محمود آبادی ، در این مطلب با عنوان « غلیان قلیان های پنهان » افزود: همه چیز را در باره عوارض قلیان می داند هم او هم آنهایی که همراهش آمده اند، اما می گوید باید بکشم.
انگار به جایی از مغزش وصل است، او یکی از هزاران جوانی است که بعد از جمع آوری قلیان ها از چای خانه ها باز هم پٌک هایش را ادامه داده است.
اما این بار دور از نگاه های بازدارنده ای که او را قبلا از کشیدن هر مواد مخدر دیگری منع می کرد.
هرچند پژوهشگران نیز بارها هشدار دادهاند که مصرف هر بار قلیان برابر با استعمال 100 نخ سیگار است ولی به نظر می رسد که برچیدن این تفریح مضر از محفل ها به تصمیمگیری با نگاهی همه جانبه به مسائل پیرامونی و حاشیهای آن نیاز دارد و باید جایگزین مناسبی نیز برای آن در نظر گرفت.
سال 94 اوج طرح جمع آوری قلیان از سفره خانه های سنتی بود، طرحی که عده ای داوطلبانه آن را انجام دادند اما عده ای آن را راهکاری غیر کارشناسی دانسته و با آن مخالفت کردند، تا جایی که امروز به صورت شفاف شنیده می شود و البته ثابت می شود که عده ای در مکانی به دور از چشمان تیز بین ماموران انتظامی اقدام به عرضه قلیان کرده اند.
پس به جای اینکه بگوییم قلیان ها جمع شد باید از لفظ پنهان شد استفاده کنیم.
یکی از افرادی که صاحب یک قهوه خانه سنتی در بیرجند بوده است می گوید: در اینجا غذا و تنقلات و نوشیدنی ارائه می شد و در کنار آن اگر فردی قلیان سفارش می داد خودمان آنچه مجاز بود را به او عرضه می کردیم اما حالا که قلیان ها از مکان های عرضه ای که تحت نظارت اماکن بود جمع شده است.
مکان هایی در زیر پوست شهر باز شده و قلیان با هر مخدری را ارائه می کنند.
احسانی معتقد است بیشتر مسئولان از این موضوع خبر دارند اما قوانین مبارزه نقص دارد،به عنوان مثال تا ثابت نشود که فلانی قلیان را با مواد مخدر غیر مجاز عرضه می کند نمی توان به او اتهامی زد و از سوی دیگر اگرفردی قلیان را با مواد مجاز هم عرضه کند اما در جای پنهان و در خانه ای که در بسته است چه اتهامی می توان به او زد؟
وی ادامه می دهد: به فرض که از ادامه کارش هم جلوگیری کردند کافی است دو ماه بگذرد دو باره روز از نو روزی از نو در ضمن این را هم فراموش نکنید که دیگر قلیان از آن قبح گذشته اش افتاده الان آخر شب های برخی خانواده ها با قلیان به سپیده دم می رسد و البته جوانان و نوجوانانشان هم برای این که از جمع عقب نمانند دو پٌک به قلیان می زنند.
به هر حال امروز بر اساس شواهد این طور پیداست که طرح جمع آوری قلیان با هدف بازدارندگی هرچندتا حدودی به خصوص برای زنان و دختران مفید به فایده بوده است اما برای پسران این موفقیت را نداشته است و انگار فقط تعدادی از مشتریان سفره خانه های سنتی را پرانده است.
همیشه برخوردهای قهری در مراحل نهایی مبارزه با آسیب های اجتماعی اعمال می شود، لذا شاید بهتر باشد که مسئولان استان قبل از انجام چنین اقداماتی، با فعالیت های فرهنگی و مداخله ای آموزشی به مبارزه با این ناهنجاری بپردازند و ضمن برخورد قهری با سفره خانه غیرمجاز، نظارت و اقدامات فرهنگی بیشتری را در مورد مکان های مجوزدار اعمال کنند.
یک جامعه شناس دراین باره تاکید می کند: برخورد قهری با آسیب های رفتاری و اجتماعی یکی از بدترین شیوه های برخورد با این نوع آسیب هاست.
مرادی در مورد نحوه برخورد با آسیب های اجتماعی می گوید: رفتارشناسی اجتماعی یکی از ضروری ترین عوامل تدوین برنامه های هدفمند در راستای تعیین هنجارهای اجتماعی و فرهنگی بین اقشار مختلف جامعه به ویژه جوانان است.
