در این یادداشت آمده است: مردم ایران نیک می دانند که مشارکت حداکثری آنها در انتخابات پیش رو از اساسی ترین عوامل ارتقا و عزت و اقتدار کشور در عرصه ی جهانی خواهد بود. چرا که حضور آگاهانه و مبتنی بر بصیرت سیاسی در پای صندوق های اخذ آرا، وحدت و همدلی ملت بزرگ ایران را به رخ جهانیان می کشد و دشمنان جهانخوار، ماست ها را به کیسه می کنند.
چنین ملتی که بارها دانایی و خرد سیاسی خود را در مشارکت های باشکوه و حماسی خود به اثبات رسانده است؛ اکنون بر این واقعیت آگاه است که میزان حضور در حوزه های اخذ رای، تضمین کننده ی ثبات و آرامش سیاسی و در پی آن «امنیت» پایدار به عنوان اساسی ترین نیاز جامعه برای پیشرفت و توسعه خواهد بود زیرا جهانخواران زورگو که اکنون خود به علت کسری بودجه ی ناشی از دخالت در امور داخلی ملت ها، سر در گریبان برده و با مشکلات گوناگون داخلی دست و پنجه نرم می کنند، حتی فکر نزدیک شدن به مرزهای کشور بزرگ و دیرینه سال، سربلند و مقتدر ایران را به مخیله ی خود راه نمی دهند. چرا که ملت یکپارچه و یک دل ایران را همچون مشتی آهنین در مقابل خود می بینند که عبور از آن مستلزم تحمل هزینه های سنگین خواهد بود.
ملت شجاع و خردمند ایران که طی سالهای گذشته در محضر رهبر فرزانه ی انقلاب اسلامی به بینش و بصیرت سیاسی ـ نظامی دست یافته است، اکنون با رشادت سیاسی منسجم و یکپارچه، تیری به درازای زمان در چله ی کمان نهاده تا چشم طمع دشمن را کور کند. شک نباید کرد که طی 4 دهه ی گذشته، وحدت ملی و انسجام سیاسی، دشمنان قسم خورده و مخالف پیشرفت ایران را از انتخاب گزینه های ماجراجویانه بازداشته است.
دشمن پیشرفت و توسعه ی ایران همواره مترصد روزی است که ملت از حضور در انتخابات خسته شوند، اتحاد قوی و اقتدار خود را از دست بدهند و راه برای آنها باز شود تا به منابع غنی ما حمله ور شوند و مثل دوره ی قاجار و پیش از نهضت ملی شدن صنعت نفت، نعمت های خدادادی ما را غارت کنند یا به ثمن بخس بخرند و در مقابل آن، کالاهای بنجل و مصرفی را روانه ی بازارهای میهن عزیزمان کنند ولی زهی خیال باطل که روزگار دگر شده و مردم با مشاهده ی شهرها و کشورهایی که توسط آتش افروزان جهانخوار ویران شده و ساکنان مظلوم آنها به امید واهی رسیدن به ساحل امن نجات، دل به دریاها زدند، غرق شدند، طعم تلخ حقارت را چشیدند، در اردوگاه های پناهندگان با حداقل امکانات زندگی کردند و آینده را از دست دادند؛ هرگز با سستی و بی تفاوتی در انتخابات، دروازه ی میهن عزیزمان ـ این میراث گرانبهای نیاکان را ـ برای تاخت و تاز بیگانگان نخواهند گشود.
اما شیفتگان قدرت که از آرمان های امام راحل فاصله گرفته اند، آگاه باشند که رفتارهای پوپولیستی و عوام فریبانه در انتخابات اثر خود را از دست داده است چرا که ملت بصیرت سیاسی لازم را برای شناخت عوام فریبان کسب کرده و نیک می داند که اداره ی کشور نیازمند تسلط بر اصول علمی و برنامه های واقع بینانه است. دیپلماسی و اقتصاد علم دارد و مملکت داری از فرمول دو دو تا چهارتا تبعیت می کند.
