به گزارش خبرنگار جی پلاس، صحیفه سجادیه پس از قران و نهج البلاغه مهمترین میراث مکتوب شیعه به حساب می آید که امام سجاد علیه السلام بسیاری از معارف دینی از جمله خداشناسی، جهانشناسی، انسانشناسی و مباحث عالم غیب، فرشتگان، رسالت انبیا، جایگاه پیامبر(ص) و اهل بیت(ع)، امامت، فضایل و رذایل اخلاقی، گرامیداشت اعیاد، مسائل اجتماعی و اقتصادی، اشارات تاریخی، نعمتهای مختلف خداوند، آداب دعا، تلاوت، ذکر، نماز و عبادت را در قالب دعا بیان کرده اند. این کتاب گرانقدر به زبور آل محمد (ص) شهرت دارد و از نظر فصاحت و بلاغت مورد توجه قرار گرفته است و شرح های بسیاری بر آن نوشته شده است.
دعای چهل و دوم صحیفه سجادیه را امام سجاد علیه السلام به هنگام ختم قرآن می خواندند.
دعای چهل و یکم صحیفه سجادیه+ترجمه
وَ کَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَیْهِ السَّلَامُ عِنْدَ خَتْمِ الْقُرْآنِ
دعاى آن حضرت به وقت ختم قرآن
اللَّهُمَّ إِنَّکَ أَعَنْتَنِی عَلَى خَتْمِ کِتَابِکَ الَّذِی أَنْزَلْتَهُ نُوراً ، وَ جَعَلْتَهُ مُهَیْمِناً عَلَى کُلِّ کِتَابٍ أَنْزَلْتَهُ ، وَ فَضَّلْتَهُ عَلَى کُلِّ حَدِیثٍ قَصَصْتَهُ .
بار خدایا تو مرا بر به پایان رساندن تلاوت کتابت که روشنگر راه حیاتش نازل کردى یارى دادى، و آن را بر هر کتاب نازل شده از جانب خود گواه و شاهد قرار دادى، و بر هر سخنى که برخواندهاى برترى دادى،
وَ فُرْقَاناً فَرَقْتَ بِهِ بَیْنَ حَلَالِکَ وَ حَرَامِکَ ، وَ قُرْآناً أَعْرَبْتَ بِهِ عَنْ شَرَائِعِ أَحْکَامِکَ وَ کِتَاباً فَصَّلْتَهُ لِعِبَادِکَ تَفْصِیلًا، وَ وَحْیاً أَنْزَلْتَهُ عَلَى نَبِیِّکَ مُحَمَّدٍ صَلَوَاتُکَ عَلَیْهِ وَ آلِهِ تَنْزِیلاً .
و فرقانش کردى که به وسیلهى آن بین حلال و حرامت جدایى انداختى، و قرآنى که بیانگر شرایع احکام خود نمودى، و کتابى که آن را براى بندگان خود تفصیل و تشریح فرمودى، و وحی اى که بر پیامبرت محمد- که درود تو بر او و آلش باد- فروفرستادى،
وَ جَعَلْتَهُ نُوراً نَهْتَدِی مِنْ ظُلَمِ الضَّلَالَةِ وَ الْجَهَالَةِ بِاتِّبَاعِهِ ، وَ شِفَاءً لِمَنْ أَنْصَتَ بِفَهَمِ التَّصْدِیقِ إِلَى اسْتَِماعِهِ ، وَ مِیزَانَ قِسْطٍ لَا یَحِیفُ عَنِ الْحَقِّ لِسَانُهُ ، وَ نُورَ هُدًى لَا یَطْفَأُ عَنِ الشَّاهِدِینَ بُرْهَانُهُ ، وَ عَلَمَ نَجَاةٍ لَا یَضِلُّ مَنْ أَمَّ قَصْدَ سُنَّتِهِ ، وَ لَا تَنَالُ أَیْدِی الْهَلَکَاتِ مَنْ تَعَلَّقَ بِعُرْوَةِ عِصْمَتِهِ .
