در ادامه این مطلب آمده است:چندی پیش بود که رییس جمهوری کشورمان از واژه ای با عنوان آلزایمر سیاسی استفاده کرد. واژه ای که معناهای بسیار عمیقی می توان از آن استخراج نمود. آلزایمر سیاسی تنها مختص به انتخاباتی در مقیاس ریاست جمهوری و مجلس شورای اسلامی نیست، بلکه قطعا محدوده انتخابات شورا را نیز می تواند پوشش دهد. برای مردم ما که در انتخابات، افرادی بعضا احساسی هستند، بیماری آلزایمر سیاسی همواره در ایام انتخابات بینشان شیوع پیدا می کند. بیماری که عامل اصلی آن ترکیبی از میکروب هایی هستند که ما آنها را جو زدگی، عبرت نگرفتن از گذشته و سود های شخصی می نامیم.
نمی توانیم کتمان کنیم که در انتخابات پیش رو، ما باز هم دچار این بیماری خواهیم شد. نمی توانیم با قاطعیت بگویم بله ما درس عبرتی می گیریم از گذشته خود و با تمام وجود تلاش می کنیم انتخابی رقم بزنیم که شورای قبل تکرار نشود. وقتی در شهر قدم می زنیم افرادی را می یابیم که بی توجه به مسائل شهر در حال دویدن برای کسب یک لقمه نان حلال هستند. وقتی از آنها بپرسی فلانی، شهردار الان کیست یا نمی دانم تحویلت می دهند یا از شهردار های گذشته نام می برند. رک بگویم اصلا برایشان اهمیتی ندارد که در این شهر چه می گذرد و چه ظلمی دارد به آنها می شود.
دوباره انتخابات شروع می شود یک عده سرپا می شوند، پوستر های زیبا همراه با شعار های قشنگتر که در دید بعضی از افرادی قرار می گیرد که در جریان هیچ یک از اتفاقات رخ داده در شورای قبل نبوده اند و وقتی چشمشان به این تبلیغات می افتد جو زده تر از قبل انتخابی می کنند که عواملی نظیر سود شخصی، طایفه گرایی و خرافات در آن موج می زند. اینگونه است که آلزایمر سیاسی پدید می آید. به یادآوری نقاط مثبت افرادی که در گذشته صاحب منصب بوده اند بدون در نظر گرفتن اشتباهات و فسادها و تخلفاتشان را آلزایمر سیاسی می گویند.
برای جلوگیری از بوجود آمدن آلزایمر سیاسی می بایست راهی را در پیش گیریم که مقصد آن عقلانیت و پیشرفت باشد نه سود شخصی. نخست باید در نظر بگیریم که تجربه را تجربه کردن خطاست و پس آن می بایست دو کلید واژه تخصص و تعهد را در نظر بگیریم. تخصص تنها به این منتهی نمی شود که رشته تحصیلی افراد به شورا بخورد بلکه علاوه بر رشته تحصیلی می بایست میزان تجربه فرد در حوزه های مختلف از جمله حقوقی و عمرانی را در نظر گرفت. فردی که سابقه چندانی در زمینه عمرانی و مسائل شهری و حقوقی ندارد هیچ کمکی نمی تواند به من و شما در شورا انجام دهد. شورای شهر ما جای کسب تجربه نیست که افراد بی تجربه را راهی ساختمان شورا کنیم. پس شکی در آن نخواهد بود که اگر معیار انتخاب ما افرادی با چنین خصوصیاتی باشد شهر ما به جای یک گام به جلو دو گام به عقب خواهد رفت.
از دیگر خصوصیاتی که می بایست در نظر بگیریم می توان تعهد را نام برد. تعهدی که تنها به کار ختم نمی شود. تعهدی که شامل رفتارو گفتار فرد می شود. فردی که رفتار دَوَران واری دارد و مدام در حال غلطیدن به سمت ایدولوژی های متفاوتی است که منافعش را در بردارد متهد نیست. همانگونه که تجربه ثابت کرده است چنین افرادی خیلی زودتر از آنچه که فکرش را می کنید وعده های خود را از یاد می برند.
