در این مطلب آمده است: این پیشنهاد از سر ضعف نیست؛ بلکه از موضع قدرت است، گذشتی است در مقابل آنچه به ناصواب گذشت.
بدیهی است که در رفاقتی، یک طرف پیروز می‌شود، حال اگر این پیروزی مبنای درستی داشته باشد، مردم پشت آن مثل تخته‌های پولاد می‌ایستند و امروز برای روحانی همان روز است و یارانش و بی‌شمارانش، با صلابت و بصیرت ایستاده‌اند تا ایشان برنامه‌های خود را به پیش ببرد.
چون کسی که با منطق و عقلانیت و راه روش پیروز می‌شود، دیگر اطاعت، کورکورانه نیست، در مورد حماسه‌ی 29 اردیبهشت، حقیقت آن است که رقیب با پشتوانه آمد، تمامی تریبون‌ها و جایگاه‌ها را به خدمت گرفت، سنگر به سنگر، مسجد به مسجد و حلقه به حلقه، نهان و آشکار در حمایتش کوشیدند و نکته‌ای و نقطه‌ای را فرونگذاشتند و این همه، پیش چشم مردم بود به هیمن سبب مردم آگاه و فهیم ایران از نحله‌های فکری و عقیدتی و نیز قومیت‌ها به هم پیوستند و ساختند آنچه می‌بایست می‌ساختند.
با درک همه‌ی شرایط و ضرورت‌ها، و باید اذعان کرد که علت ماندگاری ایران عزیز هم به درک ضرورت‌های تاریخی مردمان نیک اندیش است. پس اراده کثیر بر حریف دیکته شد.
با تحقق چنین مطلوبی، ترامپ و سعودی دوشی و اتحاد شوم روزهای اخیرشان، همه و همه نقش بر آب خواهد شد و به همان اهدافی خواهیم رسید که غایت ماست
برای اثبات و صحت و سقم این واقعیت مسلم می‌توان داشته‌های دو جناح را به آسانی با هم مقایسه کرد و باز تولید فکری و حامیانش را شمرد و شناخت.
نگارنده، هرگز آرزوی فروپاشی جناح شناسنامه‌دار اصول‌گرایی را به صلاح حال و آینده‌ی کشور نمی‌داند و معتقد است که در این جناح، بزرگان واقع‌گرا، سلیم النفس و اهل تعقل و تحلیل و در عین حال، منصف کم نیستند. صد‌البته هنوز هم می‌توانند با بازشناسی و بازسازی خود، احیاگر و بانی اندیشه‌ای باشند که نامش اندیشه‌ی سازنده است و مشی رفاقت را در عین رقابت، برای فردایی بهتر، باور دارد.
٧٣٤١/٦٠٢٦
خبرنگار: خدیجه سلطانی پور ** انتشاردهنده: جانعلی فتحی
انتهای پیام بدیهی است که در رفاقتی، یک طرف پیروز می‌شود، حال اگر این پیروزی مبنای درستی داشته باشد، مردم پشت آن مثل تخته‌های پولاد می‌ایستند و امروز برای روحانی همان روز است و یارانش و بی‌شمارانش، با صلابت و بصیرت ایستاده‌اند تا ایشان برنامه‌های خود را به پیش ببرد.
چون کسی که با منطق و عقلانیت و راه روش پیروز می‌شود، دیگر اطاعت، کورکورانه نیست، در مورد حماسه‌ی 29 اردیبهشت، حقیقت آن است که رقیب با پشتوانه آمد، تمامی تریبون‌ها و جایگاه‌ها را به خدمت گرفت، سنگر به سنگر، مسجد به مسجد و حلقه به حلقه، نهان و آشکار در حمایتش کوشیدند و نکته‌ای و نقطه‌ای را فرونگذاشتند و این همه، پیش چشم مردم بود به هیمن سبب مردم آگاه و فهیم ایران از نحله‌های فکری و عقیدتی و نیز قومیت‌ها به هم پیوستند و ساختند آنچه می‌بایست می‌ساختند.
با درک همه‌ی شرایط و ضرورت‌ها، و باید اذعان کرد که علت ماندگاری ایران عزیز هم به درک ضرورت‌های تاریخی مردمان نیک اندیش است. پس اراده کثیر بر حریف دیکته شد.
با تحقق چنین مطلوبی، ترامپ و سعودی دوشی و اتحاد شوم روزهای اخیرشان، همه و همه نقش بر آب خواهد شد و به همان اهدافی خواهیم رسید که غایت ماست
برای اثبات و صحت و سقم این واقعیت مسلم می‌توان داشته‌های دو جناح را به آسانی با هم مقایسه کرد و باز تولید فکری و حامیانش را شمرد و شناخت.
نگارنده، هرگز آرزوی فروپاشی جناح شناسنامه‌دار اصول‌گرایی را به صلاح حال و آینده‌ی کشور نمی‌داند و معتقد است که در این جناح، بزرگان واقع‌گرا، سلیم النفس و اهل تعقل و تحلیل و در عین حال، منصف کم نیستند. صد‌البته هنوز هم می‌توانند با بازشناسی و بازسازی خود، احیاگر و بانی اندیشه‌ای باشند که نامش اندیشه‌ی سازنده است و مشی رفاقت را در عین رقابت، برای فردایی بهتر، باور دارد.
٧٣٤١/٦٠٢٦
خبرنگار: خدیجه سلطانی پور ** انتشاردهنده: جانعلی فتحی
کپی شد
