آیا ترامپ جرأت می کند بار دیگر به سوریه حمله کند؟/ از سکوت روس ها باید ترسید

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، «عبدالباری عطوان» نویسنده و تحلیلگر مشهور عرب در تحلیلی در روزنامه فرامنطقه ای رأی الیوم نوشت: «دونالد ترامپ» رئیس جمهور جدید آمریکا از نظر برخی از حمله موشکی که دستور آن را به فرودگاه نظامی «الشعیرات»در استان«حمص» داد، قهرمان بیرون آمد!؛حمله ای که در انتقام از آن چه وی مدعی بود که کشتار با سلاح های شیمیایی توسط هواپیماهای سوری در منطقه «خان شیخون» در نزدیکی شهر «ادلب»است و در نتیجه آن 30 کودک کشته شدند، انجام شد. هر کسی نیز شبکه های اجتماعی وابسته به کشورهای تأیید کننده حمله موشکی به ویژه عربستان سعودی و کشورهای حاشیه خلیج فارس را دنبال کرده باشد می بیند که پر از تعریف و تمجید از این رئیس جمهور است؛ رئیس جمهوری که به باور اینها سلف وی یعنی«باراک اوباما»که برخی وی را بر بستر همان نژادپرستی معبود جدیدشان «برده» سیاه  نامیدند، از انجام چنین کاری بیم داشت.

این موضع قابل درک است و در نتیجه این باور است که رئیس جمهور«شجاع»! آمریکا موازنه های قدرت را در میدان های نبرد در سوریه تغییر می دهد و «بشار اسد» رئیس جمهور سوریه و نظامش را قطعا بر می اندازد، همانطور که «جورج بوش»پسر ، صدام حسین رئیس جمهور عراق و نظامش را در چنین روزی یعنی 9 آوریل در 14 سال پیش سرنگون کرد لیکن رئیس جمهور جدید آمریکا تا پایان نیمه پیش نمی رود و این آرزوی اکثریت علاقه مندان خود را محقق نمی کند و برای اجتناب از عواقب و پیامدها ضربه و حمله  یا به دلیل جلوگیری دولت عمیق آمریکا که از نتایج متهورانه چنین حملاتی می ترسد،آن را تکرار نمی کند.

برای نخستین بار است که بیشتر دستگاه های رسانه ای عربی با همتاهای اسرائیلی خود بر سر«بزرگ کردن» رئیس جمهور آمریکا و بالا بردن جایگاهش به مکان بسیار بالا که هیچ رئیس جمهوری قبل از وی به آن نرسیده بود، به هم رسیدند حتی یکی از کارشناسان اسرائیلی گفت که  ترامپ با این حمله ثابت کرد که از «ولادیمیر پوتین» همتای روس خود نمی ترسد و از هیچ کدام از اقدامات سازمان اطلاعاتی اش«کا.گ.ب» از جمله اینکه وی را دمدمی مزاج و دیوانه به تصویر می کشد،نیز نمی ترسد.

این تلاقی رسانه ای اسرائیلی عربی (در اینجا درباره رسانه های کشورهای تأیید کننده آمریکا سخن می گوییم)به موازات تلاقی رسمی عادی سازی روابط سیاسی و اقتصادی که در آستانه انتقال از مخفیانه بودن به علنی شدن صورت می گیرد و چه بسا مقدمه ای محاسبه شده برای آن است.

آقای «بینالی یلدریم» نخست وزیر ترکیه روشن تر از بقیه صحبت کرد زمانی که پس از استقبال از حمله موشکی تأکید کرد که یک حمله کفایت نمی کند و باید این حمله یکی از سلسله حملاتی دیگر باشد و مانعی وجود ندارد که یکی از این حملات کاخ ریاست جمهوری سوریه در دمشق را هدف قرار دهد و چه بسا همین باعث تشویق خانم «نیکی هایلی»نماینده ایالات متحده آمریکا در شورای امنیت شد که به وی اطمینان دهد که احتمالا حملات دیگری صورت گیرد.

پس از رصد موضع گیری های آمریکا و واکنش کارشناسانش به این نتیجه رسیدیم که حمله های دیگری رخ نمی دهد و برخی از کسانی که با اشتیاق و گرمی تمام ، گرم تر از گلوله های آتش منتظر حمله دیگری هستند ما را ببخشند که این حرف را می زنیم زیرا این حمله در چارچوب استراتژی آمریکایی صورت نگرفته است زیرا چنین استراتژی ای وجود ندارد و برخی هستند که می گویند « استراتژی ترامپ در نبود و نداشتن استراتژی به طور مشخص در سوریه » است و چیزی که تا الان مشاهده کردیم این بوده است که این مرد یعنی ترامپ هر چیزی که اوباما از آن بدش می آمد را دوست دارد و هر کاری که اوباما از آن اجتناب کرد را انجام می دهد و عکس آن نیز در هر دو حالت درست است و این استراتژی ای منحصر به فردی است.