و آن را نورى ساختى که در پرتو پیروى از آن از ظلمات گمراهى و جهالت به عرصهى هدایت راه یابیم، و شفایى قرار دادى براى کسى که از سر تصدیق بدان گوش فرادارد، و ترازوى قسطى که زبانهاش از حق نگردد، و نور هدایتى که روشنایى برهانش از برابر ناظرین خاموش نشود و پرچم نجاتى که هر کس آهنگ آیین استوار آن کند گمراه نشود، و پنجههاى مهالک به کسى که به دستگیرهى عصمتش در آویزد نرسد.
اللَّهُمَّ فَإِذْ أَفَدْتَنَا الْمَعُونَةَ عَلَى تِلَاوَتِهِ ، وَ سَهَّلْتَ جَوَاسِیَ أَلْسِنَتِنَا بِحُسْنِ عِبَارَتِهِ ، فَاجْعَلْنَا مِمَّنْ یَرْعَاهُ حَقَّ رِعَایَتِهِ ، وَ یَدِینُ لَکَ بِاعْتِقَادِ التَّسْلِیمِ لُِمحْکَمِ آیَاتِهِ ، وَ یَفْزَعُ إِلَى الْإِقْرَارِ بِمُتَشَابِهِهِ ، وَ مُوضَحَاتِ بَیِّنَاتِهِ .
الهى، اکنون که ما را به تلاوت قرآن یارى دادى، و عقدههاى زبانمان را به زیبایى عبارات آن گشودى، پس ما را از جمله کسانى قرار ده که حق این کتاب را چنان که سزاوار است رعایت کنند، و تو را با اعتقاد تسلیم در
برابر آیات محکمش بندگى نمایند، و به اقرار به متشبهات آن و دلایل روشنش پناه برند.
اللَّهُمَّ إِنَّکَ أَنْزَلْتَهُ عَلَى نَبِیِّکَ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ مُجْمَلًا ، وَ أَلْهَمْتَهُ عِلْمَ عَجَائِبِهِ مُکَمَّلًا ، وَ وَرَّثْتَنَا عِلْمَهُ مُفَسَّراً ، وَ فَضَّلْتَنَا عَلَى مَنْ جَهِلَ عِلْمَهُ ، وَ قَوَّیْتَنَا عَلَیْهِ لِتَرْفَعَنَا فَوْقَ مَنْ لَمْ یُطِقْ حَمْلَهُ .
بار الها، تو قرآن را بر پیامبرت محمد- که درود تو بر او و خاندانش باد- مجمل و سربسته نازل کردى، و دانش عجایبش را به طور کامل به او الهام فرمودى، و علم آن را با تفسیرش به ما به ارث دادى، و ما را بر آنان که از آن بىخبرند ترجیح دادى، و قدرت آگاهى بر آن را به ما مرحمت فرمودى تا ما را بر کسانى که توانایى فهم مفاهیم آن را ندارند برترى دهى.
اللَّهُمَّ فَکَمَا جَعَلْتَ قُلُوبَنَا لَهُ حَمَلَةً ، وَ عَرَّفْتَنَا بِرَحْمَتِکَ شَرَفَهُ وَ فَضْلَهُ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ الْخَطِیبِ بِهِ ، وَ عَلَى آلِهِ الْخُزَّانِ لَهُ ، وَ اجْعَلْنَا مِمَّنْ یَعْتَرِفُ بِأَنَّهُ مِنْ عِنْدِکَ حَتَّى لَا یُعَارِضَنَا الشَّکُّ فِی تَصْدِیقِهِ ، وَ لَا یَخْتَلِجَنَا الزَّیْغُ عَنْ قَصْدِ طَرِیقِهِ .
