به گزارش ایرنا با فرارسیدن ماه رمضان مردم متدین دیار کریمان که در برپایی آیین های کهن سابقه طولانی دارند، به صورت ویژه آیین ها و آداب روزها و شب های این ماه پر برکت را انجام می دهند.
هرچند گذر ایام و تغییر نسل ها برخی سنت های ماه مبارک رمضان را به فراموشی سپرده یا کمرنگ کرده است اما مردم کرمان با غنای فرهنگی و تاریخی در حفظ سنت های اصیل این ماه کوشیده اند.
کارشناس مردم شناسی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان کرمان روز پنجشنبه به خبرنگار ایرنا گفت: اهالی کرمان با روزه داری و خواندن ادعیه، چاووشی خوانی و مناجات چند روز قبل از ماه مبارک رمضان به پیشواز این ماه می روند.
فاطمه رضاپور افزود: در ایام گذشته که بیدار شدن با ساعت مرسوم نبود در شهرها با توپ سحری و در روستاها فردی با کوبیدن بر طبل و حلبی خبر از آمدن سحر می داد، همسایگان با کوبیدن به دیوارهای مشترک همدیگر را برای خوردن سحری بیدار می کردند.
وی تصریح کرد: سنت احسان و نیکوکاری از سنت های تاکید شده ماه رمضان است که مردم کرمان با اجرای 2 مراسم کلید زنی و الله رمضانی کمک به نیازمندان را یادآوری می کنند.
وی گفت: در سنت کلید زنی، زنی داخل یک الک را آینه، سرمهدان و یک جلد قرآن قرار داده به منازل اهل محل میرود و در حالی که صورت خود را با چادر پوشانده با کلید به الک میزند و کلید زن برای اینکه شناخته نشود نباید تا آخر این برنامه حرف بزند.
کارشناس مردم شناسی بیان کرد: اگر از سوی صاحبخانه پاسخ هایی چون چراغ بیاور یا قند و شیرینی بیاور داده شود در این صورت زن کلید زن، امیدوار شده و کمک هایی را دریافت می کند و صاحبخانه پس از گشودن در، آینه داخل الک را برمیدارد و چهره خود را مینگرد، سپس مقداری شیرینی، قند یا پول داخل الک قرار میدهد.
وی گفت: کلیدزن این عمل را با نیت از پیش تعیین شده انجام میدهد و در پایان صاحبخانه که میداند کلیدزن برای طلب حاجت آمده، میگوید انشاءالله حاجت روا بشوید و در پایان خوراکیها یا پول جمعآوری شده را به مستمندان میدهند، در مواردی هم ممکن بود کلیدزن مرد باشد چون صورت آنها پوشانده و حرفی نمی زدند، تشخیص داده نمی شد.
وی بیان کرد: انواع اغذیه و خوراکی های سنتی و بومی مخصوص ماه رمضان مانند حلیم، شله زرد یا در اصطلاح بومی ابراهیم خانی، زولبیا و بامیه و انواع شربت در استان کرمان تهیه می شود و زینت بخش سفره های سحری و افطار روزه داران است.
رضاپور گفت: در ایام ماه رمضان سفره های افطاری و نذری در سراسر استان کرمان برپا و غذاهایی نظیر آبگوشت و شله زرد به میهمانان، نیازمندان و مستمندان داده می شود.
وی اضافه کرد: مردم در شب های قدر و شهادت امام علی (ع) برای خواندن دعای جوشن کبیر، اقامه نماز و عزاداری در مساجد و تکایا گرد هم می آیند و تا سحر بیدار هستند.
وی گفت: از غذاهای مرسوم در شب های قدر قاتق عدس و نان جو است و کسانی که نذر دارند نان جو بین نمازگزاران خیرات می کنند.
کارشناس مردم شناسی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری کرمان ادامه داد: الله رمضونی نیز از دیگر مراسم مردم کرمان در ماه رمضان است که از شب سوم تا پایان ماه مبارک رمضان برگزار می شود.
