به گزارش ایرنا، آب و هوای چهارفصل، دشت حاصلخیز، وجود چشمه سارها، آبشارها، تنوع پوشش گیاهی در کنار بناهای تاریخی و بقاع متبرکه جلوه های دیگری از جاذبه های گردشگری این شهرستان به شمار می رود.
آئین ها، غذاهای محلی، نواها، گویش ها و پوشش های محلی زنان و مردان از جلوه های مردم شناسی در این شهرستان است که توجه هر گردشگری را به خود جلب می کند.
قلعه کوراوغلو هدر، امامزاده کهنه شهر، امامزاده برگشاد (امامزاده هشتم)، آبشار خورخورا، کلیسای هفتوان، قلعه چهریق، رودخانه زولا چای، تالاب چیچک، ، آب گرم ایستی سو، سنگ نگاره خان تختی، حمام شیخ، مسجد آقا یا مسجد امام حسن (ع)، آغ داغ قلعه سی و تپه اهرنجان از جمله آثار تاریخی و گردشگری شهرستان سلماس به شمار می رود.
محدوده شهری سلماس نیز با خیابان های شطرنجی و هندسی منظم، خود از جلوه های گردشگری محسوب می شود که نظیر آن را در کمتر شهری می توان مشاهده کرد.
کلیسای هفتوان یکی از آثار تاریخی این شهرستان است.
ساخته شدن کلیسا در این منطقه، وجود تنوع ادیان و زندگی مسالمت آمیز پیروان سایر ادیان توحیدی در این منطقه را در کنار مسلمانان نشان می دهد.
این کلیسا در سه کیلومتری جنوب شهر سلماس در روستایی به نام هفتوان ساخته شده است.
این کلیسا حدود سال 11 یا 12 هجری قمری ساخته شده و در سال 1012 هجری در زمان شاه عباس صفوی تعمیر شده و کتیبه ای در دیوار جبهه غربی آن دیده می شود که شاید قدیمی ترین کلیسای سلماس باشد و در داخل بنا نیز نوشته ای به زبان ارمنی در داخل دیوار گذاشته شده است.
بنای تاریخی حمام شیخ سلماس که امروزه به موزه مردم شناسی تبدیل شده، پس از زلزله ویرانگر 1309 در این شهرستان و در بخش جدید شهر با معماری سنتی ایرانی ساخته شده و بانی آن مرحوم محمد تسوجی بود که در مدت سه سال این حمام را ساخته است.
این حمام با مساحت 860 مترمربع، نخستین و قدیمی ترین حمام شهر سلماس است که ابتدا حمام تسوجی نامیده می شد سپس توسط شخص دیگری اداره شد و به حمام شیخ شهرت یافت.
حمام شیخ صرف نظر از قدمت به لحاظ معماری ارزشمند است و تنها اثر باقی مانده از معماری سنتی در شهر سلماس به شمار می رود.
این بنای تاریخی در سال 1379 به کوشش اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری آذربایجان غربی در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.
نقش برجسته خان تختی اثر تاریخی و مشهور دیگری است که در دوره ساسانیان در 15 کیلومتری شهر سلماس بر روی سنگ صاف و بزرگی در کوه پیرچاووش حجاری شده است.
بر روی این کتیبه نقش 2 مرد حکاکی شده است که بر روی اسب سوار بوده و کلاهی مانند تاج بر سر گذاشته اند و نقش هایی از 2 سوار دیگر نیز در کنار آنها دیده می شود و پوشش این افراد مانند البسه مردم دوره ساسانی است.
این کتیبه به تنهایی گویای قدمت طولانی این شهر است، زیرا تعدادی از پژوهشگران صاحب نام و مورخان متبحر بر این باور خود پافشاری می کنند مردی که در پیشاپیش 2 نفر دیگر سوار بر اسب دیده می شود، اردشیر پادشاه نامدار سلسله ساسانیان است.
در این نقش 2 نفر پیاده نیز دیده می شوند که پادشاه ارمنستان و وزیر اعظم او هستند و در این نقش اردشیر حلقه قدرت را به پادشاه ارمنستان اعطا می کند.
تپه اهرنجان از دیگر آثار مهم تاریخی سلماس و آذربایجان غربی و ایران زمین است که امروزه در داخل شهر قرار گرفته است.
این تپه حدود چهار متر از سطح زمین های اطراف ارتفاع دارد و بر اساس مطالعات باستان شناسی در این تپه علاوه بر قطعات سفال های دوره نوسنگی، مس و سنگ، تعدادی مشته سنگ، سنگ ساب، هاون سنگی، تیغه های آبسیدین و انواع ادوات ساخته شده از استخوان حیوانات نیز به دست آمده است.