خداوندا همچنان که دلهاى ما را حامل واقعیات آن کردی، و شرف و برتریش را به رحمتت به ما فهماندى، بر محمد که خطیب به قرآن بود، و خاندانش که نگهبانان کتاب تواند درود فرست، و ما را از کسانى قرار ده که معترفند که این کتاب از جانب توست، تا در تصدیقش شک و تردید به جنگ ما نیاید، و انحراف از راه راستش گریبانگیر ما نشود.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ اجْعَلْنَا مِمَّنْ یَعْتَصِمُ بِحَبْلِهِ ، وَ یَأْوِی مِنَ الْمُتَشَابِهَاتِ إِلَى حِرْزِ مَعْقِلِهِ ، وَ یَسْکُنُ فِی ظِلِّ جَنَاحِهِ ، وَ یَهْتَدِی بِضَوْءِ صَبَاحِهِ ، وَ یَقْتَدِی بِتَبَلُّجِ إِسْفَارِهِ ، وَ یَسْتَصْبِحُ بِمِصْبَاحِهِ ، وَ لَا یَلْتَمِسُ الْهُدَی فِی غَیْرِهِ .
بار خدایا بر محمد و آلش درود فرست، و ما را از آن کسانى قرار ده که به ریسمان محکم قرآن چنگ مىزنند، و در امور شبههانگیز به پناهگاه آیات این کتاب پناهنده مىشوند، و در سایهى بال رحمت آن سکنى مىگزینند، و از نور صبحش راه مىیابند، و از رخشندگى سپیدهاش پیروى مىکنند و از چراغش چراغ مىافروزند، و از غیر آن هدایت نمىجویند.
اللَّهُمَّ وَ کَمَا نَصَبْتَ بِهِ مُحَمَّداً عَلَماً لِلدَّلَالَةِ عَلَیْکَ ، وَ أَنْهَجْتَ بِآلِهِ سُبُلَ الرِّضَا إِلَیْکَ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ اجْعَلِ الْقُرْآنَ وَسِیلَةً لَنَا إِلَى أَشْرَفِ مَنَازِلِ الْکَرَامَةِ ، وَ سُلَّماً نَعْرُجُ فِیهِ إِلَى مَحَلِّ السَّلَامَةِ ، وَ سَبَباً نُجْزَى بِهِ النَّجَاةَ فِی عَرْصَةِ الْقِیَامَةِ ، وَ ذَرِیعَةً نَقْدَمُ بِهَا عَلَى نَعِیمِ دَارِ الْمُقَامَةِ .
بار الها، همچنان که به سبب آن محمد را نشانهاى برای هدایت به خود ساختى، و به آل آن جناب مسیر خشنودى خود را روشن کردی، پس بر محمد و آلش درود فرست، و قرآن را براى ما وسیلهى رسیدن به والاترین منازل کرامت، و نردبان اوج گرفتن ما به محل سلامت، و سبب نجات یافتن ما در عرصهى قیامت، و وسیلهى ورود ما بر نعمتهاى سراى اقامت ابدى قرار ده.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ احْطُطْ بِالْقُرْآنِ عَنَّا ثِقْلَ الْأَوْزَارِ ، وَ هَبْ لَنَا حُسْنَ شَمَائِلِ الْأَبْرَارِ ، وَ اقْفُ بِنَا آثَارَ الَّذِینَ قَامُوا لَکَ بِهِ آنَاءَ اللَّیْلِ وَ أَطْرَافَ النَّهَارِ حَتَّى تُطَهِّرَنَا مِنْ کُلِّ دَنَسٍ بِتَطْهِیرِهِ ، وَ تَقْفُوَ بِنَا آثَارَ الَّذِینَ اسْتَضَاؤُوا بِنُورِهِ ، وَ لَمْ یُلْهِهِمُ الْأَمَلُ عَنِ الْعَمَلِ فَیَقْطَعَهُمْ بِخُدَعِ غُرُورِهِ .