وی اضافه می کند: اجرای کامل و صحیح سیاست های راهبردی در حوزه اجتماعی و فرهنگی مستلزم آگاهی از منشأ تحولات درونی و رفتاری جامعه هدف است.
به گفته این جامعه شناس، نتایج تحقیقات سال 93 بیانگر اعتیاد بیش از 17 درصد دانشجویان به مصرف سیگار و قلیان است، ولی متأسفانه این آمار در شرایط کنونی به رقمی معادل 22 درصد افزایش پیدا کرده است.
وی ادامه می دهد: برخوردهای غیرکارشناسانه و قهری، از سوی مسئولان و برخی از دست اندرکاران فرهنگی، عامل اصلی گرایش اقشار مختلف جامعه به ویژه جوانان به تفریحات ناسالم به ویژه مصرف قلیان در اماکن عمومی و خصوصی است.
مرادی با اشاره به نقش خانوادهها در راستای آگاه سازی صحیح فرزندان از نتایج آسیب های اجتماعی، تصریح می کند: ایجاد محدودیت و تلاش برای تغییر ساختار رفتاری جامعه بدون در نظر گرفتن عوامل بروز آسیبهای مختلف رفتاری و اجتماعی، امری نادرست و فاقد نتیجه مثبت است.
وی برنامه ریزی برای هدایت فرزندان از دوران کودکی(سنین 4 تا 5 ساله) به فعالیت های آموزشی و فرهنگی نظیر موسیقی را از جمله وظایف والدین در راستای مقابله با ناهنجاریهای رفتاری و اجتماعی میداند و خاطرنشان می کند: متأسفانه در شرایط کنونی رفتارهای نادرست اجتماعی از قبیل مصرف قلیان به تفریح عمومی و گروهی برخی از جوانان تبدیل شده است.
این جامعه شناس در پایان تدوین طرح بیمه سلامت روانی از سوی دولت را از جمله راهکارهای موثر در حوزه مقابله با آسیبهای رفتاری و اجتماعی عنوان می کند و می گوید: شهرداری ها به عنوان متولیان اصلی مدیریت شهری نقش مهمی در هدایت جامعه به سمت ایده آل های رفتاری و شیوه های مقابله ای با آسیب های اجتماعی ایفا می کند.
یک مقام آگاه در استان نیز در این باره اعتقاد دارد تنها با فرهنگ سازی می توان جلوی برخی از آسیب های اجتماعی را گرفت چرا که هم اکنون با این قلیان های زیرزمینی چه می دانیم که جوانانمان نیکوتین می کشند یا مخدر دیگری اما اگر رسانه ها مدام در باره تاثیرات قلیان مانور دهند به طور حتم در چند سال آینده نتیجه آن را خواهیم دید.
وی که نمی خواهد نامش درج شود با اشاره به وجود 4 هزار نوع ماده شیمیایی در قلیان ادامه می دهد: برخی از خانواده ها با این تصور اشتباه که چون دود قلیان از روی آب رد می شود کم خطر است در حقیقت دود بیشتری به ریه هایشان می فرستندکه برابر با 40 نخ سیگار است.
او نیز به نکاتی که در قانون در این باره وجود دارد ایراداتی می گیرد ومی گوید: هر چند نباید بگویم اما به نظرم شرایط الان قلیان از آن زمان که آشکارا مصرف می شد بدتر است.
کارشناسان می گویند: مصرف کنندگان قلیان در هر وعده مصرف 50 تا 200 پک می زنند که هر پک حاوی 15/ 0 تا یک لیتر دود است یا به عبارت دیگر هر فرد مصرف کننده قلیان در هر وعده معادل 100 نخ یا بیشتر سیگار مصرف می کند.
حال اوضاع این قلیان هم در هفته هایی مانند هفته سلامت و نیز مبارزه با دخانیات غلیان می گیرد و باز بعد از این ایام مانند حلقه های دودی که در هوا متصاعد می شود به سرعت ناپدید می شود.
