فرمانده لشکری که دلش روضه حضرت زهرا(س) می خواست

جی پلاس - منصوره جاسبی: دلش تنگ شده بود، آن روزها هر کسی دلش تنگ می شد، حال و هوای کوچه های غریب محله بنی هاشم در ذهنش تداعی می شد و سیلی و زمین خوردن و اشک هایی که بر گونه های دردانه رسول خدا (ص)، حسن مجتبی علیه السلام با دیدن صحنه های دلخراش کتک خوردن مادر دید، نشست و حالا حسین(۱) هم دلتنگ بود.

گوشی بی سیم را برداشت، اما آن روز صدای حسین خرازی جور دیگری بود، دلتنگی هیجان همیشگی ای را که در صدایش موج می زد، خاموش کرده بود اما باز هم گفت: محمدرضا جان(۲)، کجایی که دلم تنگ است و روضه می خواهد، روضه بی بی را برایم بخوان.

و اما او که خود نیز عاشق بود، از آن عاشق هایی که همه آبرویش از بی بی اش بود و هر جا که دست می داد، با آن صدای خوشش روضه خوانی اش را سر می داد و عشقش باعث راه اندازی گردان یا زهرا(س) شد، و محمدرضا چنان  روضه جانسوزی سر داد که صدای های های حسین را بلند کرد و بچه ها در دو طرف بی سیم مات آنها شده بودند.

۱.«حسین خرازی» سال ۱۳۳۶ در اصفهان متولد شد.حسین در زمان فراگیری دانش کلاسیک، به تدریج نسبت به امور سیاسی آشنایی بیشتری پیدا کرد.در سال ۱۳۵۵ پس از اخذ دیپلم طبیعی به سربازی اعزام شد.

۲. محمدرضا تورجی زاده در سال ۱۳۴۳ به دنیا آمد.

او همراه با تحصیل علم در مغازه ی پدرش کار می کرد. پدرش به دلیل مذهبی بودن و علاقه ی بسیار به دین او را در مدرسه ی احمدیه ثبت نام کرد.

با توجه به اینکه آخرین سال دوره ی راهنمایی تورجی زاده مقارن با قیام مردم قم بود با تعدادی از دوستانش تظاهراتی در مدرسه شکل دادند.

در زمان انقلاب با چند تن از دوستانش در مسجد ذکرالله فعالیت های سیاسی انجام دادند و از این رو مورد ضرب و شتم قرار گرفتند.

تورجی زاده از فعالان مبارزی بود که علیه گروهک های ضدانقلاب و بنی صدر فعالیت کرد.

او در دبیرستان هاتف تحصیل کرد و در همان جا به مداحی و روضه خوانی می پرداخت و صدای بسیار زیبایی داشت.

در سال ۱۳۶۱ به جبهه رفت و در تیپ نجف اشرف خدمت کرد و در عملیات محرم، والفجر و کربلا شرکت کرد. در جبهه نیز به مداحی و نوحه سرایی پرداخت و در آنجا نیز بسیاری از رزمندگان مجذوب صدای گرم و زیبای او شدند به طوری که وصیت کردند دعای کمیل مراسم هفته های آن ها را بخواند. علاقه ی فراوان محمدرضا تورجی زاده و درخواست رزمندگان دیگر باعث شد که آن ها هیئت گردان

یازهرا را تاسیس کنند و این هیئت بعدها در اصفهان با نام هیئت محبان حضرت زهرا(س) و هیئت رزمندگان اسلام به فعالیت خود ادامه داد.

محمدرضا تورجی زاده علاقه ی فراوانی به حضرت فاطمه زهرا(س) داشت و در تمامی مداحی های خود

در مدح ایشان می خواندند. علاقه ی تورجی زاده به حضرت فاطمه زهرا(س) به حدی بود که وصیت کرد بر روی سنگ قبرش نام مبارک حضرت زهرا را بنویسند.

او در پنجمین روز اردیبهشت سال ۱۳۶۶در ارتفاعات شهر بانه در استان کردستان در حین فرماندهی گردان یازهرا در سنگرش از ناحیه ی پهلو، بازو جراحت و ترکش هایی دید و به مقام شهادت نائل شد.