بار الها بر محمد و آلش درود فرست، و به سبب قرآن سنگینى گناهان را از دوش ما بیفکن، و خوى خوش نیکان را به ما عنایت فرما، و ما را پیرو آثار کسانى قرار ده که در دل شب و اطراف روز به تلاوت و عمل به قرآن بپا خاستهاند، تا به وسیلهى پاک کنندگى آن ما را از هر آلودگى پاک کنی، و به دنبال کسانى راه بیندازى که به نور قرآن روشنى جستهاند، و آرزوهاى دور و دراز آنان را از عبادت بازنداشته که به فریب نیرنگهایش آنان را از میان بردارد.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ اجْعَلِ الْقُرْآنَ لَنَا فِی ظُلَمِ اللَّیَالِی مُونِساً ، وَ مِنْ نَزَغَاتِ الشَّیْطَانِ وَ خَطَرَاتِ الْوَسَاوِسِ حَارِساً ، وَ لِأَقْدَامِنَا عَنْ نَقْلِهَا إِلَى الْمَعَاصِی حَابِساً ، وَ لِأَلْسِنَتِنَا عَنِ الْخَوْضِ فِی الْبَاطِلِ مِنْ غَیْرِ مَا آفَةٍ مُخْرِساً ، وَ لِجَوَارِحِنَا عَنِ اقْتِرَافِ الآْثَامِ زَاجِراً ، وَ لِمَا طَوَتِ الْغَفْلَةُ عَنَّا مِنْ تَصَفُّحِ الِاعْتِبَارِ نَاشِراً ، حَتَّى تُوصِلَ إِلَى قُلُوبِنَا فَهْمَ عَجَائِبِهِ ، وَ زَوَاجِرَ أَمْثَالِهِ الَّتِی ضَعُفَتِ الْجِبَالُ الرَّوَاسِی عَلَى صَلَابَتِهَا عَنِ احْتَِمالِهِ .
بار الها بر محمد و آلش درود فرست، و قرآن را در ظلمات شبهاى وحشتزا مونس ما، و از نیرنگهاى شیطان و خطورات وسوسهها نگهبان، و براى قدمهاى ما از حرکت به سوى گناهان بازدارنده، و براى زبانهایمان از فرو رفتن در گفتار باطل- نه به خاطر مرضى- لالکننده، و براى همهى اعضایمان از آلودگى به گناه مانع شونده، و براى طومار فکر و عبرت که پنجهى غفلت آن را درهم پیچیده گستراننده قرار بده، تا دریافت عجایب آن و پندها و امثال بازدارندهاش را که کوههاى استوار با وجود صلابتشان از تحمل آن ناتوانند به قلوب ما برسانى.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ أَدِمْ بِالْقُرْآنِ صَلَاحَ ظَاهِرِنَا ، وَ احْجُبْ بِهِ خَطَرَاتِ الْوَسَاوِسِ عَنْ صِحَّةِ ضَمَائِرِنَا، وَ اغْسِلْ بِهِ دَرَنَ قُلُوبِنَا وَ عَلَائِقَ أَوْزَارِنَا، وَ اجْمَعْ بِهِ مُنْتَشَرَ أُمُورِنَا ، وَ أَرْوِ بِهِ فِی مَوْقِفِ الْعَرْضِ عَلَیْکَ ظَمَأَ هَوَاجِرِنَا ، وَ اکْسُنَا بِهِ حُلَلَ الْأَمَانِ یَوْمَ الْفَزَعِ الْأَکْبَرِ فِی نُشُورِنَا .
