بی تردید این اعتراف با تأخیر صورت گرفت ولی بسیار مهم است زیرا تفسیرهای دقیق و واضح از عملیات تجزیه کشورهای متحد و یکپارچه به ویژه سوریه،یمن و لیبی تحت عنوان دموکراسی و حقوق بشر، ارائه می کند.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، روزنامه رأی الیوم در سرمقاله خود نوشت:«کاندولیزا رایس» وزیر خارجه و مشاور امنیت ملی سابق آمریکا به چند دلیل وارد تاریخ می شود که بارزترین آنها این است که وی اولین زن از تبار آفریقایی است که این پست را از آن خود می کند و به دلیل آن که رهبر دیپلماسی جنگ ها در افغانستان و عراق در زمان ریاست جمهوری بوش پسر است و صاحب نظریه«هرج و مرج در خارومیانه» است که آن را به شکل جنگ ها و کشورهای شکست خورده و مهاجرت و تقسیم های طایفه ای می بینیم.
خانم رایس بسیاری از نویسندگان و متفکران عرب را به دلیل توجیه این دو جنگ یاد شده در بالا(افغانستان و عراق)با سخن گفتن درباره تبدیل آنها به دو بهشت دموکراسی و حقوق بشر و رفاه اقصتادی فریب داد. رایس در یک سخنرانی که چند روز پیش در پژوهشکده «بروکینکز» آمریکا ایراد کرد اذعان کرد «ایالات متحده آمریکا برای حمله به افغانستان در سال 2001 و عراق در سال 2003 به منظور تحقق دموکراسی نرفت بلکه برای سرنگونی گروه طالبان که پناهگاه امنی برای گروه «القاعده» درست کرد و نیز برای سرنگونی حکومت صدام حسین در بغداد رفت که گمان می کردیم زرادخانه سلاح های کشتار جمعی ایجاد می کند».
بی تردید این اعتراف با تأخیر صورت گرفت ولی بسیار مهم است زیرا تفسیرهای دقیق و واضح از عملیات تجزیه کشورهای متحد و یکپارچه به ویژه سوریه،یمن و لیبی تحت عنوان دموکراسی و حقوق بشر ارائه می کند.
در این بحثی نداریم که حکومت ها در این کشورها دموکراتیک نبوده و در عرصه حقوق بشر شناسنامه خوبی ندارند ولی چیزی که ایالات متحده آمریکا و هم پیمانان اروپایی و عربش را ناراحت کرد، تلاش آنها برای در اختیار داشتن دلایل قدرت نظامی و مخالفت شدیدشان با دولت اشغالکر اسرائیلی و مقابله شان با طرح های آمریکایی در منطقه بود طرح هایی که در خدمت دولت اشغالگر و برای ضعیف کردن همه تا این دولت اشغالگر قوی و برتر بماند.
حکومت هایی که در منظومه فلکی آمریکا می چرخند و میزبان پایگاه های نظامی آمریکایی هستند و علیه عراق و افغانستان توطئه کردند و بعدها به یمن حمله کردند، هرگز در معرض حمله آمریکا قرار نگرفتند و شاهد انقلاب هایی نشدند که خواستار آزاد و حقوق بشر و اجرای ارزش های دموکراتیک نشدند بلکه حکومت های شان ادامه یافت و به صندلی فرماندهی در منطقه عربی منتقل شدند و بر اتحادیه عرب سیطره پیدا کردند و جنگ های تجزیه را تامین مالی کرده و گروه های مختلف را تسلیح کردند، به رغم آن که همین حکومت ها حداقل شکل دموکراسی و آزادی ها و حقوق بشر را نمی شناسند و شهروندان شان هم صندوق های رأی یا پارلمان ها را نمی شناسند.
اعتراف خانم رایس به ما جان یک میلیون عراقی که در اثر حمله آمریکا کشته شدند و جان هزاران نفر از مردم لیبی و افغانستان و یمنی ها را نیز و زخمی ها و یتیم ها و زنان بیوه را به ما باز نمی گرداند لیکن«گردان های دجال های» عربی در حکومت ها و موسسات رسانه ای و دانشگاه ها و کنفرانس ها و پژوهشکده های پژوهشی را فاش کرد که برای خدمت به پروژه های آمریکایی به عمد یا به سهو و بر تریبون ها سیطره پیدا کردند و همچنان سیطره دارند آن هم برای چند سال به عنوان اینکه آنها متمدن دموکرات حامی آزادی ها و حقوق بشر هستند.
در این روزنامه «رأی الیوم» و در چند روزنامه دیگر از جمله کسانی بودیم که درباره ادعاهای آمریکایی ها درباره دموکراسی تردید کردیم و از کسانی بودیم که با شدت با همه جنگ های در افغانستان و عراق و لیبی و یمن که توسط قدرت های محلی و منطقه ای مورد حمایت بود و به ما بسیار تعدی شد و خشم خود را فرو خودریم و حالا این روزهاست که واقعیت ها را واضح در برابر ملأ عام فاش می کند؛ بدون هر گونه رتوشی.
به دلیل این اعتراف با تأخیر از خانم رایس تشکر نمی کنیم زیرا دست هایش به مانند جورج بوش رئیس اش و اعضای دولتش آلوده به خون شهدای ماست لیکن به شجاعتش در گفتن واقعیت یا بخشی از آن را مورد احترام می گذاریم شاید برخی از فریب خوردگان عرب که چه بسیار زیاد هم هستند به خود بیایند و به اشتباه های خود اعتراف کنند؛ اگر چه در این زمینه امیدی نداریم.