ضربه هایی که شورای چهارم برازجان به حقوق شهروندی مردم وارد ساخت خود گواه بر این است که در حین انتخابشان آلزایمر سیاسی گرفتیم. شورایی سرشار از اشتباه که همگی حاصل رای هایی بودند که به دستان خودمان وارد صندوق شدند. دوستان عزیز بیاییم این بار در ایام انتخابات آلزایمر نگیریم.
7212/6045** خبرنگار: عبدالصمد شهریاری ** انتشار دهنده: اکبر اقبال مجرد
نمی توانیم کتمان کنیم که در انتخابات پیش رو، ما باز هم دچار این بیماری خواهیم شد. نمی توانیم با قاطعیت بگویم بله ما درس عبرتی می گیریم از گذشته خود و با تمام وجود تلاش می کنیم انتخابی رقم بزنیم که شورای قبل تکرار نشود. وقتی در شهر قدم می زنیم افرادی را می یابیم که بی توجه به مسائل شهر در حال دویدن برای کسب یک لقمه نان حلال هستند. وقتی از آنها بپرسی فلانی، شهردار الان کیست یا نمی دانم تحویلت می دهند یا از شهردار های گذشته نام می برند. رک بگویم اصلا برایشان اهمیتی ندارد که در این شهر چه می گذرد و چه ظلمی دارد به آنها می شود.
دوباره انتخابات شروع می شود یک عده سرپا می شوند، پوستر های زیبا همراه با شعار های قشنگتر که در دید بعضی از افرادی قرار می گیرد که در جریان هیچ یک از اتفاقات رخ داده در شورای قبل نبوده اند و وقتی چشمشان به این تبلیغات می افتد جو زده تر از قبل انتخابی می کنند که عواملی نظیر سود شخصی، طایفه گرایی و خرافات در آن موج می زند. اینگونه است که آلزایمر سیاسی پدید می آید. به یادآوری نقاط مثبت افرادی که در گذشته صاحب منصب بوده اند بدون در نظر گرفتن اشتباهات و فسادها و تخلفاتشان را آلزایمر سیاسی می گویند.
برای جلوگیری از بوجود آمدن آلزایمر سیاسی می بایست راهی را در پیش گیریم که مقصد آن عقلانیت و پیشرفت باشد نه سود شخصی. نخست باید در نظر بگیریم که تجربه را تجربه کردن خطاست و پس آن می بایست دو کلید واژه تخصص و تعهد را در نظر بگیریم. تخصص تنها به این منتهی نمی شود که رشته تحصیلی افراد به شورا بخورد بلکه علاوه بر رشته تحصیلی می بایست میزان تجربه فرد در حوزه های مختلف از جمله حقوقی و عمرانی را در نظر گرفت. فردی که سابقه چندانی در زمینه عمرانی و مسائل شهری و حقوقی ندارد هیچ کمکی نمی تواند به من و شما در شورا انجام دهد. شورای شهر ما جای کسب تجربه نیست که افراد بی تجربه را راهی ساختمان شورا کنیم. پس شکی در آن نخواهد بود که اگر معیار انتخاب ما افرادی با چنین خصوصیاتی باشد شهر ما به جای یک گام به جلو دو گام به عقب خواهد رفت.
از دیگر خصوصیاتی که می بایست در نظر بگیریم می توان تعهد را نام برد. تعهدی که تنها به کار ختم نمی شود. تعهدی که شامل رفتارو گفتار فرد می شود. فردی که رفتار دَوَران واری دارد و مدام در حال غلطیدن به سمت ایدولوژی های متفاوتی است که منافعش را در بردارد متهد نیست. همانگونه که تجربه ثابت کرده است چنین افرادی خیلی زودتر از آنچه که فکرش را می کنید وعده های خود را از یاد می برند.
ضربه هایی که شورای چهارم برازجان به حقوق شهروندی مردم وارد ساخت خود گواه بر این است که در حین انتخابشان آلزایمر سیاسی گرفتیم. شورایی سرشار از اشتباه که همگی حاصل رای هایی بودند که به دستان خودمان وارد صندوق شدند. دوستان عزیز بیاییم این بار در ایام انتخابات آلزایمر نگیریم.
7212/6045** خبرنگار: عبدالصمد شهریاری ** انتشار دهنده: اکبر اقبال مجرد
کپی شد