بار خدایا بر محمد و آلش درود فرست، و از برکت قرآن آراستگى ظاهر ما را تداوم بخش، و خطورات وسوسهها را از پنجه انداختن به سلامت عمق وجودمان بازدار، و چرک قلوب و آلودگى گناهانمان را با آن بشوى، و امور از هم پاشیدهى ما را با آن سر و سامان بخش، و در صف قیامت آتش تشنگى ما را که زاییدهى گرماى آنجاست به وسیلهى آن خاموش کن، و در روز وحشت بزرگ به هنگام محشور شدنمان به وسیلهى آن بر ما جامهى امن و امان بپوشان.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ اجْبُرْ بِالْقُرْآنِ خَلَّتَنَا مِنْ عَدَمِ الْإِمْلَاقِ ، وَ سُقْ إِلَیْنَا بِهِ رَغَدَ الْعَیْشِ وَ خِصْبَ سَعَةِ الْأَرْزَاقِ ، وَ جَنِّبْنَا بِهِ الضَّرَائِبَ الْمَذْمُومَةَ وَ مَدَانِیَ الْأَخْلَاقِ ، وَ اعْصِمْنَا بِهِ مِنْ هُوَّةِ الْکُفْرِ وَ دَوَاعِی النِّفَاقِ حَتَّى یَکُونَ لَنَا فِی الْقِیَامَةِ إِلَى رِضْوَانِکَ وَ جِنَانِکَ قَائِداً ، وَ لَنَا فِی الدُّنْیَا عَنْ سُخْطِکَ وَ تَعَدِّی حُدُودِکَ ذَائدا ، وَ لما عندک بتحلیل حلاله و تحریم حرامه شاهدا .
بار الها بر محمد و آلش درود فرست، و از برکت قرآن ندارى و تهیدستى ما را جبران کن، و روزى فراخ و فراوانى و گستردگى روزى را به سوى ما سوق ده، و ما را از خویهاى ناپسند و اخلاق پست دور کن، و از منجلاب کفر و انگیزههاى نفاق حفظ فرما، تا در عرصهگاه محشر قرآن مجید راهبر ما به سوى رضوان و بهشتهاى تو باشد، و در این جهان از خشم تو و قدم فراتر گذاشتن از حدود دین تو بازمان دارد، و براى ما در پیشگاه حضرتت در حلال دانستن حلالش و حرام دانستن حرامش گواه و شاهد باشد.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ هَوِّنْ بِالْقُرْآنِ عِنْدَ الْمَوْتِ عَلَى أَنْفُسِنَا کَرْبَ السِّیَاقِ ، وَ جَهْدَ الْأَنِینِ ، وَ تَرَادُفَ الْحَشَارِجِ إِذَا بَلَغَتِ النُّفُوسُ التَّرَاقِیَ ، وَ قِیلَ مَنْ رَاقٍ وَ تَجَلَّى مَلَکُ الْمَوْتِ لِقَبْضِهَا مِنْ حُجُبِ الْغُیُوبِ ، وَ رَمَاهَا عَنْ قَوْسِ الْمَنَایَا بِأَسْهُمِ وَحْشَةِ الْفِرَاقِ ، وَ دَافَ لَهَا مِنْ ذُعَافِ الْمَوْتِ کَأْساً مَسْمُومَةَ الْمَذَاقِ ، وَ دَنَا مِنَّا إِلَى الآْخِرَةِ رَحِیلٌ وَ انْطِلَاقٌ ، وَ صَارَتِ الْأَعْمَالُ قَلَائِدَ فِی الْأَعْنَاقِ ، وَ کَانَتِ الْقُبُورُ هِیَ الْمَأْوَی إِلَی مِیقَاتِ یَوْمِ التَّلَاقِ
بار الها بر محمد و آلش درود فرست، و از برکت قرآن به وقت مردن سختى جان کندن، و دشوارى ناله کردن را بر ما سهل و آسان فرما،
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ بَارِکْ لَنَا فِی حُلُولِ دَارِ الْبِلَى ، وَ طُولِ الْمُقَامَةِ بَیْنَ أَطْبَاقِ الثَّرَى ، وَ اجْعَلِ الْقُبُورَ بَعْدَ فِرَاقِ الدُّنْیَا خَیْرَ مَنَازِلِنَا ، وَ افْسَحْ لَنَا بِرَحْمَتِکَ فِی ضِیقِ مَلَاحِدِنَا ، وَ لَا تَفْضَحْنَا فِی حَاضِرِی الْقِیَامَةِ بِمُوبِقَاتِ آثَامِنَا .