سایت ایرنا خراسان جنوبی www.irna.ir/skhorasan
کانال اطلاع رسانی : http://telegram.me/birjand
7559*2047* خبرنگار- امیرشاهین نایبی فر*انتشاردهنده - عباسقلی اشکورجیری *
انتهای پیام انگار به جایی از مغزش وصل است، او یکی از هزاران جوانی است که بعد از جمع آوری قلیان ها از چای خانه ها باز هم پٌک هایش را ادامه داده است.
اما این بار دور از نگاه های بازدارنده ای که او را قبلا از کشیدن هر مواد مخدر دیگری منع می کرد.
هرچند پژوهشگران نیز بارها هشدار دادهاند که مصرف هر بار قلیان برابر با استعمال 100 نخ سیگار است ولی به نظر می رسد که برچیدن این تفریح مضر از محفل ها به تصمیمگیری با نگاهی همه جانبه به مسائل پیرامونی و حاشیهای آن نیاز دارد و باید جایگزین مناسبی نیز برای آن در نظر گرفت.
سال 94 اوج طرح جمع آوری قلیان از سفره خانه های سنتی بود، طرحی که عده ای داوطلبانه آن را انجام دادند اما عده ای آن را راهکاری غیر کارشناسی دانسته و با آن مخالفت کردند، تا جایی که امروز به صورت شفاف شنیده می شود و البته ثابت می شود که عده ای در مکانی به دور از چشمان تیز بین ماموران انتظامی اقدام به عرضه قلیان کرده اند.
پس به جای اینکه بگوییم قلیان ها جمع شد باید از لفظ پنهان شد استفاده کنیم.
یکی از افرادی که صاحب یک قهوه خانه سنتی در بیرجند بوده است می گوید: در اینجا غذا و تنقلات و نوشیدنی ارائه می شد و در کنار آن اگر فردی قلیان سفارش می داد خودمان آنچه مجاز بود را به او عرضه می کردیم اما حالا که قلیان ها از مکان های عرضه ای که تحت نظارت اماکن بود جمع شده است.
مکان هایی در زیر پوست شهر باز شده و قلیان با هر مخدری را ارائه می کنند.
احسانی معتقد است بیشتر مسئولان از این موضوع خبر دارند اما قوانین مبارزه نقص دارد،به عنوان مثال تا ثابت نشود که فلانی قلیان را با مواد مخدر غیر مجاز عرضه می کند نمی توان به او اتهامی زد و از سوی دیگر اگرفردی قلیان را با مواد مجاز هم عرضه کند اما در جای پنهان و در خانه ای که در بسته است چه اتهامی می توان به او زد؟
وی ادامه می دهد: به فرض که از ادامه کارش هم جلوگیری کردند کافی است دو ماه بگذرد دو باره روز از نو روزی از نو در ضمن این را هم فراموش نکنید که دیگر قلیان از آن قبح گذشته اش افتاده الان آخر شب های برخی خانواده ها با قلیان به سپیده دم می رسد و البته جوانان و نوجوانانشان هم برای این که از جمع عقب نمانند دو پٌک به قلیان می زنند.
به هر حال امروز بر اساس شواهد این طور پیداست که طرح جمع آوری قلیان با هدف بازدارندگی هرچندتا حدودی به خصوص برای زنان و دختران مفید به فایده بوده است اما برای پسران این موفقیت را نداشته است و انگار فقط تعدادی از مشتریان سفره خانه های سنتی را پرانده است.
همیشه برخوردهای قهری در مراحل نهایی مبارزه با آسیب های اجتماعی اعمال می شود، لذا شاید بهتر باشد که مسئولان استان قبل از انجام چنین اقداماتی، با فعالیت های فرهنگی و مداخله ای آموزشی به مبارزه با این ناهنجاری بپردازند و ضمن برخورد قهری با سفره خانه غیرمجاز، نظارت و اقدامات فرهنگی بیشتری را در مورد مکان های مجوزدار اعمال کنند.
یک جامعه شناس دراین باره تاکید می کند: برخورد قهری با آسیب های رفتاری و اجتماعی یکی از بدترین شیوه های برخورد با این نوع آسیب هاست.
مرادی در مورد نحوه برخورد با آسیب های اجتماعی می گوید: رفتارشناسی اجتماعی یکی از ضروری ترین عوامل تدوین برنامه های هدفمند در راستای تعیین هنجارهای اجتماعی و فرهنگی بین اقشار مختلف جامعه به ویژه جوانان است.
