند.
شجاعی یادآور شد: تلاش‌هایی که در جهت ارتقای تشکیلاتی صورت می‌گرفت، در برخی دولت‌ها موفق بود؛ اما در دولت معجزه هزاره سوم، این تشکیلات تنزل پیدا کرد. به نظرم راهکار این است که یک بازآرایی تشکیلات بدون چسبندگی به قدرت و به دور از ارتباط حاکمیتی و حکومتی افراد و بر اساس یک نظر کارشناسی این کار انجام شود تا امور زنان بتواند به نحو احسن اداره شود.
وی اظهار داشت: در 33 سالگی وقتی عضو شورای عالی فرهنگی و اجتماعی زنان بودم و پیشنهاد تدوین منشور جایگاه زنان را دادم. چون در قانون اساسی چند اصل بود که کفایت نمی‌کرد و به دنبال یک مدل، مانیفست و منشوری برای این حوزه بودم. این پیشنهاد با استقبال رو به رو شد و تدوین آن شروع شد و 16 سال تدوین آن طول کشید. با توجه به تحولات نسلی و تغییرات هویتی و جایگاه زنان، این زمان واقعا طولانی بود. بعد از این همه سال تازه یک فهرستی از حقوق و تکالیف زن در نظام جمهوری اسلامی منتشر شده که کار ارزشمندی بود و نمی‌خواهم تلاش دوستان را نادیده بگیرم، ولی منشور نیست و یک مجموعه‌ای برای فعالیت و تکالیف زنان است.
معاون رئیس جمهوری در دولت اصلاحات ادامه داد: وجه تأسف‌بار مسأله اینجا است که می‌خواستند این منشور را جایگزین کنوانسیون زنان در کشورهای اسلامی کنند. متنی که بر اساس حقوق داخلی کشور نوشته شده بود را می خواستند برای کشورهای اسلامی که تفاوت‌های زیادی از منظر دینی با ما دارند، ببرند و متأسفانه در مجلس با شعار و تبلیغات به تصویب رساندند.
وی افزود: متأسفانه پس از چهار دهه از پیروزی انقلاب و تأسیس نظام جمهوری اسلامی، یک نظریه متقن که به طور نسبی مورد اجماع نظام و گروه های مختلف باشند، نداریم. هنوز مشخص نیست جمهوری اسلامی با اشتغال زنان موافق است یا نه؟ هنوز مشخص نیست که جمهوری اسلامی چه برنامه‌ای برای مسأله حجاب دارد.
شجاعی با تأکید بر اینکه مسائل زنان سیاسی نیست، گفت: مسائل زنان نیازمند همگرایی و وحدت بین گروه های مختلف است. باید بر روی اشتراکات تأکید کنیم و دور هم جمع شویم، مثل ائتلاف اسلامی زنان، و بپذیریم مسائل زنان ملی است و نیازمند یک عزم جدی ملی است. زنان سرمایه اجتماعی و انسانی هستند که امروزه آگاه‌تر، عالم‌تر و توانمندتر از گذشته شده‌اند. این سرمایه را باید دریافت و اگر به آن بی توجهی شود منفجر می‌شود که نمونه آن را در ماه های اخیر و اعتراضات عمومی مردم دیدیم که متأسّفانه با بی تدبیری هزینه هایی سنگینی به بار آورد.
وی افزود: به باور من مصالح و منافع ملی در گرو توجه جدی به موضوع زنان است. نمی توان به اهداف توسعه دست یافت و زنان را نادیده گرفت یا نگاه ابزاری به آنها داشت. امور زنان در حجاب خلاصه نمی شود. در رسانه ها اینگونه برداشت می‌شود که تمام مسائل و امور زنان اختصاص به حجاب دارد. در حالی که نباید اینگونه باشد.
معاون رئیس جمهوری در دولت اصلاحات تأکید کرد: امور زنان نباید تنها توسط فعالان حوزه زنان تدبیر و مدیریت شود، همه دولتمردان و دولت زنان باید دست به دست هم دهند و در این مهم مشارکت کنند. همگرایی و وحدت بین فعالان این حوزه و تأکید بر اشتراکات از مسائل مهم حوزه زنان است. بازآرایی تشکلات دولتی امور زنان باید با مطالعات علمی انجام شود.