و نیز به شماره افتادن نفسها را در وقتى که جانها به خرخره رسند، و گفته شود چه کسى معالجهگر است؟ و فرشتهى مرگ براى قبض روح از پردههاى نهان آشکار شود، و تیرهاى وحشتناک فراق را از کمان اجل به سوى جانها پرتاب نماید، و تلخى شربت مرگ را چون جامى زهرآلوده به کام جانها ریزد، و کوچ کردن و حرکت ما به جهان دیگر نزدیک شود، و اعمال هر کس همچون طوقى بر گردنش حلقه زند، و قبرها آرامگاهمان تا به وقت قیامت شوند.
وَ ارْحَمْ بِالْقُرْآنِ فِی مَوْقِفِ الْعَرْضِ عَلَیْکَ ذُلَّ مَقَامِنَا ، وَ ثَبِّتْ بِهِ عِنْدَ اضْطِرَابِ جِسْرِ جَهَنَّمَ یَوْمَ الَْمجَازِ عَلَیْهَا زَلَلَ أَقْدَامِنَا ، وَ نَوِّرْ بِهِ قَبْلَ الْبَعْثِ سُدَفَ قُبُورِنَا ، وَ نَجِّنَا بِهِ مِنْ کُلِّ کَرْبٍ یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَ شَدَائِدِ أَهْوَالِ یَوْمِ الطَّامَّةِ
بار الها بر محمد و آلش درود فرست، و ورود ما را به خانهى پوسیدگى، و طول اقامت ما را در طبقات خاک بر ما مبارک فرما، و گورها را پس از جدایى از دنیا بهترین منازلمان قرار ده، و به رحمتت تنگى لحدها را براى ما گشاده فرما، و در برابر حاضران عرصهى قیامت به گناهان هلاککنندهمان رسوایمان مکن،
وَ بَیِّضْ وُجُوهَنَا یَوْمَ تَسْوَدُّ وُجُوهُ الظَّلَمَةِ فِی یَوْمِ الْحَسْرَةِ وَ النَّدَامَةِ ، وَ اجْعَلْ لَنَا فِی صُدُورِ الْمُؤْمِنِینَ وُدّاً ، وَ لَا تَجْعَلِ الْحَیَاةَ عَلَیْنَا نَکَداً .
و از برکت قرآن به وقت صف بستن در محضرت بر ذلت ما رحم آور، و به هنگام لرزش صراط در روز عبور از آن قدمهاى ما را از لغزش استوار ساز، و پیش از برپا شدن قیامت تاریکى قبرهاى ما را به آن نور بخش، و از هرگونه اندوه روز قیامت و دشوارى ترسهاى آن روز سخت نجاتمان ده،
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ عَبْدِکَ وَ رَسُولِکَ کَمَا بَلَّغَ رِسَالَتَکَ ، وَ صَدَعَ بِأَمْرِکَ ، وَ نَصَحَ لِعِبَادِکَ.
و در آن روز که صورت ستمپیشگان سیاه شود که روز اندوه و ندامت است چهرههاى ما را سپید گردان، و از ما در قلوب مومنان دوستى قرار بده، و زندگى را بر ما سخت مکن.
اللَّهُمَّ اجْعَلْ نَبِیَّنَا صَلَوَاتُکَ عَلَیْهِ وَ عَلَى آلِهِ یَوْمَ الْقِیَامَةِ أَقْرَبَ الْنَّبِیِّینَ مِنْکَ مَجْلِساً ، وَ أَمْکَنَهُمْ مِنْکَ شَفَاعَةً ، وَ أَجَلَّهُمْ عِنْدَکَ قَدْراً ، وَ أَوْجَهَهُمْ عِنْدَکَ جَاهاً .
