آیا بن سلمان پس از دیدار با ترامپ به پادشاهی عربستان نزدیکتر شد؟

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، روزنامه رأی الیوم در سرمقاله خود به دیدار محمد بن سلمان با دونالد ترامپ پرداخت و نوشت: دلایلی که پشت تصمیم «دونالد ترامپ» رئیس جمهور آمریکا برای زودتر برگزار کردن دیدارش با شاهزاده «محمد بن سلمان» جانشین ولیعهد عربستان سعودی پیش از موعد مقرر در پنجشنبه به سه شنبه شب و دعوتش به شام را نمی دانیم لیکن می توان این نتیجه را بگیریم که این استقبال گرم و دعوت ریاست جمهوری از بن سلمان تکیه آمریکا یا دولت کنونی را حداقل، به میهمان سعودی به عنوان پادشاه آینده و مرد قوی واشنگتن در منطقه خلیج فارس و چه بسا منطقه عربی نیز شکل می دهد.

ترامپ رئیس جمهور آمریکا تاجر است و منطقه خلیج فارس را به خوبی می شناسد و شاهزاده محمد بن سلمان را مسئول اول همه پرونده های اقتصادی در عربستان سعودی و نیز یک تاجر می داند، این علاوه بر آن است که بن سلمان خودش هم تاجر است و شرکت های بزرگی در این کشور  قبل و بعد از به عهده گرفتن پست کنونی اش دارد و به دنبال تاسیس صندوق سرمایه گذاری حاکمیتی در چارچوب چشم انداز 2030 است که می تواند قوی ترین صندوق در جهان باشد و بر فروش 5 درصد از سهام شرکت نفتی«آرامکو»تکیه کند؛ قیمت این شرکت دو تریلیون دلار تخمین زده می شود.

این تکیه کردن ناگهانی آمریکا به شاهزاده محمد بن سلمان غیرمنتظره  به شمار می رود و تصحیح تصوری است که به سرعت پخش شده و می گوید که دولت آمریکا بر «دشمنش» یا «رقیب اش» یعنی شاهزاده «محمد بن نایف» ولیعهد و وزیر کشور حساب می کند و او را مرد قوی می داند که می تواند در عربستان و منطقه خلیج فارس به او تکیه کند.

این تصور طی سفر «مایکل پومپیدو»رئیس سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا(سیا)به ریاض در چارچوب سفر دوره ای اش به خارومیانه و اصرارش بر اینکه فقط شاهزاده بن نایف دیدار کند و نه با فرد دیگری از جمله خود ملک«سلمان بن عبدالعزیز» پادشاه و نادیده گرفتن شاهزاده محمد بن سلمان معاونش و دادن مدال «جورج تنت»به بن نایف برای تقدیر از تلاش های وی در کار اطلاعاتی و سابقه طولانی وی در مبارزه با تروریسم، تقویت شد.

ترامپ همه این تصور را به طور کلی با دعوت شاهزاده بن سلمان به طور مشخص برای سفر به واشنگتن و درکش از این مساله که این مرد همه اختیارات اقتصادی و سیاسی و امنیتی و نظامی را از پدرش تحویل گرفته است و به رغم کم و سن و سال بودنش(31 سال) حرف اول و آخر را در عربستان می زند، از بین برد.  این خود بن سلمان بود که تصمیم جنگ علیه یمن را گرفت و اوست که تصمیم به فروش سهام آرامکو ، گاو مقدس و شیرده سعودی ها را اتخاذ کرد و خودش بود که ائتلاف عربی اسلامی تاسیس کرد.

بی تردید پرونده های داغ دیگری نیز هستند که در صدر جدول رایزنی های ترامپ و میهمان سعودی اش هستند مانند جنگ در سوریه، دخالت نظامی در یمن و چگونگی تعامل با گسترش نفوذ سیاسی و نظامی ایران در منطقه، لیکن به نظر ما یعنی روزنامه رأی الیوم پرونده مهمتر چگونگی دستیابی رئیس جمهور جدید آمریکا به میلیاردها دلار به شکل مستقیم یا با دور زدن در مقابل حمایت از عربستان و مجبور کردن ریاض به تحمل بار سیاسی آمریکا در منطقه خاورمیانه مانند هزینه های دخالت نظامی در سوریه برای ایجاد منطقه امن و آزادی شهر «الرقه» از داعش و پرداخت قبض مواجهه آینده با ایران چه با جنگ چه با صلح یا جنگ آمریکا علیه «القاعده» در یمن است.

ترامپ کشورهای حاشیه خلیج فارس این گونه توصیف کرد که فقط«خزانه هایی» از دلار هستند و گفت که آنها وجودشان را مدیون ایالات متحده آمریکا هستند و اگر آمریکا نبود این کشورها تا کنون نبودند و روزنامه رأی الیوم به نقل از برخی منابع مطلع شد که ترامپ در گفت و گوی تلفنی با امیر کویت که یک ماه پیش انجام داد از وی خواست که حتما مبلغی به مقدار 9میلیارد دلار که از زمان آزادی کویت در سال 1991  باقی مانده را بپردازد.

دکتر«خالد الفالح» وزیر نفت عربستان و فرد بسیار نزدیک به شاهزاده بن سلمان در سخنانی مطبوعاتی و په بسا با دستور بن سلمان گفت که عربستان سعودی در پروژه های نفت صخره ای در آمریکا سرمایه گذاری می کند و گویی می خواهد با این سخنان پاسخ مثبت به خواسته آمریکایی ها در این زمینه بدهد و خواسته ترامپ در وعده های انتخاباتی اش برای سرمایه گذاری در پروژه های زیرساختی آمریکا برای تحرک اقتصاد و ایجاد فرصت های شغلی جدید را برآورده کند.

چه بسا عاقلانه این باشد که صبر کرد و حکم های پیشینی صادر نکرد و منتظر بمانیم تا اخباری توسط طرف آمریکایی حداقل، از این دیدار به بیرون درز کند زیرا«شفافیت» از ویژگی های طرف عربستانی در هر صورت نیست.لیکن آن چه به شکل مختصر و مفید می توان گفت این است که شاهزاده بن سلمان با این دیدار حمایت قوی آمریکایی را به دست آورد که می تواند رسیدنش به اریکه پادشاهی عربستان را تسریع کند و بیشتر رایزنی هایش با رئیس جمهور آمریکا مقدمه چینی یا تقویت بلندپروازی هایش در این زمینه است.