مدیرکل ترویج و مشارکتهای مردمی سازمان جنگلها و مراتع کشور گفت: آموزش، توسعه و برنامهریزی باید براساس قابلیتها باشد، نه براساس راهکارهای حل مشکلاتی که وجود دارد.
به گزارش خبرنگار ایلنا از زنجان، غلامرضا هادربادی امروز در کارگاه توانمندسازی جوامع محلی برای کاهش فشار به منابعطبیعی و محیط زیست، در قالب اولین نشست منطقهای گروههای دانشجویی حامی محیط زیست و منابعطبیعی منطقه شمالغرب که به میزبانی سالن شهید شهریاری مجتمع جهاددانشگاهی زنجان برگزار شد، اظهار کرد: دهه 70 میلادی در تاریخ محیط زیست دههای بسیار مهم و تاثیرگذار است که کشورهای شرق آسیا از جمله ژاپن، کره و چین برنامهریزی و پیشرفتهای چشمگیری را در این زمینه داشتهاند.
این مسئول ادامه داد: با وجود اینکه ژاپن بهعنوان دومین قدرت اقتصادی آسیا است ولی ضربهپذیری بالایی را دارد چراکه سفره مردم این کشور از محصولات تولید شده در سایر کشورها تامین میشود و با این وجود میتوان گفت ژاپن کشوری قدرتمند ولی مستقل نیست. با طرحی که با عنوان هر روستا یک محصول در ژاپن ایجاد شد، این کشور توانست از ضربهپذیری خود بکاهد و نیاز سفره مردم را خود تامین کند.
وی با اشاره به طرح ساموئل اندونگ در سال 1971 میلادی در کره، افزود: ایجاد مشاغل عمومی، بازاریابی برای محصولات، فعالیتهای عمومی از جمله عناصر مهمی بودند که به پیشرفت و توانمندی زیستمحیطی کشور کره تاثیر بسیار داشتند و مردم چین نیز با شعار هر خانه یک کارخانه و با تسطیح اراضی، خرید نهاده، بازاریابی و فروش محصولات تشکلهایی را که از مبانی توسعه هستند، ایجاد کردند و در حال حاضر با وجود جمعیت بالایی که کشور چین دارد، امنیت غذایی بر این کشور با رعایت مسائل زیستمحیطی حاکم است.
هادربادی، تشکلها را از اصول توسعه دانست و خاطرنشان کرد: مشارکت اصل بسیار مهمی است که باید مورد توجه قرار گیرد و این مشارکت باید از افرادی که در مراحل و سطوح ابتدایی با محیط زیست و منابعطبیعی در ارتباط هستند، آغاز شود. به عبارت دیگر توسعه روستایی به دو کلمه انتفاع و مالکیت ختم میشود و هر آنچه که ذینفع یا همان فرد بومی در آن نفع و یا مالکیت داشته باشد، در اجرای آن مشارکت خواهد کرد.
مدیرکل ترویج و مشارکتهای مردمی سازمان جنگلها و مراتع کشور یادآور شد: آموزش دانش بومی به بومیان در مناطق مختلف باید در اولویت باشد چراکه این مهم در بهبود و توسعه همهجانبه نقش بسزایی دارد و علاوه بر آموزش باید از بومیان و یا تشکلها بومی قبل، بعد و حین اجرای تصمیمات و برنامهها طلب مشارکت کرد.
این مسئول اظهار کرد: برای پایدار ماندن مشارکتهای مردمی باید این افراد توانمند شوند و برای توانمندسازی باید براساس اصول تعریف شده آن هم به ترتیبی که تعریف شده، درست و به جا، انجام شود. همچنین باید در بحث آموزش به پایداری آموزشها نیز توجه شود و در آموزشها به قشری که در محیط پایدارترند به عبارت دیگر بومیان، توجه بسیار شود.
وی با اشاره به لزوم توجه به مدارس طبیعت، تصریح کرد: ایجاد مدارس طبیعت برای افزایش خلاقیت کودکان در بازه سنی 5 تا 12 سال بسیار مهم است که باید مورد توجه قرار گیرد. باید توجه داشت که حضور و انس با طبعیت همچنین ارتباط با خدا کودکان را خلاقتر میکند و زندگی آپارتماننشینی و دوری از گیاهان در محیط زندگی روز به روز خلاقیت کودکان را که عامل مهمی در پیشرفت و توسعه است، میکاهد.
هادربادی با اشاره به توجه به توانمندیها، عنوان کرد: آموزش، توسعه و برنامهریزی نباید بر مبنای مشکلات بلکه بر مبنای قابلیتها و توانمندیها باشد و اگر فعالیتها در هر منطقهای براساس احصای قابلیتها، توانمندی و پتانسیلهای آن مناطق نباشد، نه تنها مشکلات حل نمیشود، بلکه قابلیتها نیز شکوفا نمیشود.
مدیرکل ترویج و مشارکتهای مردمی سازمان جنگلها و مراتع کشور، کشاورزی را عامل توسعه روستایی دانست و گفت: برای ایجاد توسعه پایدار در روستاها باید کشاورزی در اولویت کارها قرار گیرد؛ چراکه بهبود کشاورزی سبب ماندگاری افراد در روستاها و توسعه زندگی روستایی میشود که البته در توسعه باید رویاپردازی صادقانه که همان سند چشمانداز توسعه است نیز مورد تاکید و توجه قرار گیرد تا مسیر درست و مناسب فعالیت و حرکت تعیین شود.
وی افزود: آموزش نیاز محور، ایجاد سازمانهای محلی برای مشارکت در تصمیمسازی و تصمیمگیری و حضور زنان، افراد بیبضاعت و به حاشیهرفتگان در این سازمان و تشکلها، خودکفایی مالی و بازاریابی را عواملی است که باید با توجه به اولویت و ترتیب صحیح درتوانمندسازی جوامع محلی در نظر گرفت و پس آن فعالیت را آغاز کرد.