چه خوش است افطار با طعم «سلام بر حسین»

چه زیباست نماز گزاردن در مکانی که با ساخت گنبد مطهر حرم امام حسین علیه السلام متبرک شده است.

و چه به ماندنی‌ست لحظاتی که با اشک و حسرت صحنه‌های زیبای بازسازی و مقاوم سازی حرم مطهر سیدالشهدا، چشم را نوازش می‌دهد.

سعادتی نصیب شد تا به اتفاق جمعی از بانوان اصحاب رسانه‌ی کرمان سیزدهمین افطار ماه مبارک رمضان را در زیر خیمه‌ی سبز اباعبدالله علیه السلام و در سایه‌سار پرچم متبرک «یا حسین» در محل پروژه‌ی ترفیع گنبد سیدالشهدا علیه السلام برگزار کنیم.

محلی که می‌تواند شعبه‌ای از کربلای معلا باشد و سعادت همجواری با آن نصیب مردم شهیدپرور و ولایتمدار کرمان شده است.

همزمان با اذان مغرب، کاروان میهمانان یکی یکی از راه می‌رسند و آن‌ها که برای بار اول به این مکان شریف وارد شده‌اند، منقلب از چنین سعادتی، برای لحظاتی خود را غرق در زیارت امام خویش می‌بینند و به نجوا می‌پردازند.

سفره‌ی ساده‌ی افطاری زیر خیمه سبز پهن شده و میهمانان پس از اقامه‌ی نماز با صرف دمنوش نعناع و خرما، روزه‌ی خود را افطار می‌کنند.

پس از آن برنامه‌ایست که دل‌ها را فرسنگ‌ها با خود می‌برد و پرواز می‌دهد تا آن‌جا که ملائکه‌الله شب و روز در طوافند.

محمد بیدشکی معاونت فرهنگی ستاد بازسازی عتبات عالیات کرمان با توضیحاتی پیرامون ضرورت و چگونگی بازسازی و مقاوم سازی حرم مطهر امام حسین علیه السلام توجه همه را به یک سو و آن هم سوی قبله‌ی شش گوشه جلب می‌کند.

چه زیباست پس از روزها میهمانی بر سفره‌ی رحمت الهی، اینک دل را با حرم دردانه‌ی درگاه الهی پیوند بزنی و گوش جان به توضیحات یکی از دست اندرکاران بسپاری.

گفته بود ۵ دقیقه بیشتر وقتتان را نمی‌گیرم اما شیرینی و جذابیت گزارش، گذر لحظه‌ها را ثبت نمی‌کرد.

در ادامه هم‌زمان با توضیحات ایشان فیلم‌ها و کلیپ‌هایی از نحوه‌ی بازسازی حرم مطهر در کربلا به نمایش درآمد که با بیانات علی مهاجری رییس ستاد بازسازی عتبات عالیات کرمان، تکمیل می‌شد.

آنچه دیده می‌شد در لا به لای تصاویر، فقط عشق به امام حسین علیه السلام بود و بس.

اشک‌ها راه خود را باز می‌کردند و بر گونه‌ها جاری می‌شدند و دل را صفا و صیقل می‌بخشیدند.

کاش ما هم فرصت و توان داشتیم و خدمتی ارائه می‌کردیم. کاش نام ما را هم در زمره‌ی دوست‌داران ارباب بنویسند. کاش مجالی هم برای نوکری به ما می‌دادند . و هزاران کاش ... که با اشک ثبت شد.

و نهایتاً عکس‌های یادگاری در محوطه‌ی ستاد و آرزوی تبدیل زیارت مجازی به زیارت حقیقی و پایان برنامه‌ای که از خاطرمان پاک نخواهد شد.

48