نایب رئیس شورای شهر اسلامی شهر مشهد گفت: برای تغییر نام خیابان‌ها و معابر باید از مدل مشارکت‌محور و هویت‌محور استفاده کنیم.
به گزارش ایسنا- منطقه خراسان، حمیدرضا موحدی‌زاده در نشست تخصصی و تبادل نظر پیرامون نام‌های تکراری معابر و خیابان‌ها و مسائل و مشکلات آن که در ساختمان شورای شهر اسلامی مشهد برگزار شد، اظهار کرد: نام‌گذاری وجوه مختلفی دارد. تغییر نام برای حدود 80 خیابانی که مشخص شده، کار راحتی نیست؛ چرا که تغییر آن شاید برای مردم منطقه قابل پذیرش نباشد. برای آن که جلوی سلیقه‌ها را بگیریم از مدل‌ها استفاده می‌کنیم. در نام‌گذاری برای کلان‌شهرها مدل وجود دارد.
وی ادامه داد: مدل مشارکت‌محور با مردم سر و کار دارد. در این مدل مسئولان نظر مردم را می‌پرسند، از آن‌ها نظرسنجی می‌کنند و رضایت آن‌ها شرط مهم است. اگر این تغییر نام بخواهد بر مردم غالب شود، مردم از استفاده آن سرباز می‌زنند. این مدل با فرهنگ ایران تناسب بیشتری دارد با ورود مدرنیته، کدگذاری و شماره‌‌گذاری خیابان‌ها و معابر از پدیده‌های امروزی شهر است.
عضو شورای شهر اسلامی مشهد عنوان کرد: مدل دیگر هویت‌محور است. در این مدل نیاز نیست به افکار عمومی مراجعه کرد و می‌توان افراد متخصص که هویت‌شناس بوده و با مشاهیر و نظرات مردم آشنا باشند برای منطقه تصمیم گرفته و نام‌گذراری جدید انجام شود. آن چیزی که باب میل شهر مشهد است، تلفیقی از این دو مدل مذکور است. از طرفی نمی‌توانیم از نظر مردم فارغ باشیم و از طرفی دیگر نمی‌توانیم خودمان برای آن‌ها تصمیم بگیریم. اگر برای مردم اطلاعات درستی مطرح شود، اقناع می‌شوند و حتی برای ایجاد تغییرات می‌توان به نظرسنجی که بیشترین درصد رای را آورده مستند کنیم. مناسب‌ترین مدل تلفیقی از مشارکت‌محور و هویت‌محور است که هم می‌توانیم نظرات مردم را گرفته و هم به عناصر هویت شهر اشاره کنیم.
موحدی‌زاده یادآور شد: گاهی تغییر یک خیابان هزینه بیشتری نسبت‌به نام‌گذاری آن در بر خواهد داشت. نام‌گذاری اولیه خیابان همراه با تنش و اعتراض زیادی نیست اما تغییر خیابان افکار متعارض را در پی خواهد داشت. معمولاً افرادی که در آن محله ریشه دارند و هویت منطقه زندگی برایشان مهم است، معترض به تغییر خیابان می‌شوند.
وی بیان کرد: نکته مهم دیگر این است که تابلوها و نام‌گذاری خوب در سطح شهر به زیبایی آن کمک می‌کند. نقش کمیته نام‌گذاری را برجسته‌تر می‌دانیم. نخبگان شهر در کمیته جمع شده‌اند و نماینده بخش‌های فرهنگی، تاریخی و هویتی شهر هستند. یک‌پارچه‌سازی یا ترکیب‌کردن در این موضوع از اهمیت خاصی برخوردار است. ارگان‌های ذی‌نقش در نام‌گذاری نباید به صورت جزیره‌ای و منفصل تصمیم‌گیری کنند؛ حتی ممکن است این رفتار باعث شود تصمیمات دیگری خنثی شود.
عضو شورای شهر اسلامی شهر مشهد خاطر نشان کرد: کمیته نام‌گذاری یا کمیسیون فرهنگی باید بازوی مشورتی برای خود داشته باشد تا نظرات خود را یک‌پارچه کنند و تصمیمات متناقض گرفته نشود. موضوع مهم دیگر ایمنی و امنیت شهر است و باید آدرس در شهر به راحتی پیدا شود تا ارگان‌های خدماتی و حیاتی مثل آتش‌نشانی بتواند سریع در محل مورد نظر حاضر شود.
