لازم است برای صیانت از اصل «113» قانون اساسی تدبیری مانند احیای هیات نظارت بر اجرای قانون اساسی اندیشیده شود تا مردم مطمئن شوند رییس‌جمهور که قرار است حافظ منافع همه آنها باشد، قبل از آن می‌تواند حافظ اختیارات خود باشد.
به گزارش جماران؛ سجاد وجدانیان در تحلیلی نوشت:
«مراسم تنفیذ و تحلیف رییس دولت دوازدهم برگزار شد. در مراسم تنفیذ، رهبری خطوط راهنمای کلی را دوباره ابلاغ کردند و آن به‌طور ویژه تاکید بر اجرای برنامه‌های اقتصاد مقاومتی و توجه ویژه به موضوع اشتغال و تولید داخلی بود. روحانی دانشمند هم بر سربلندی ایران در محافل بین‌المللی، ریشه‌کن شدن فقر و از بین بردن فساد، مهار تورم، دسترسی آسان به اطلاعات و برابری در قانون تاکید کرد. در مراسم تحلیف هم رییس‌جمهور بزرگ‌ترین سلاح را رای مردم اعلام کرد. اگرچه این تاکیدها برای اولین بار نیست که صورت می‌گیرد و تکراری است ولی امید است با آغاز این دوره جدید مدیریتی، ناکارایی‌های قبلی برطرف شود و نتیجه همان شود که زمانی هدف بوده است. تردیدی نیست که منتخب مردم برای رفع آسیب‌های قبلی باید اختیار لازم برای اجرای قانون اساسی و وظایفی که طبق این قانون برعهده وی گذاشته شده را داشته باشد. بنا بر اصل «113» قانون اساسی، رییس قوه مجریه نسبت به اجرای قانون اساسی جز در مواردی که مستقیما به رهبری مربوط می‌شود، مسوول است. به بیان دیگر حفاظت از اجرای قانون اساسی برعهده رییس‌جمهور است همچنان که طبق اصل «91» حفاظت از حوزه قانونگذاری برعهده شورای نگهبان است. با این وجود این چالش همواره وجود داشته است که رییس جمهور با کدام اختیارات می‌تواند اجرا یا عدم اجرای قانون اساسی را در قوای دیگر یا سایر نهادهای مستقل پیگیری کند و موجبات اجرا شدن قانون اساسی را فراهم آورد. این موضوعی است که نه‌تنها روحانی بلکه منتخبان قبلی هم از این موضوع گلایه داشته‌اند به گونه‌ای که همه آنها با صراحت یا ضمنی اعلام کرده‌اند اختیارات لازم برای اجرای قانون اساسی را ندارند. بنابراین لازم است برای صیانت از اصل «113» قانون اساسی تدبیری مانند احیای هیات نظارت بر اجرای قانون اساسی اندیشیده شود تا مردم مطمئن شوند رییس‌جمهور که قرار است حافظ منافع همه آنها باشد، قبل از آن می‌تواند حافظ اختیارات خود باشد. در کنار این باید به بُعد پنهان مراسم تحلیف هم اشاره کرد و آن، سوگند ملت است. وقتی رییس‌جمهور سوگند می‌خورد که خود را وقف خدمت به مردم کند، مردم هم باید سوگند بخورند که از دولت حمایت کامل خواهند کرد همچنان که در دیگر کشورها این اتفاق می‌افتد؛ آلمان پس از جنگ جهانی دوم خرابه‌ای بیش نبود ولی مردم با سختکوشی و با پیروی از سیاست‌های دولت، تنها پس از 20 سال از آن خرابه‌ها علم و قدرت آفریدند یا در همین انتخابات اخیر آمریکا، مردم ایالت فلوریدا قبل از شروع رسمی انتخابات آرای خود را به صندوق‌ها انداختند. امروز دولت به این‌گونه حمایت و اعتماد نیاز دارد؛ آنهایی که یارانه نیاز ندارند، انصراف دهند، مردم از تولید ملی حمایت کنند در مصرف انرژی صرفه‌جویی کنند، نقدینگی سرگردان خود را به موسسات اعتباری غیرمجاز نسپارند و به هر بهانه‌ای افزایش قیمت‌ها را نپذیرند. «می‌شود اگر بخواهیم».»