این تپه یکی از قدیمی ترین سکونتگاه های جوامع بشری در اواخر هزاره هفتم و هزاره هشتم قبل از میلاد مسیح به شمار می رود.
وجود بقایای باقی مانده از دوران کهن در این تپه قدمت سلماس را به 10 هزار سال پیش می رساند.
تپه هفتوان که در سه کیلومتری جنوب شرق سلماس و شرق روستای هفتوان قرار گرفته از دیگر تپه های مهم تاریخی آذربایجان غربی و سلماس است.
در اطراف این تپه باستانی چهار تپه دیگر به نام های کلیسا تپه سی، داشلی تپه، بالا تپه و تولکی تپه سی قرار دارند و هفتوان تپه در مرکز آنها واقع شده است.
ادوار تمدن این تپه که حفاری علمی در آن صورت گرفته، از 1500 سال پیش یعنی عصر آهن آغاز شده و اشیای عمده کشف شده در این تپه شامل اشیای زینتی، سفالی، مفرغی و آهنی و اشیای شیشه ای است.
قبرستان خوسراوا یا خسروآباد یکی دیگر از آثار تاریخی این شهر است که در ضلع غربی روستایی به همین نام قرار داشته و در سال های اخیر نیز دیوارکشی شده است.
در این قبرستان بعضی از سنگ های قبر به زبان فرانسه و با ادبیات شاعرانه ای نوشته شده و مربوط به سال های جنگ جهانی اول است.
آبشار خورخورا، قلعه چهریق، قلعه قارنی یاریق، آب گرم ایستی سو و قلعه کوراوغلو از دیگر جاذبه های گردشگری این شهر باستانی است.
رودخانه زولاچای، چشمه معدنی میناس، امامزاده تازه شهر، کلیسای سنت جرج، قلعه کوه پیر چاووش، گوورچین قلعه، سد جمال آباد، غارهای زیرزمینی کوه قارنی یاریق و آبگرم ایستی سو از دیگر مناطق دیدنی این خطه قلمداد می شود که به فراموشی سپردن آنها احجاف در حق تاریخ این شهر کهن است.
دره دریک که رودخانه دریک در آن جاری است، دارای چشم اندازهای بدیع و دیدنی است و حیات وحش اطراف به خصوص آوای کبک ها و دیدن حیات وحش، جزو جاذبه های مهم این شهرستان به شمار می رود.
دره تمر در جاده هشتیان که به چمنزارهای دامنه کوه پیر چاوش و زولا ختم می شود، از مناطق خوش آب و هوای سلماس بوده و در حقیقت تفرجگاه اصلی سلماس محسوب می شود.
سلماس از ویژگی مهم صنایع دستی و توجه به سفالگری و ساخت تندیس های سفالی نیز بهره می برد که مشتریان خاصی را در نقاط مختلف جهان دارد.
در سلماس حدود 700 خانوار با در نظر گرفتن بعد هر خانوار پنج نفر، به تولید صنایع دستی مشغول هستند که رقمی در حدود 40 درصد هزینه معیشتی خانوار از محل فعالیت در صنایع دستی تأمین می شود.
عمده صنایع دستی سلماس شامل قالیبافی، گلیم بافی، سفالسازی، ریسندگی الیاف، سبد و حصیر بافی و زیلو و جاجیم بافی است.
به طور کلی دستبافی را باید پر سابقه ترین صنعت دستی آذربایجان غربی دانست که این صنعت در عین حال مهمترین رقم صادرات استان را تشکیل می دهد و در گذشته در کلیه مناطق آن مرسوم و معمول بوده است.
گلیم بافی در سلماس بافته ای دو رویه و بدون پرز است که از تار و پود پشم پنبه ای تشکیل شده است.
گلیم تولید شده در سلماس تقریباً خصوصیات گلیم مناطق خوی و ماکو را دارد.
زیلو و جاجیم با ارزش ترین و فراگیرترین محصول تولید شده در سلماس می باشد که توسط دستگاه بافت افقی و با ماسوره بافته می شود.
بافت سبد و حصیر معمولاً بدون استفاده از ابزار و توسط دست با ترکه های نازک درختان بید، سنجد، صنوبر و ساقه خیس گندم متداول است و مصارف مختلفی در خانواده و روستاها سلماس دارد.
به گزارش ایرنا، از شهرستان سلماس 61 اثر تاریخی در فهرست آثار ملی کشوربه ثبت رسیده که از هموطنان و هم استانی ها دعوت می شود از این شهرستان دیدن کنند.
شهرستان سلماس با 200 هزار نفر جمعیت در 90 کیلومتری شمال ارومیه و در کنار مرزهای ایران و ترکیه و ساحل دریاچه ارومیه واقع است.
