شهیدی که حاج قاسم وصیت کرد مزارش کنار او باشد کیست؟

جی پلاس ـ منصوره جاسبی: چند روز بیشتر به شروع سال 1340 نمانده بود یعنی درست بیست و ششمین روز از اسفند ماه سال 39 بود که آقا غلامحسین یوسف الهی چشمانش به جمال پسری روشن شد که نمی دانست چند سال دیگر قرار است سرباز روح الله(س) شود و جامه شهادت بپوشد. نامش را محمد حسین گذاشتند.

آقا غلامحسین که خود از نیروهای فرهنگی جامعه بود و در آموزش و پرورش مشغول به کار بود، خانه را محیطی برای پرورش فرزندانش کرده بود و آنها را از همان ابتدا با مسجد، اسلام، قران و نهج البلاغه آشنا کرد.
و بعدها علاقه وافری که محمدحسین به نهج البلاغه پیدا کرده بود از همان تلاش های پدر سرچشمه گرفته بود.

روزهای اوج گرفتن مبارزات مردمی محمدحسین نوجوانی هفده ساله بود که هم سن و سالانش را به مبارزه علیه رژیم شاه دعوت می کرد.

انقلاب پیروز شد و هنوز زخم های باقیمانده از درگیری های مختلف در گوشه و کنار این خاک سرافراز التیام پیدا نکرده بود که جنگی نابرابر علیه مردم و مملکت آغاز شد و حسین نیز مانند بسیاری از جوان های این کشور گوش به فرمان امامش برای دفاع، لباس رزم پوشید. 

با شکل گیری لشکر 41 ثارالله به فرماندهی حاج قاسم سلیمانی، حسین هم جانشین فرمانده اطلاعات و عملیات لشکر شد و چندین بار در طول سال های دفاع مقدس به شدت زخمی شد اما هیچ کدام از زخم هایش نتوانست او را خانه نشین کند.

بهمن ماه سال 64(1) از راه رسید و عملیاتی بزرگ در پیش بود، دشمن که بارها در عملیات های مختلف از حمله شیمیایی استفاده کرده بود این بار هم ناجوانمردانه دست به حمله شیمیایی زد و محمدحسین برای نجات نیروهایش وارد عمل شد و خود به شدت مجروح شد و به تهران منتقل.

زخم ها آنقدر کاری بودند که دیگر وقت رفتن محمدحسین رسیده بود و سرانجام او در بیست و هفتمین روز از بهمن ماه سال 64 یعنی چند روز بعد از شروع عملیات والفجر هشت در بیمارستان لبافی نژاد تهران با بدنی که زخمی جراحت های شیمیایی دشمنی نابکار بود به یاران شهیدش پیوست.

1. عملیات والفجر هشت در بیستم بهمن ماه ۱۳۶۴ در منطقه‌ جنوبی عراق و با هدف تصرف شبه جزیره‌ فاو و کسب یک برتری سیاسی، به‌‌طور مشترک به وسیله سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و ارتش جمهوری اسلامی ایران و با رمز «یا فاطمه الزهرا (س)» اجرا شد و در تاریخ بیست‌‌ و نهم فروردین ۱۳۶۵ با تصرف شبه جزیره‌ فاو پایان پذیرفت.