مسئول پناهگاه حیوانات پردیس گفت: پس از سالها فعالیتهای حیوان دوستانه، توانستیم دستور عدم کشتار حیوانات را با همکاری بسیار عالی استانداری آذربایجانشرقی اخذ کنیم. ژیلا پور ایرانی در گفتوگو با ایسنا، منطقه آذربایجانشرقی، در خصوص انگیزهاش برای ساخت پناهگاه پردیس و حمایت از حیوانات خیابانی، اظهار کرد: سال 1387 بود که توسط یکی از افراد حامی حیوانات مطلع شدم که سگهای جمع آوری شده از شهر به محلی به نام معدوم گاه منتقل میشوند؛ پس از مراجعه به معدومگاه به طور کلی عقیدهام تغییر کرد و متوجه شدم که چقدر در خواب زمستانی بودهایم و از فجایع که اطرافمان اتفاق میافتد، بیخبر هستیم. وی ادامه داد: با دیدن صحنه کشتار حیوانات توسط پیمانکار طرف قرارداد شهرداری که به طرز فجیعی جان آنان را میگرفتند، تصمیم به حمایت این حیوانات مظلوم گرفته و در سال 1389 پناهگاه پردیس را در حومه شهر تبریز تاسیس کردیم. وی با اشاره به مشکلات عدیدهی پناهگاه حیوانات پردیس، عنوان کرد: باید سگهای ولگرد را جمع آوری کنیم، اما متاسفانه همکاریهایی را که از شهرداری توقع داریم، انجام نمیگیرد؛ حتی مبلغ بسیار اندکی که به دست ما میرسد نیز تنها برای جمعآوری حیوانات پرداخت میشود و حتی طی یک سال، هیچ مبلغی از شهرداری دریافت نکردیم؛ با این حال بدون هیچ سود و منفعت شخصی به حمایت خود ادامه دادیم. پور ایرانی با اشاره به بدهکاریهای پناهگاه پردیس، اظهار کرد: حیواناتی که از سطح شهر جمع آوری می کنیم، در برخی مواقع آسیب دیده و مجروح هستند، از این رو هزینههای خدمات درمانی و هزینه غذا و... در مجموع هزینهای کمرشکن بوده و قریب به 100 میلیون تومان در این راستا بدهکار هستیم. وی ادامه داد: اکنون مهمترین مشکل ما علاوه بر مسائل مالی، شکایت مداوم مردم علیه ما در رابطه با زمین فعلی پناهگاه است که درخواست تخلیه دارند؛ ساخت پناهگاه جدید پردیس نیز مشکل دیگر ماست، در این راستا زمینی را با همت یک خیر در حومهی شهر تبریز خریداری کرده و کارهای دیوارکشی و حصارکشی به اتمام رسیده اما اکنون ریالی برای قسمتبندی داخل پناهگاه نداریم و این مسائل دست به دست هم داده و فشاربزرگی را بر ما تحمیل میکنند. وی در خصوص همکاری شهروندان نیز بیان کرد: امروزه فرهنگ و دیدگاه مردم نسبت به شش سال گذشته که پناهگاه پردیس تازه تأسیس بود، خیلی تفاوت کرده و در این راستا فرهنگسازی در حدی است که از روستاهای حومهی تبریز تا بوکان کردستان نیز به منظور حمایت از حیوانات آسیبدیده، تماس گرفته و درخواست کمک میکنند؛ خوشبختانه امروزه مردم نسبت به زخم و آسیب حیوانات بی پناه بی تفاوت نیستند. پور ایرانی در پاسخ به این سوال که چرا پناهگاه پردیس انتقال داده میشود؟ بیان کرد: با توجه به اینکه زمین پناهگاه به شکل موقت و بهصورت غیراستاندارد از طرف یک حامی حیوانات در اختیار ما بوده و اجازه ساخت و ساز در این زمین را نداشتیم؛ از این رو تصمیم به انتقال این پناهگاه گرفتهایم. وی از طرز جمع آوری حیوانات و نوع حمایتهایشان، عنوان کرد: هرجا که دیده شود حیوانی بیپناه زندگی میکند و نیاز به کمک دارد، سریعاً آن حیوان را به پناهگاه انتفال میدهیم و سپس با مناطق هماهنگ میشویم که هر روز یک نفر به منطقه تعیین شده رفته و منطقه را پاکسازی کند؛ مردم نیز توسط شماره تلفن 137 تماس گرفته و مراتب را اطلاع میدهند. وی در خصوص جمع آوری حیوانات، ادامه داد: حیوانات ماده پس از جمعآوری، عقیمسازی میشوند تا زاد و ولد نکنند و تعدادشان افزایش پیدا نکند. وی گفت: بعد از این همه شکایت و مشکلات، جا دارد که از استانداری آذربایجانشرقی و به ویژه معاون امور عمرانی استاندار قدردانی کنیم که در این مسیر پا به پای ما آمده و حمایتمان کردند. وی در خصوص برنامههای آتی خود نیز متذکر شد: به امید خدا و با کمک مردم و شهرداری تبریز، نسبت به ساخت اولین بیمارستان تخصصی حیوانات آسیب دیده و بیپناه در ایران مصمم هستیم که تمامی نقشههای آن آماده و تائید شده که به امید خدا در پناهگاه جدید، این بیمارستان را راهاندازی میکنیم. پور ایرانی اظهار کرد: از همهی مسئولان استدعا میکنم که در این کار خداپسندانه ما را حمایت کنند؛ از شورای شهر و به ویژه از شهرداری تبریز درخواست حمایت داریم؛ چرا که در این راستا وعده دادهاند، اکنون وقت آن رسیده که به قولشان عمل کند، ما نیز فقط حمایت هایشان را میخواهیم. وی ادامه داد: همهی ما تلاش میکنیم فرهنگ حیوان دوستی را در کشورمان ترویج بدهیم، حیوان دوستی در فرمایشات ائمه اطهار (ع) مورد تاکید واقع شده و ما روایت بسیاری در خصوص رفتار صحیح با حیوانات داریم.
وی در پایان بیان کرد: از پدر و مادرهای عزیز تقاضا داریم که فرزندان خود را حیوان دوست بار آورده و حیوان دوستی را یک عرف بدانند.
انتهای پیام
کپی شد