بار الها بر محمد بنده و پیامبرت درود فرست همچنان که پیام تو را رساند، و دستور و فرمانت را آشکار ساخت، و خیرخواه بندگانت بود.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ ، وَ شَرِّفْ بُنْیَانَهُ ، وَ عَظِّمْ بُرْهَانَهُ ، وَ ثَقِّلْ مِیزَانَهُ ، وَ تَقَبَّلْ شَفَاعَتَهُ ، وَ قَرِّبْ وَسِیلَتَهُ ، وَ بَیِّضْ وَجْهَهُ ، وَ أَتِمَّ نُورَهُ ، وَ ارْفَعْ دَرَجَتَهُ
بار الها پیامبر ما را- که صلواتت بر او و آلش باد- در عرصهى قیامت مقربترین پیامبران در محضرت قرار ده، و قدرتش را از نزد خودت بر شفاعت از همه بیشتر کن، و مقام و منزلتش را نزدت والاترین، و مکانتش را آبرومندترین قرار ده.
وَ أَحْیِنَا عَلَى سُنَّتِهِ، وَ تَوَفَّنَا عَلَى مِلَّتِهِ وَ خُذْ بِنَا مِنْهَاجَهُ ، وَ اسْلُکْ بِنَا سَبِیلَهُ ، وَ اجْعَلْنَا مِنْ أَهْلِ طَاعَتِهِ ، وَ احْشُرْنَا فِی زُمْرَتِهِ ، وَ أَوْرِدْنَا حَوْضَهُ ، وَ اسْقِنَا بِکَأْسِهِ
بار الها بر محمد و آلش درود فرست، و بنیادش را والایى ده، و برهانش را بلند و قوى ساز، و میزانش را سنگین کن، و شفاعتش را بپذیر، و وسیلهاش را نزدیک کن، و رویش را سپید، و نورش را کامل، و درجهاش را بلند ساز،
وَ صَلِّ اللَّهُمَّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، صَلَاةً تُبَلِّغُهُ بِهَا أَفْضَلَ مَا یَأْمُلُ مِنْ خَیْرِکَ وَ فَضْلِکَ وَ کَرَامَتِکَ، إِنَّکَ ذُو رَحْمَةٍ وَاسِعَةٍ ، وَ فَضْلٍ کَرِیمٍ .
و ما را به سنت او زنده بدار، و بر آیین او بمیران، و رهسپار راه او گردان، و پیمایندهى طریق واضح او ساز، و از مطیعان او قرار ده، و در زمرهى او محشور فرما، و به حوض او وارد کن، و از جامش سیرابمان گردان.
اللَّهُمَّ اجْزِهِ بِمَا َ بَلَّغَ مِنْ رِسَالَاتِکَ، وَ أَدَّى مِنْ آیَاتِکَ ، و نَصَحَ لِعِبَادِکَ، وَ جَاهَدَ فِی سَبِیلِکَ ، أَفْضَلَ مَا جَزَیْتَ أَحَداً مِنْ مَلَائِکَتِکَ الْمُقَرَّبِینَ ، وَ أَنْبِیَائِکَ الْمُرْسَلِینَ الْمُصْطَفَیْنَ ، وَ السَّلَامُ عَلَیْهِ وَ عَلَى آلِهِ الطَّیِّبِینَ الطَّاهِرِینَ وَ رَحْمَةُ اللهِ وَ بَرَکَاتُهُ .
بارالها بر محمد و آلش درود فرست، چنان درودى که به سبب آن او را به بهترین خیر و فضل و کرامت خود که از تو توقع دارد برسانى، همانا که تو صاحب رحمت واسعه و فضل کریم هستى.
دیدگاه تان را بنویسید