رهبران روسیه سکوت کرده اند و درباره واکنش به این حمله و فاش کردن برگه برنده های استراتژیک در نهایت، کم صحبت می کنند و این سکوت چه بسا بیشتر از تهدیدات «متکبرانه»، باعث ترس می شود لیکن بیانیه مشترک ایران و روسیه که روز گذشته صادر شد و تأکید کرد که «تجاوز آمریکا به سوریه در بامداد روز جمعه عبور از خطوط قرمز است» و اضافه کرد که «با قدرت به هر گونه تجاوز به سوریه پاسخ می دهیم و روسیه و ایران اجازه نمی دهند که آمریکا بر جهان سلطه پیدا کند»این یک تهدید استراتژیک است که از حمله موشکی به مناطق دورتر و چه بسا جهان فراتر می رود و تأکید می کند تجاوز آمریکا، ایران و روسیه را به هم بیشتر نزدیک کرد و مسکو و واشنگتن را بیشتر از هم دور کرد یعنی این حمله نتایجی کاملا برعکس داده است.

هواپیماهای سوریه روز یکشنبه بمباران ادلب را ادامه دادند و منطقه« خان شیخون» را که در آن حمله شیمیایی صورت گرفت بمباران کردند و هواپیماهای روسیه نیز همین کار را کردند، و آمریکا هیچ گونه اعتراضی نکرد. گویی زبان حال ترامپ این است که می گوید هیچ مانعی در این نیست که کشتن(افراد مسلح) با موشک و سلاح های کلاسیک مانعی ندارد اما استفاده از سلاح شیمیایی برای ما آمریکایی ها ممنوع است.

وزارت دفاع روسیه نقطه ای را ثبت کرد که نیاز به درنگ و تأمل دارد زمانی که اعلام کرد« آمریکا فرودگاه الشعیرات را با 59 موشک توماهوک مورد حمله قرار داد و به عمد هواپیماها و انبارهای سلاح را هدف قرار داد با این تصور که هواپیماهایی که خان الشیخون را با سلاح شیمیایی بمباران کردند از همین فرودگاه پرواز کردند، حالا چرا این سلاح ها و گازها از انبارهای سلاح و هواپیما در فرودگاه به بیرون سرایت نکرده است؟ و چرا روی ده ها روزنامه نگار و کارشناس که دو روز پیش و دیروز از منطقه بازدید کردند، تاثیر نگذاشت؟

برای پاسخ به این پرسش ها هیچ جوابی نداریم زیرا خطاب به آمریکایی ها و اروپایی ها و عرب هاست که تأکید کردند که هواپیماهای نظام سوریه مسئول کشتار خان شیخون هستند و ما بر این باور نیستیم که آنها به این پرسش ها یا پرسش های دیگر جواب بدهند زیرا پاسخی ندارند که بدهند و اگر هم داشته باشند به ما و غیر از ما نمی دهند.

به یاد می آورم زمانی که ژنرال«کالین پاول» وزیر خارجه اسبق آمریکا در شورای امنیت  بر جهان ظاهر شد  و عکس هایی از کارخانه های شیمیایی و بیولوژیک سیار عراق نشان داد و آنها را به همه جهان نشان داد تا تجاوز به عراق که در راه بود را توجیه کند، میهمان شبکه تلویزیونی «سی ان ان» در دفترش در لندن در برنامه پخش زنده بودم تا دیدگاه عربی را ارائه کنم و بر اساس اطلاعات موثق تأکید کردم که پاول دروغ می گوید و همه سلاح های کشتار جمعی عراق را بازرسان بین المللی نابود کردند و نسبت به خطرات جنگ پیش روی علیه عراق هشدار دادم.آن زمان بیشتر عرب ها عرب بودند و بیشتر شبکه های تلویزیونی شان نیز با حمله آمریکا مخالفت کردند.خدا رحمت کند آن روزها را.

کالین پاول شجاعت و مردانگی به خرج داد زمانی که در همین شبکه تلویزیونی و غیر از آن ظاهر شد و از جهان به دلیل این اشتباه به شکل دردناکی عذرخواهی کرد و گفت که سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا(سیا) این عکس ها را با گزارش های گمراه کننده داده است.اوباما نیز از حمله به لیبی عذرخواهی کرد و گفت که بدترین تصمیمی است که طی دو دوره ریاست جمهوری اش اتخاذ کرد.

سخن را با این پرسش به پایان می رسانیم: آیا ترامپ زمانی که بعدها واقعیت طرفی که سلاح شیمیایی را در خان شیخون مورد استفاده قرار داد فاش شود، عذرخواهی می کند؟ آیا کسانی که شجاعت وی را تأیید کردند و برایش دست زدند و فراموش کردند که وی رئیس جمهور نژادپرستی است که سوری ها را از هر اردوگاهی که باشند، علاوه بر شهروندان پنج کشور عربی و اسلامی دیگر  از ورود به آمریکا منع کرد، عذرخواهی می کنند؟بار دیگر باید بگوییم که منتظر پاسخ نمی مانیم و انتظار عذرخواهی از کسی را نداریم.