وی اظهار کرد: عده ای از جوانان هر محله با تشکیل گروه های پنج تا 10 نفره از شب اول ماه رمضان و پس از افطار در این رسم گرد هم می آیند و در هر گروه یک سرگروه و یک انباردار وجود دارد که سرگروه ضمن خواندن اشعاری که بیشتر جنبه عرفانی دارد از صاحبخانه ها کمک طلب می کند و صندوقدار هدایای صاحبخانه را دریافت می کند و در مواردی صاحبخانه برای شیرینی بیشتر رسم روی کودکان آب می ریزد.
وی بیان کرد: اگر از طرف صاحبخانه به آنها چیزی داده می شد در وصف او اشعار خوب می سرودند: الله الله رمضون، رمضون اومده مهمونش کنید گاو و گوساله به قربونش کنید/ گاو گوساله اگه نیست خروس یک ساله به قربونش کنید/ این در خانه که رو ور روزه صاحب این خانه مخلل دوزه.
رضاپور با اشاره به سنت دوختن کیسه مراد در روز بیست و هفتم ماه رمضان در کرمان افزود: خانمهای کرمانی در روز 27 رمضان بین نماز ظهر و عصر، کیسهای از پارچه سفید میدوزند و داخل آن پول میگذارند و در آن را میدوزند و برای برکت روزی و پولشان، آن را داخل خانه نگهداری میکنند.
وی گفت: در همین روز اگر کسی قرار است پارچهای برای خیاطی آماده کند، آن را در مسجد برش میزند، دختران دم بخت یا کسانی که حاجت دارند چادر برش می زنند و مرسوم است که هفت نفر خانم که نامشان فاطمه باشد، باید این چادر را برای آن دختر کوک بزنند تا بختش گشوده شود.
وی اظهار کرد: پایان ماه مبارک رمضان جشن های عروسی و ازدواج میان مردم کرمان برگزار می شود و مرسوم است که شب عید فطر به میهمانی نروند و در خانه بمانند و روز عید پس از خواندن نماز عید فطر به صله ارحام بپردازند.
خبرنگار: داود رجبی بهجت ** انتشار: رسول محمدحسنی
7437/3028
هرچند گذر ایام و تغییر نسل ها برخی سنت های ماه مبارک رمضان را به فراموشی سپرده یا کمرنگ کرده است اما مردم کرمان با غنای فرهنگی و تاریخی در حفظ سنت های اصیل این ماه کوشیده اند.
کارشناس مردم شناسی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان کرمان روز پنجشنبه به خبرنگار ایرنا گفت: اهالی کرمان با روزه داری و خواندن ادعیه، چاووشی خوانی و مناجات چند روز قبل از ماه مبارک رمضان به پیشواز این ماه می روند.
فاطمه رضاپور افزود: در ایام گذشته که بیدار شدن با ساعت مرسوم نبود در شهرها با توپ سحری و در روستاها فردی با کوبیدن بر طبل و حلبی خبر از آمدن سحر می داد، همسایگان با کوبیدن به دیوارهای مشترک همدیگر را برای خوردن سحری بیدار می کردند.
وی تصریح کرد: سنت احسان و نیکوکاری از سنت های تاکید شده ماه رمضان است که مردم کرمان با اجرای 2 مراسم کلید زنی و الله رمضانی کمک به نیازمندان را یادآوری می کنند.
وی گفت: در سنت کلید زنی، زنی داخل یک الک را آینه، سرمهدان و یک جلد قرآن قرار داده به منازل اهل محل میرود و در حالی که صورت خود را با چادر پوشانده با کلید به الک میزند و کلید زن برای اینکه شناخته نشود نباید تا آخر این برنامه حرف بزند.
کارشناس مردم شناسی بیان کرد: اگر از سوی صاحبخانه پاسخ هایی چون چراغ بیاور یا قند و شیرینی بیاور داده شود در این صورت زن کلید زن، امیدوار شده و کمک هایی را دریافت می کند و صاحبخانه پس از گشودن در، آینه داخل الک را برمیدارد و چهره خود را مینگرد، سپس مقداری شیرینی، قند یا پول داخل الک قرار میدهد.