7156/ 2093** گزارش از: جمال فرخیان ** انتشار دهنده: صابر چهرقانی
انتهای پیام آئین ها، غذاهای محلی، نواها، گویش ها و پوشش های محلی زنان و مردان از جلوه های مردم شناسی در این شهرستان است که توجه هر گردشگری را به خود جلب می کند.
قلعه کوراوغلو هدر، امامزاده کهنه شهر، امامزاده برگشاد (امامزاده هشتم)، آبشار خورخورا، کلیسای هفتوان، قلعه چهریق، رودخانه زولا چای، تالاب چیچک، ، آب گرم ایستی سو، سنگ نگاره خان تختی، حمام شیخ، مسجد آقا یا مسجد امام حسن (ع)، آغ داغ قلعه سی و تپه اهرنجان از جمله آثار تاریخی و گردشگری شهرستان سلماس به شمار می رود.
محدوده شهری سلماس نیز با خیابان های شطرنجی و هندسی منظم، خود از جلوه های گردشگری محسوب می شود که نظیر آن را در کمتر شهری می توان مشاهده کرد.
کلیسای هفتوان یکی از آثار تاریخی این شهرستان است.
ساخته شدن کلیسا در این منطقه، وجود تنوع ادیان و زندگی مسالمت آمیز پیروان سایر ادیان توحیدی در این منطقه را در کنار مسلمانان نشان می دهد.
این کلیسا در سه کیلومتری جنوب شهر سلماس در روستایی به نام هفتوان ساخته شده است.
این کلیسا حدود سال 11 یا 12 هجری قمری ساخته شده و در سال 1012 هجری در زمان شاه عباس صفوی تعمیر شده و کتیبه ای در دیوار جبهه غربی آن دیده می شود که شاید قدیمی ترین کلیسای سلماس باشد و در داخل بنا نیز نوشته ای به زبان ارمنی در داخل دیوار گذاشته شده است.
بنای تاریخی حمام شیخ سلماس که امروزه به موزه مردم شناسی تبدیل شده، پس از زلزله ویرانگر 1309 در این شهرستان و در بخش جدید شهر با معماری سنتی ایرانی ساخته شده و بانی آن مرحوم محمد تسوجی بود که در مدت سه سال این حمام را ساخته است.
این حمام با مساحت 860 مترمربع، نخستین و قدیمی ترین حمام شهر سلماس است که ابتدا حمام تسوجی نامیده می شد سپس توسط شخص دیگری اداره شد و به حمام شیخ شهرت یافت.
حمام شیخ صرف نظر از قدمت به لحاظ معماری ارزشمند است و تنها اثر باقی مانده از معماری سنتی در شهر سلماس به شمار می رود.
این بنای تاریخی در سال 1379 به کوشش اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری آذربایجان غربی در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.
نقش برجسته خان تختی اثر تاریخی و مشهور دیگری است که در دوره ساسانیان در 15 کیلومتری شهر سلماس بر روی سنگ صاف و بزرگی در کوه پیرچاووش حجاری شده است.
بر روی این کتیبه نقش 2 مرد حکاکی شده است که بر روی اسب سوار بوده و کلاهی مانند تاج بر سر گذاشته اند و نقش هایی از 2 سوار دیگر نیز در کنار آنها دیده می شود و پوشش این افراد مانند البسه مردم دوره ساسانی است.
این کتیبه به تنهایی گویای قدمت طولانی این شهر است، زیرا تعدادی از پژوهشگران صاحب نام و مورخان متبحر بر این باور خود پافشاری می کنند مردی که در پیشاپیش 2 نفر دیگر سوار بر اسب دیده می شود، اردشیر پادشاه نامدار سلسله ساسانیان است.
در این نقش 2 نفر پیاده نیز دیده می شوند که پادشاه ارمنستان و وزیر اعظم او هستند و در این نقش اردشیر حلقه قدرت را به پادشاه ارمنستان اعطا می کند.
تپه اهرنجان از دیگر آثار مهم تاریخی سلماس و آذربایجان غربی و ایران زمین است که امروزه در داخل شهر قرار گرفته است.
این تپه حدود چهار متر از سطح زمین های اطراف ارتفاع دارد و بر اساس مطالعات باستان شناسی در این تپه علاوه بر قطعات سفال های دوره نوسنگی، مس و سنگ، تعدادی مشته سنگ، سنگ ساب، هاون سنگی، تیغه های آبسیدین و انواع ادوات ساخته شده از استخوان حیوانات نیز به دست آمده است.
این تپه یکی از قدیمی ترین سکونتگاه های جوامع بشری در اواخر هزاره هفتم و هزاره هشتم قبل از میلاد مسیح به شمار می رود.
