اوایل مرداد سال جاری بود که جمعی از فعالان زیست محیطی شهر زنجان با انتقاد از احداث سد ایالو خواستار جلوگیری از ادامه ساخت غیرمجاز این سد شدند و در نامه ای به وزیر نیرو ضرورت پیگیری توقف ساخت این سد و پیامدهای آن را مطرح کرده اند.
در بخشی از این نامه آمده بود 'مطابق بررسی ها و پیگیری هایی به عمل آمده، در استان زنجان و در بخشی از حوضه رودخانه قزل اوزن، سدی تحت عنوان ایالو در حال احداث است که مجوز محیط زیست ندارد و کارشناسان محیط زیست نیز غیرمجاز بودن این سد را بارها اعلام داشته و درباره اثرات زیانبار آن هشدار می دهند'.
چالش های زیست محیطی پیش روی سد ایالو سه سال قبل هم مطرح شد و فعالان محیط زیست اعلام کردند که به علت وجود تپه ها و گنبدهای نمکی در محل دریاچه این سد، در صورت آبگیری، تجربه ساخت سد گتوندی دیگر تکرار خواهد شد.
سد گتوند که با مخزنی چهار میلیارد و 500 میلیون مترمکعبی دومین دریاچه مصنوعی بزرگ کشور محسوب می شود، پس از آبگیری، پس از زیر آب رفتن گنبدها و رگه های نمکی موجود در دریاچه به سرعت تجربه آب شور ذخیره را تجربه کرد، به یکی از معضلات زیست محیطی کشور تبدیل شد.
اما سد گتوند و سد تنظیمی ایالو از نظر حجم مخزن و میزان آب ذخیره شده غیر قابل مقایسه هستند، چرا که کل مخزن سد ایالو فقط می توان 2.5 میلیون مترمکعب آب ذخیره کند که رقمی معادل 18 هزار برابر کوچکتر از سد گتوند است.
مدیرشرکت آب منطقه ای زنجان تاکید دارد که سد ایالو هیچ خطر زیست محیطی ندارد و به رغم تمام ادعاهای مطرح شده از سوی فعالان محیط زیست، آبرسانی به روستاهای منطقه و تامین آب مورد نیاز صنعت را دنبال می کند.
یوسف رضا پور با رد شباهت میان 2 سد گتوند و ایالو، معتقد است با بهره برداری از این سد زمینه تامین آب مورد نیاز روستاییان اطراف فراهم می شود و از مهاجرت آنان به شهرها و تخلیه روستاها جلوگیری می شود.
وی وجود هر نوع تپه و گنبد نمکی در محل دریاچه سد ایالو را رد کرد و گفت: برای احداث هر نوع سدی، شرکت موظف به استفاده مشاوران تشخیص صلاحیت داده شده و استفاده از گزارش های ارزیابی های زیست محیطی است که تاکنون مشاوران حاضر در این طرح نظر مثبتی نسبت به احداث این سد داشته اند.
رضاپور تصریح کرد: در صورتی که اداره کل محیط زیست ادعای وجود تپه های نمکی و خطرات زیست محیطی با احداث این سد برای منطقه را دارد، مشاورانی هم تراز با مشاوران شرکت آب منطقه ای معرفی کند.
سد ایالو، سد تنظیمی برای پروژه مراش محسوب می شود که در منطقه انگوران قرار دارد و این منطقه از 2 نظر برای اداره کل محیط زیست حایز اهمیت است.
از سویی انگوران از پناهگاه های حیات وحش ایران و استان زنجان به مساحت 125 هزار هکتار به شمار می آید و از سوی دیگر غنی ترین معدن سرب و روی خاورمیانه را در خود جای داده است.
مدیرکل حفاظت محیط زیست استان زنجان هم مهمترین مشکل این اداره کل و فعالان محیط زیست را نبود مجوزهای لازم برای احداث سد ایالو اعلام کرد و گفت: کوچک یا بزرگ بودن سد برای الزام به انجام مطالعات ارزیابی زیست محیطی ملاک عمل نیست و برای محیط زیست ارزیابی پروژه ها معیار محسوب می شود.