انتهای پیام
انتهای پیام به گزارش ایسنا- منطقه خراسان، حمیدرضا موحدی‌زاده در نشست تخصصی و تبادل نظر پیرامون نام‌های تکراری معابر و خیابان‌ها و مسائل و مشکلات آن که در ساختمان شورای شهر اسلامی مشهد برگزار شد، اظهار کرد: نام‌گذاری وجوه مختلفی دارد. تغییر نام برای حدود 80 خیابانی که مشخص شده، کار راحتی نیست؛ چرا که تغییر آن شاید برای مردم منطقه قابل پذیرش نباشد. برای آن که جلوی سلیقه‌ها را بگیریم از مدل‌ها استفاده می‌کنیم. در نام‌گذاری برای کلان‌شهرها مدل وجود دارد.
وی ادامه داد: مدل مشارکت‌محور با مردم سر و کار دارد. در این مدل مسئولان نظر مردم را می‌پرسند، از آن‌ها نظرسنجی می‌کنند و رضایت آن‌ها شرط مهم است. اگر این تغییر نام بخواهد بر مردم غالب شود، مردم از استفاده آن سرباز می‌زنند. این مدل با فرهنگ ایران تناسب بیشتری دارد با ورود مدرنیته، کدگذاری و شماره‌‌گذاری خیابان‌ها و معابر از پدیده‌های امروزی شهر است.
عضو شورای شهر اسلامی مشهد عنوان کرد: مدل دیگر هویت‌محور است. در این مدل نیاز نیست به افکار عمومی مراجعه کرد و می‌توان افراد متخصص که هویت‌شناس بوده و با مشاهیر و نظرات مردم آشنا باشند برای منطقه تصمیم گرفته و نام‌گذراری جدید انجام شود. آن چیزی که باب میل شهر مشهد است، تلفیقی از این دو مدل مذکور است. از طرفی نمی‌توانیم از نظر مردم فارغ باشیم و از طرفی دیگر نمی‌توانیم خودمان برای آن‌ها تصمیم بگیریم. اگر برای مردم اطلاعات درستی مطرح شود، اقناع می‌شوند و حتی برای ایجاد تغییرات می‌توان به نظرسنجی که بیشترین درصد رای را آورده مستند کنیم. مناسب‌ترین مدل تلفیقی از مشارکت‌محور و هویت‌محور است که هم می‌توانیم نظرات مردم را گرفته و هم به عناصر هویت شهر اشاره کنیم.
موحدی‌زاده یادآور شد: گاهی تغییر یک خیابان هزینه بیشتری نسبت‌به نام‌گذاری آن در بر خواهد داشت. نام‌گذاری اولیه خیابان همراه با تنش و اعتراض زیادی نیست اما تغییر خیابان افکار متعارض را در پی خواهد داشت. معمولاً افرادی که در آن محله ریشه دارند و هویت منطقه زندگی برایشان مهم است، معترض به تغییر خیابان می‌شوند.
وی بیان کرد: نکته مهم دیگر این است که تابلوها و نام‌گذاری خوب در سطح شهر به زیبایی آن کمک می‌کند. نقش کمیته نام‌گذاری را برجسته‌تر می‌دانیم. نخبگان شهر در کمیته جمع شده‌اند و نماینده بخش‌های فرهنگی، تاریخی و هویتی شهر هستند. یک‌پارچه‌سازی یا ترکیب‌کردن در این موضوع از اهمیت خاصی برخوردار است. ارگان‌های ذی‌نقش در نام‌گذاری نباید به صورت جزیره‌ای و منفصل تصمیم‌گیری کنند؛ حتی ممکن است این رفتار باعث شود تصمیمات دیگری خنثی شود.
عضو شورای شهر اسلامی شهر مشهد خاطر نشان کرد: کمیته نام‌گذاری یا کمیسیون فرهنگی باید بازوی مشورتی برای خود داشته باشد تا نظرات خود را یک‌پارچه کنند و تصمیمات متناقض گرفته نشود. موضوع مهم دیگر ایمنی و امنیت شهر است و باید آدرس در شهر به راحتی پیدا شود تا ارگان‌های خدماتی و حیاتی مثل آتش‌نشانی بتواند سریع در محل مورد نظر حاضر شود.
انتهای پیام
کپی شد
