لودوسکی در 29 ماه می 2018 در صفحه خود در فیسبوک شکایتی خطاب به دولت فرانسه منتشر کرد که در آن دلایل فشار بر افراد کم در آمد یا صاحبان موسسات کوچک و خفه شدن آنها در پی افزایش بهای مواد سوختی را تشریح کرد.
به گزارش جماران به نقل از رادیو مونت کارلو، فعالان«جلیقه زردها» در فرانسه در ابتدای اعتراض ها علیه سیاست های «امانوئل ماکرون» رئیس جمهور فرانسه حاضر نمی شدند که فردی سخنگوی آنها شود. در سایه شدت گرفتن تظاهرات اعتراضی که هر شنبه در پاریس و شهرهای مختلف فرانسه برگزار می شد چهره هایی پیدا شدند که رسانه های فرانسه آنها را شایسته تبدیل شدن به سخنگوی جریان های این جنبش اعتراضی معرفی کردند؛ جنبشی که برخی از اعضای آن رایزنی و مذاکره با دولت را رد می کنند و برخی دیگر این مذاکرات را برای حل مشکلات شان یا حداقل رسیدن به یک راه حل را مهم و اساسی می دانستند زیرا راه حل مشکلات از طریق مذاکره امکان پذیر است.
به رغم افزایش تعداد کسانی که تلاش می کنند داخل جنبش جلیقه زردها خود را نماینده رسمی آن نشان دهند اما امروز اجماعی بر سر این وجود دارد که « بریسیلیا لودوسکی» نقش برجسته و مهمی در راه انداختن این جنبش دارد. این زن فروشگاه لوازم آرایشی کوچکی در روستای« سافینی لوتومبل» واقع در حومه پاریس دارد و پیش از آن نیز کارمند جزء در یکی از بانک ها بوده است.
لودوسکی در 29 ماه می 2018 در صفحه خود در فیسبوک شکایتی خطاب به دولت فرانسه منتشر کرد که در آن دلایل فشار بر افراد کم در آمد یا صاحبان موسسات کوچک و خفه شدن آنها در پی افزایش بهای مواد سوختی را تشریح کرد.
وی در این شکایت خود خواستار کاهش بهای مواد سوختی شد و سلسله پیشنهادهای عملی ارائه کرد که می تواند به دولت فرانسه برای ایجاد راه حل کمک کند و در عین حال مسائل اجتماعی و اوضاع افراد کم درآمد و نیز مسائل زیست محیطی و نیاز به کاهش تکیه بر منابع انرژی آلوده کننده هوا را مورد توجه قرار می دهد.
متن شکایت بازتاب مثبت و گسترده ای در شبکه های اجتماعی پیدا کرد به ویژه پس از آن که افرادی که آن را امضا کردند و با ایده ها و پیشنهادهای آمده در شکایت موافقت کردند از یک میلیون نفر فراتر رفت.
این شکایت در صفحه فیسبوکش دعوت به اعتراض علیه افزایش بهای سوخت را نیز در برداشت، افزایشی که بر افراد کم درآمد و صاحبان موسسات کوچک فشار وارد می کند.
در پی آن اولین تحرک اعتراضی در روز شنبه 17 نوامبر از طریق شبکه های اجتماعی با برنامه ریزی برای بستن راه ها و جاده ها در فرانسه به راه افتاد.
لودوسکی می گوید که تماس هایی از نمایندگان راستگرای افراطی دریافت کرد که تلاش می کنند با وی ارتباط برقرار کنند اما وی به شکل قاطع این ارتباط را رد کرد، تا پس از آن جنبش جلیقه زردها نامنظم و برخاسته از پایگاه های مردمی و خارج از پیکره های منظم سندیکاهای کارگری و احزاب سیاسی باقی بماند.
در 15 اکتبر زنی به نام«ژاکلین» ویدیوئی در فیسبوک منتشر کرد که در آن به افزایش بهای مواد سوختی اعتراض می کند که میلیون ها نفر آن را دیدند و پنج روز پس از آن راننده ای به نام «ایریک دوریت» دعوت به قطع راه ها برای نشان دادن اعتراض به افزایش بهای سوخت کرد. «آنتونی ژوبرت» کمدین مشهور نیز ویدیوئی در یوتیوپ منتشر کرد و خواستار تظاهرات شد.
بدین ترتیب جنبش جلیقه زردها در را به روی بیان احساس خشم قشرهای مختلف جامعه باز کرد.
در پی آن جلیقه زردها در سراسر فرانسه تظاهرات به راه انداخت و این اعتراض ها به بلژیک و هلند نیز منتقل شد.
کسانی که به شکل گسترده اعتراض های جنبش« جلیقه زردها» را دنبال می کنند می گویند که این زن به دلیل خونسردی و واقع گرایی اش نقش مهمی در قانع کردن دولت فرانسه به ویژه قانع کردن «امانوئل ماکرون» رئیس جمهور این کشور در زمینه ضرورت برآورده کردن فوری بخشی از خواسته های معترضان خواهد داشت.