سیدرضا موسوی با بیان اینکه سد ایالو فاقد ارزش قانونی است، اظهار کرد: مشاور اعلام کرده که مشمول مطالعات زیست محیطی است و این الزام جای هیچ بحثی ندارد.
وی افزود: در مطالعات اولیه ای که برای سد مراش انجام شد، هیچ اشاره ای به ایالو نشده است و پس از شروع عملیات اجرایی سد تنظیمی مراش، مکاتبه ای انجام و موافقت مشروط صادر شد.
موسوی تاکید دارد که موافقت مشروط بدین معناست که اصلاحات ارزیابی زیست محیطی باید در مدت معینی انجام شود و در صورتی که اهداف احداث پروژه تغییر کرد مطالعات مورد بازبینی قرار گیرد.
مدیرکل محیط زیست استان زنجان به آغاز عملیات اجرایی سد ایالو پس از گذشت مدت زمان اندکی از آغاز ساخت سد مراش اشاره کرد و گفت: امروز این پروژه 70 درصد پیشرفت فیزیکی دارد و فرصتی برای بازبینی مطالعات و انجام ارزیابی جدید زیست محیطی برای سد مراش و ایالو تخصیص نیافت.
وی تصریح کرد: هم اکنون اهداف احداث سد مراش هم تغییر کرده در صورتی که از نظر قانونی اداره کل محیط زیست موافقتی اعلام نکرده است.
معاون هماهنگی امور عمرانی استاندار زنجان هم تمام شایعات در خصوص سد ایالو را رد کرد و گفت: تفاوت سد گتوند با ایالو همان فاصله بین 4.5 میلیارد مترمکعب با 2.5 میلیون مترمکعب است و به وضوح ارقام غیر قابل مقایسه هستند.
جواد رحمتی تاکید کرد: سد ایالو یک سد فرعی و برای افزایش مخزن سد مراش پیش بینی شده است.
رحمتی هم همچون مدیرعامل شرکت آب منطقه ای زنجان کاربری سد ایالو را برای شرب و صنعت اعلام و به تمام سخنان خود اضافه کرد: برای سد 2 میلیون مترمکعبی، هیچ الزام قانونی جهت انجام مطالعات زیست محیطی وجود ندارد.
از همین نقطه چالش میان مسئولان مختلف آغاز می شود و در حالی که موسوی مدیرکل محیط زیست استان زنجان معتقد است که احداث سد ایالو مجوزهای لازم و ارزیابی های قانونی را ندارد، رضاپور، مدیرعامل آب منطقه ای زنجان از دریافت مجوزها و انجام مطالعات محیط زیستی لازم خبر می دهد و رحمتی معاون هماهنگی امور عمرانی استاندار به نبود الزام قانونی برای دریافت این مجوزها اشاره می کند.
در حالی که رحمتی اعلام کرد که مطالعات زیست محیطی برای سد مراش انجام شده است و برای سد ایالو مطالعه ای انجام نمی شود چون پروژه جدیدی نیست، موسوی حتی مطالعات انجام شده برای سد مراش هم را هم ناکافی خواند و به الزام قانون برای انجام مطالعات محیط زیستی برای سد ایالو اشاره کرد.
موسوی حتی تاکید کرد: ما از طریق مراجع قانونی تبعات زیست محیطی سد ایالو را اعلام کرده ایم و در گذشته نیاز به بازبینی مطالعات اعلام شده است.
هم اکنون آب منطقه ای زنجان به گفته رضا پور در تلاش برای دریافت اعتبار بیشتر و سرعت بخشی به روند احداث سدهای استان از جمله ایالوست، در حالی که مسئولان و فعالان محیط زیست نسبت به احداث این سد اعتراض دارند و حتی اعتراض خود را در قالب نامه ای خطاب به وزیر نیرو اعلام می کنند.