وی اضافه می کند: اجرای کامل و صحیح سیاست های راهبردی در حوزه اجتماعی و فرهنگی مستلزم آگاهی از منشأ تحولات درونی و رفتاری جامعه هدف است.
به گفته این جامعه شناس، نتایج تحقیقات سال 93 بیانگر اعتیاد بیش از 17 درصد دانشجویان به مصرف سیگار و قلیان است، ولی متأسفانه این آمار در شرایط کنونی به رقمی معادل 22 درصد افزایش پیدا کرده است.
وی ادامه می دهد: برخوردهای غیرکارشناسانه و قهری، از سوی مسئولان و برخی از دست اندرکاران فرهنگی، عامل اصلی گرایش اقشار مختلف جامعه به ویژه جوانان به تفریحات ناسالم به ویژه مصرف قلیان در اماکن عمومی و خصوصی است.
مرادی با اشاره به نقش خانوادهها در راستای آگاه سازی صحیح فرزندان از نتایج آسیب های اجتماعی، تصریح می کند: ایجاد محدودیت و تلاش برای تغییر ساختار رفتاری جامعه بدون در نظر گرفتن عوامل بروز آسیبهای مختلف رفتاری و اجتماعی، امری نادرست و فاقد نتیجه مثبت است.
وی برنامه ریزی برای هدایت فرزندان از دوران کودکی(سنین 4 تا 5 ساله) به فعالیت های آموزشی و فرهنگی نظیر موسیقی را از جمله وظایف والدین در راستای مقابله با ناهنجاریهای رفتاری و اجتماعی میداند و خاطرنشان می کند: متأسفانه در شرایط کنونی رفتارهای نادرست اجتماعی از قبیل مصرف قلیان به تفریح عمومی و گروهی برخی از جوانان تبدیل شده است.
این جامعه شناس در پایان تدوین طرح بیمه سلامت روانی از سوی دولت را از جمله راهکارهای موثر در حوزه مقابله با آسیبهای رفتاری و اجتماعی عنوان می کند و می گوید: شهرداری ها به عنوان متولیان اصلی مدیریت شهری نقش مهمی در هدایت جامعه به سمت ایده آل های رفتاری و شیوه های مقابله ای با آسیب های اجتماعی ایفا می کند.
یک مقام آگاه در استان نیز در این باره اعتقاد دارد تنها با فرهنگ سازی می توان جلوی برخی از آسیب های اجتماعی را گرفت چرا که هم اکنون با این قلیان های زیرزمینی چه می دانیم که جوانانمان نیکوتین می کشند یا مخدر دیگری اما اگر رسانه ها مدام در باره تاثیرات قلیان مانور دهند به طور حتم در چند سال آینده نتیجه آن را خواهیم دید.
وی که نمی خواهد نامش درج شود با اشاره به وجود 4 هزار نوع ماده شیمیایی در قلیان ادامه می دهد: برخی از خانواده ها با این تصور اشتباه که چون دود قلیان از روی آب رد می شود کم خطر است در حقیقت دود بیشتری به ریه هایشان می فرستندکه برابر با 40 نخ سیگار است.
او نیز به نکاتی که در قانون در این باره وجود دارد ایراداتی می گیرد ومی گوید: هر چند نباید بگویم اما به نظرم شرایط الان قلیان از آن زمان که آشکارا مصرف می شد بدتر است.
کارشناسان می گویند: مصرف کنندگان قلیان در هر وعده مصرف 50 تا 200 پک می زنند که هر پک حاوی 15/ 0 تا یک لیتر دود است یا به عبارت دیگر هر فرد مصرف کننده قلیان در هر وعده معادل 100 نخ یا بیشتر سیگار مصرف می کند.
حال اوضاع این قلیان هم در هفته هایی مانند هفته سلامت و نیز مبارزه با دخانیات غلیان می گیرد و باز بعد از این ایام مانند حلقه های دودی که در هوا متصاعد می شود به سرعت ناپدید می شود.
سایت ایرنا خراسان جنوبی www.irna.ir/skhorasan
کانال اطلاع رسانی : http://telegram.me/birjand
7559*2047* خبرنگار- امیرشاهین نایبی فر*انتشاردهنده - عباسقلی اشکورجیری *
کپی شد
