به گزارش ایرنا، دراین شب حزن انگیز هیاتهای مذهبی  و دسته های عزاداری،  سینه زنان در حرم مطهر کریمه اهل بیت اهل بیت(س) اجتماع کرده و این مصیبت بزرگ را به حضرت فاطمه معصومه (س) تسلیت میگویند.

قم امشب مملو از عاشقان و عزاداران حسینی از سراسر ایران و خارج از کشور شده  که خود را به این شهر مقدس رسانده اند که تا درکنار مضجع شریف بانوی کرامت سوگواری کرده و بر سرو سینه بزنند. 

شهر مقدس قم دراین شب سراسر غم، غوغاست و سوگواران حسینی درقالب دسته های سینه زن و زنجیر زن درحالیکه ندای یا حسین(ع) را سرداده اند به سمت حرم مطهر حضرت فاطمه معصومه (س) درحرکتند. فضای شهر در این شب، دلهای  آماده را به سمت کربلا هدایت می‌کند و به همین دلیل چشمان عاشقان و ارادتمند اهل بیت(ع) در این شب لحظه ای آرام ندارد و اشک ماتم از چهره دلسوختگان روان است. 
امشب هر دلداده و دلسوخته مکتب اهل بیت(ع)، زمزمه کنان، عشق امام حسین(ع) را در تمام وجودش جاودانه کرده است و با زبان اشک و ناله با سید و سالار شهیدان نجوا می‌کند. 
علاوه بر بارگاه ملکوتی حضرت فاطمه معصومه (س)، درمسجد مقدس جمکران، بقاع متبرکه، مساجد و تکایا و دیگر اماکن مذهبی نیز آیین های مختلف نوحه خوانی و سینه زنی برپاست.

امشب شیفتگان خاندان عصمت و طهارت (ع) در گوشه گوشه این شهر به سوگ نشسته اند و با یادآوری مصیبت های حضرت زینب کبری (س) و کودکان حضرت امام حسین (ع)؛ ضجه می زنند و سوگواره عشق می‌خوانند. 

امام حسین(ع) فرزند حضرت امیرالمومنین(ع) و حضرت زهرا(س) در سوم شعبان سال چهارم هجری در مدینه متولد شد و در مکتب اهل بیت(ع) تعلیم و تربیت یافت. 
پس از شهادت امام حسن(ع) در سال ۵۰ هجری، امام حسین(ع) عهده دار امر امامت شد، در دوران امامت ایشان معاویه و یزید حکومت ظالمانه و قتل و کشتار شیعیان را انجام میدادند. 
در سال ۶۰ هجری معاویه بر خلاف قرارداد صلح با امام حسن(ع)، پسرش یزید را به جای خود قرار داد و از آنجایی که یزید فردی فاسد و مخالف با اسلام بود باعث نارضایتی و مخالفت های امام حسین(ع) شد. 
با مرگ معاویه، حاکم مدینه از سوی یزید موظف شد تا از امام حسین (ع) برای یزید بیعت بگیرد و از آنجایی که امام(ع) حاضر به بیعت کردن با یزید نبود با خانواده خود از مدینه به مکه رفتند تا به اقامه و حفظ ارزش های راستین دین اسلام بپردازند. 
در این زمان مردم کوفه نامه های زیادی برای امام حسین(ع) نوشتند و ازایشان خواستند تا به عراق و کوفه بیاید، امام حسین (ع) نماینده خویش به نام مسلم بن عقیل را به کوفه فرستاد، در همان ابتدا هزاران تن از مردم کوفه با سفیر امام حسین(ع) همراه شدند، مسلم نامه ای به امام حسین (ع) نوشت و به ایشان اطلاع داد که به کوفه بیاید. 
اما با ورود عبیداللّه بن زیاد برای حکومت کوفه، مردم فریب اقدام های او را خورده و پیمان شکنی کردند و مسلم را تنها گذاشتند، در این میان مسلم بن عقیل دستگیر و به شهادت رسید. 
امام حسین(ع) با خانواده و یاران خود به طرف کوفه حرکت کرد و در نزدیکی کوفه بود که خبر پیمان شکنی مردم کوفه و شهادت مسلم را شنید، عبیداللّه بن زیاد که با شهادت مسلم بر اوضاع کوفه تسلط پیدا کرده بود حربن یزید ریاحی را با لشگری برای بستن راه بر روی امام حسین(ع) فرستاد. 
سپس عمر سعد با لشگری وارد دشت نینوا شد و امام حسین(ع) و یارانش را محاصره کرد و آب را بر روی آنان بست. 
امام حسین(ع) و یاران با وفایش که از شجاع ترین افراد بودند روز دهم محرم (عاشورا) در حالی که بیش از ۷۲ تن نبودند با دلاورمردی و رشادت با عزت و آزادگی با دشمنان دین اسلام جنگیدند و به شهادت رسیدند. 
۷۴۰۶/   ۶۱۳۳/

انتهای پیام
این مطلب برایم مفید است
0 نفر این پست را پسندیده اند

موضوعات داغ

نظرات و دیدگاه ها

مسئولیت نوشته ها بر عهده نویسندگان آنهاست و انتشار آن به معنی تایید این نظرات نیست.