3001/6085
خبرنگار: مینا افشاری** انتشار دهنده: رویا رفیعی
انتهای پیام در بخشی از این نامه آمده بود 'مطابق بررسی ها و پیگیری هایی به عمل آمده، در استان زنجان و در بخشی از حوضه رودخانه قزل اوزن، سدی تحت عنوان ایالو در حال احداث است که مجوز محیط زیست ندارد و کارشناسان محیط زیست نیز غیرمجاز بودن این سد را بارها اعلام داشته و درباره اثرات زیانبار آن هشدار می دهند'.
چالش های زیست محیطی پیش روی سد ایالو سه سال قبل هم مطرح شد و فعالان محیط زیست اعلام کردند که به علت وجود تپه ها و گنبدهای نمکی در محل دریاچه این سد، در صورت آبگیری، تجربه ساخت سد گتوندی دیگر تکرار خواهد شد.
سد گتوند که با مخزنی چهار میلیارد و 500 میلیون مترمکعبی دومین دریاچه مصنوعی بزرگ کشور محسوب می شود، پس از آبگیری، پس از زیر آب رفتن گنبدها و رگه های نمکی موجود در دریاچه به سرعت تجربه آب شور ذخیره را تجربه کرد، به یکی از معضلات زیست محیطی کشور تبدیل شد.
اما سد گتوند و سد تنظیمی ایالو از نظر حجم مخزن و میزان آب ذخیره شده غیر قابل مقایسه هستند، چرا که کل مخزن سد ایالو فقط می توان 2.5 میلیون مترمکعب آب ذخیره کند که رقمی معادل 18 هزار برابر کوچکتر از سد گتوند است.
مدیرشرکت آب منطقه ای زنجان تاکید دارد که سد ایالو هیچ خطر زیست محیطی ندارد و به رغم تمام ادعاهای مطرح شده از سوی فعالان محیط زیست، آبرسانی به روستاهای منطقه و تامین آب مورد نیاز صنعت را دنبال می کند.
یوسف رضا پور با رد شباهت میان 2 سد گتوند و ایالو، معتقد است با بهره برداری از این سد زمینه تامین آب مورد نیاز روستاییان اطراف فراهم می شود و از مهاجرت آنان به شهرها و تخلیه روستاها جلوگیری می شود.
وی وجود هر نوع تپه و گنبد نمکی در محل دریاچه سد ایالو را رد کرد و گفت: برای احداث هر نوع سدی، شرکت موظف به استفاده مشاوران تشخیص صلاحیت داده شده و استفاده از گزارش های ارزیابی های زیست محیطی است که تاکنون مشاوران حاضر در این طرح نظر مثبتی نسبت به احداث این سد داشته اند.
رضاپور تصریح کرد: در صورتی که اداره کل محیط زیست ادعای وجود تپه های نمکی و خطرات زیست محیطی با احداث این سد برای منطقه را دارد، مشاورانی هم تراز با مشاوران شرکت آب منطقه ای معرفی کند.
سد ایالو، سد تنظیمی برای پروژه مراش محسوب می شود که در منطقه انگوران قرار دارد و این منطقه از 2 نظر برای اداره کل محیط زیست حایز اهمیت است.
از سویی انگوران از پناهگاه های حیات وحش ایران و استان زنجان به مساحت 125 هزار هکتار به شمار می آید و از سوی دیگر غنی ترین معدن سرب و روی خاورمیانه را در خود جای داده است.
مدیرکل حفاظت محیط زیست استان زنجان هم مهمترین مشکل این اداره کل و فعالان محیط زیست را نبود مجوزهای لازم برای احداث سد ایالو اعلام کرد و گفت: کوچک یا بزرگ بودن سد برای الزام به انجام مطالعات ارزیابی زیست محیطی ملاک عمل نیست و برای محیط زیست ارزیابی پروژه ها معیار محسوب می شود.