وی گفت: کلیدزن این عمل را با نیت از پیش تعیین شده انجام میدهد و در پایان صاحبخانه که میداند کلیدزن برای طلب حاجت آمده، میگوید انشاءالله حاجت روا بشوید و در پایان خوراکیها یا پول جمعآوری شده را به مستمندان میدهند، در مواردی هم ممکن بود کلیدزن مرد باشد چون صورت آنها پوشانده و حرفی نمی زدند، تشخیص داده نمی شد.
وی بیان کرد: انواع اغذیه و خوراکی های سنتی و بومی مخصوص ماه رمضان مانند حلیم، شله زرد یا در اصطلاح بومی ابراهیم خانی، زولبیا و بامیه و انواع شربت در استان کرمان تهیه می شود و زینت بخش سفره های سحری و افطار روزه داران است.
رضاپور گفت: در ایام ماه رمضان سفره های افطاری و نذری در سراسر استان کرمان برپا و غذاهایی نظیر آبگوشت و شله زرد به میهمانان، نیازمندان و مستمندان داده می شود.
وی اضافه کرد: مردم در شب های قدر و شهادت امام علی (ع) برای خواندن دعای جوشن کبیر، اقامه نماز و عزاداری در مساجد و تکایا گرد هم می آیند و تا سحر بیدار هستند.
وی گفت: از غذاهای مرسوم در شب های قدر قاتق عدس و نان جو است و کسانی که نذر دارند نان جو بین نمازگزاران خیرات می کنند.
کارشناس مردم شناسی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری کرمان ادامه داد: الله رمضونی نیز از دیگر مراسم مردم کرمان در ماه رمضان است که از شب سوم تا پایان ماه مبارک رمضان برگزار می شود.
وی اظهار کرد: عده ای از جوانان هر محله با تشکیل گروه های پنج تا 10 نفره از شب اول ماه رمضان و پس از افطار در این رسم گرد هم می آیند و در هر گروه یک سرگروه و یک انباردار وجود دارد که سرگروه ضمن خواندن اشعاری که بیشتر جنبه عرفانی دارد از صاحبخانه ها کمک طلب می کند و صندوقدار هدایای صاحبخانه را دریافت می کند و در مواردی صاحبخانه برای شیرینی بیشتر رسم روی کودکان آب می ریزد.
وی بیان کرد: اگر از طرف صاحبخانه به آنها چیزی داده می شد در وصف او اشعار خوب می سرودند: الله الله رمضون، رمضون اومده مهمونش کنید گاو و گوساله به قربونش کنید/ گاو گوساله اگه نیست خروس یک ساله به قربونش کنید/ این در خانه که رو ور روزه صاحب این خانه مخلل دوزه.
رضاپور با اشاره به سنت دوختن کیسه مراد در روز بیست و هفتم ماه رمضان در کرمان افزود: خانمهای کرمانی در روز 27 رمضان بین نماز ظهر و عصر، کیسهای از پارچه سفید میدوزند و داخل آن پول میگذارند و در آن را میدوزند و برای برکت روزی و پولشان، آن را داخل خانه نگهداری میکنند.
وی گفت: در همین روز اگر کسی قرار است پارچهای برای خیاطی آماده کند، آن را در مسجد برش میزند، دختران دم بخت یا کسانی که حاجت دارند چادر برش می زنند و مرسوم است که هفت نفر خانم که نامشان فاطمه باشد، باید این چادر را برای آن دختر کوک بزنند تا بختش گشوده شود.
وی اظهار کرد: پایان ماه مبارک رمضان جشن های عروسی و ازدواج میان مردم کرمان برگزار می شود و مرسوم است که شب عید فطر به میهمانی نروند و در خانه بمانند و روز عید پس از خواندن نماز عید فطر به صله ارحام بپردازند.
خبرنگار: داود رجبی بهجت ** انتشار: رسول محمدحسنی
7437/3028
کپی شد