وجود بقایای باقی مانده از دوران کهن در این تپه قدمت سلماس را به 10 هزار سال پیش می رساند.
تپه هفتوان که در سه کیلومتری جنوب شرق سلماس و شرق روستای هفتوان قرار گرفته از دیگر تپه های مهم تاریخی آذربایجان غربی و سلماس است.
در اطراف این تپه باستانی چهار تپه دیگر به نام های کلیسا تپه سی، داشلی تپه، بالا تپه و تولکی تپه سی قرار دارند و هفتوان تپه در مرکز آنها واقع شده است.
ادوار تمدن این تپه که حفاری علمی در آن صورت گرفته، از 1500 سال پیش یعنی عصر آهن آغاز شده و اشیای عمده کشف شده در این تپه شامل اشیای زینتی، سفالی، مفرغی و آهنی و اشیای شیشه ای است.
قبرستان خوسراوا یا خسروآباد یکی دیگر از آثار تاریخی این شهر است که در ضلع غربی روستایی به همین نام قرار داشته و در سال های اخیر نیز دیوارکشی شده است.
در این قبرستان بعضی از سنگ های قبر به زبان فرانسه و با ادبیات شاعرانه ای نوشته شده و مربوط به سال های جنگ جهانی اول است.
آبشار خورخورا، قلعه چهریق، قلعه قارنی یاریق، آب گرم ایستی سو و قلعه کوراوغلو از دیگر جاذبه های گردشگری این شهر باستانی است.
رودخانه زولاچای، چشمه معدنی میناس، امامزاده تازه شهر، کلیسای سنت جرج، قلعه کوه پیر چاووش، گوورچین قلعه، سد جمال آباد، غارهای زیرزمینی کوه قارنی یاریق و آبگرم ایستی سو از دیگر مناطق دیدنی این خطه قلمداد می شود که به فراموشی سپردن آنها احجاف در حق تاریخ این شهر کهن است.
دره دریک که رودخانه دریک در آن جاری است، دارای چشم اندازهای بدیع و دیدنی است و حیات وحش اطراف به خصوص آوای کبک ها و دیدن حیات وحش، جزو جاذبه های مهم این شهرستان به شمار می رود.
دره تمر در جاده هشتیان که به چمنزارهای دامنه کوه پیر چاوش و زولا ختم می شود، از مناطق خوش آب و هوای سلماس بوده و در حقیقت تفرجگاه اصلی سلماس محسوب می شود.
سلماس از ویژگی مهم صنایع دستی و توجه به سفالگری و ساخت تندیس های سفالی نیز بهره می برد که مشتریان خاصی را در نقاط مختلف جهان دارد.
در سلماس حدود 700 خانوار با در نظر گرفتن بعد هر خانوار پنج نفر، به تولید صنایع دستی مشغول هستند که رقمی در حدود 40 درصد هزینه معیشتی خانوار از محل فعالیت در صنایع دستی تأمین می شود.
عمده صنایع دستی سلماس شامل قالیبافی، گلیم بافی، سفالسازی، ریسندگی الیاف، سبد و حصیر بافی و زیلو و جاجیم بافی است.
به طور کلی دستبافی را باید پر سابقه ترین صنعت دستی آذربایجان غربی دانست که این صنعت در عین حال مهمترین رقم صادرات استان را تشکیل می دهد و در گذشته در کلیه مناطق آن مرسوم و معمول بوده است.
گلیم بافی در سلماس بافته ای دو رویه و بدون پرز است که از تار و پود پشم پنبه ای تشکیل شده است.
گلیم تولید شده در سلماس تقریباً خصوصیات گلیم مناطق خوی و ماکو را دارد.
زیلو و جاجیم با ارزش ترین و فراگیرترین محصول تولید شده در سلماس می باشد که توسط دستگاه بافت افقی و با ماسوره بافته می شود.
بافت سبد و حصیر معمولاً بدون استفاده از ابزار و توسط دست با ترکه های نازک درختان بید، سنجد، صنوبر و ساقه خیس گندم متداول است و مصارف مختلفی در خانواده و روستاها سلماس دارد.
به گزارش ایرنا، از شهرستان سلماس 61 اثر تاریخی در فهرست آثار ملی کشوربه ثبت رسیده که از هموطنان و هم استانی ها دعوت می شود از این شهرستان دیدن کنند.
شهرستان سلماس با 200 هزار نفر جمعیت در 90 کیلومتری شمال ارومیه و در کنار مرزهای ایران و ترکیه و ساحل دریاچه ارومیه واقع است.
7156/ 2093** گزارش از: جمال فرخیان ** انتشار دهنده: صابر چهرقانی
کپی شد