سیدرضا موسوی با بیان اینکه سد ایالو فاقد ارزش قانونی است، اظهار کرد: مشاور اعلام کرده که مشمول مطالعات زیست محیطی است و این الزام جای هیچ بحثی ندارد.
وی افزود: در مطالعات اولیه ای که برای سد مراش انجام شد، هیچ اشاره ای به ایالو نشده است و پس از شروع عملیات اجرایی سد تنظیمی مراش، مکاتبه ای انجام و موافقت مشروط صادر شد.
موسوی تاکید دارد که موافقت مشروط بدین معناست که اصلاحات ارزیابی زیست محیطی باید در مدت معینی انجام شود و در صورتی که اهداف احداث پروژه تغییر کرد مطالعات مورد بازبینی قرار گیرد.
مدیرکل محیط زیست استان زنجان به آغاز عملیات اجرایی سد ایالو پس از گذشت مدت زمان اندکی از آغاز ساخت سد مراش اشاره کرد و گفت: امروز این پروژه 70 درصد پیشرفت فیزیکی دارد و فرصتی برای بازبینی مطالعات و انجام ارزیابی جدید زیست محیطی برای سد مراش و ایالو تخصیص نیافت.
وی تصریح کرد: هم اکنون اهداف احداث سد مراش هم تغییر کرده در صورتی که از نظر قانونی اداره کل محیط زیست موافقتی اعلام نکرده است.
معاون هماهنگی امور عمرانی استاندار زنجان هم تمام شایعات در خصوص سد ایالو را رد کرد و گفت: تفاوت سد گتوند با ایالو همان فاصله بین 4.5 میلیارد مترمکعب با 2.5 میلیون مترمکعب است و به وضوح ارقام غیر قابل مقایسه هستند.
جواد رحمتی تاکید کرد: سد ایالو یک سد فرعی و برای افزایش مخزن سد مراش پیش بینی شده است.
رحمتی هم همچون مدیرعامل شرکت آب منطقه ای زنجان کاربری سد ایالو را برای شرب و صنعت اعلام و به تمام سخنان خود اضافه کرد: برای سد 2 میلیون مترمکعبی، هیچ الزام قانونی جهت انجام مطالعات زیست محیطی وجود ندارد.
از همین نقطه چالش میان مسئولان مختلف آغاز می شود و در حالی که موسوی مدیرکل محیط زیست استان زنجان معتقد است که احداث سد ایالو مجوزهای لازم و ارزیابی های قانونی را ندارد، رضاپور، مدیرعامل آب منطقه ای زنجان از دریافت مجوزها و انجام مطالعات محیط زیستی لازم خبر می دهد و رحمتی معاون هماهنگی امور عمرانی استاندار به نبود الزام قانونی برای دریافت این مجوزها اشاره می کند.
در حالی که رحمتی اعلام کرد که مطالعات زیست محیطی برای سد مراش انجام شده است و برای سد ایالو مطالعه ای انجام نمی شود چون پروژه جدیدی نیست، موسوی حتی مطالعات انجام شده برای سد مراش هم را هم ناکافی خواند و به الزام قانون برای انجام مطالعات محیط زیستی برای سد ایالو اشاره کرد.
موسوی حتی تاکید کرد: ما از طریق مراجع قانونی تبعات زیست محیطی سد ایالو را اعلام کرده ایم و در گذشته نیاز به بازبینی مطالعات اعلام شده است.
هم اکنون آب منطقه ای زنجان به گفته رضا پور در تلاش برای دریافت اعتبار بیشتر و سرعت بخشی به روند احداث سدهای استان از جمله ایالوست، در حالی که مسئولان و فعالان محیط زیست نسبت به احداث این سد اعتراض دارند و حتی اعتراض خود را در قالب نامه ای خطاب به وزیر نیرو اعلام می کنند.
3001/6085
خبرنگار: مینا افشاری** انتشار دهنده: رویا رفیعی
کپی شد