اکنون بعضی ها برآنند به هر قیمتی که شده بر کرسی ریاست جمهوری تکیه بزنند و البته برنامه ی جامعی هم در دست ندارند. حال آنکه مردم بصیر و آگاه ایران با رفتارهای پوپولیستی آشنا هستند و گمان نمی رود یک بار دیگر دچار اشتباه شده و فردی را بر کرسی ریاست جمهوری بنشانند که آنها را در پیشگاه تاریخ و نسلهای آینده شرمسار سازد.
مردم منتظرند که از سوی نامزدها برنامه های قابل اجرایی اعلام شود که مبتنی بر ظرفیت ها، استعدادها و منابع مادی و انسانی میهن عزیزمان باشند.
برنامه هایی که استادان برجسته ی دانشگاه ها و تحلیل گران بی طرف سیاسی ـ اقتصادی بر آنها صحه نهاده باشند.
در این زمینه مردم با هیچ شخص یا جناحی پیوند برادری نبسته اند و گول شعارهای توخالی و غیرعلمی را هم نمی خورند. مردم رشید و آگاه ایران به کسی رای می دهند که : برنامه های پر و پیمان و علمی برای همه ی مسایل و مشکلات اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی، بین المللی و .. داشته باشد. برای تحقق مطالبات آنها شجاع و صادق باشد. صراحت و شفافیت از اهم دغدغه های او باشد. نشانی و محل تامین بودجه ی تحقق شعارهای خود را، قلم به قلم با آمار دقیق و علمی ذکر کند. اعضای کابینه ی خود را به مردم معرفی کند تا درجه ی ساده زیستی، توانایی و امانت داری دولت هر نامزدی قابل بررسی باشد.
متین، بردبار، نرمخو و الگو باشد که گفته اند: «ادب مرد به ز دولت اوست.»
دریافتی: کمیل بهشتیان**انتشار: بهنام احمدی *
7429
انتهای پیام چنین ملتی که بارها دانایی و خرد سیاسی خود را در مشارکت های باشکوه و حماسی خود به اثبات رسانده است؛ اکنون بر این واقعیت آگاه است که میزان حضور در حوزه های اخذ رای، تضمین کننده ی ثبات و آرامش سیاسی و در پی آن «امنیت» پایدار به عنوان اساسی ترین نیاز جامعه برای پیشرفت و توسعه خواهد بود زیرا جهانخواران زورگو که اکنون خود به علت کسری بودجه ی ناشی از دخالت در امور داخلی ملت ها، سر در گریبان برده و با مشکلات گوناگون داخلی دست و پنجه نرم می کنند، حتی فکر نزدیک شدن به مرزهای کشور بزرگ و دیرینه سال، سربلند و مقتدر ایران را به مخیله ی خود راه نمی دهند. چرا که ملت یکپارچه و یک دل ایران را همچون مشتی آهنین در مقابل خود می بینند که عبور از آن مستلزم تحمل هزینه های سنگین خواهد بود.
ملت شجاع و خردمند ایران که طی سالهای گذشته در محضر رهبر فرزانه ی انقلاب اسلامی به بینش و بصیرت سیاسی ـ نظامی دست یافته است، اکنون با رشادت سیاسی منسجم و یکپارچه، تیری به درازای زمان در چله ی کمان نهاده تا چشم طمع دشمن را کور کند. شک نباید کرد که طی 4 دهه ی گذشته، وحدت ملی و انسجام سیاسی، دشمنان قسم خورده و مخالف پیشرفت ایران را از انتخاب گزینه های ماجراجویانه بازداشته است.
دشمن پیشرفت و توسعه ی ایران همواره مترصد روزی است که ملت از حضور در انتخابات خسته شوند، اتحاد قوی و اقتدار خود را از دست بدهند و راه برای آنها باز شود تا به منابع غنی ما حمله ور شوند و مثل دوره ی قاجار و پیش از نهضت ملی شدن صنعت نفت، نعمت های خدادادی ما را غارت کنند یا به ثمن بخس بخرند و در مقابل آن، کالاهای بنجل و مصرفی را روانه ی بازارهای میهن عزیزمان کنند ولی زهی خیال باطل که روزگار دگر شده و مردم با مشاهده ی شهرها و کشورهایی که توسط آتش افروزان جهانخوار ویران شده و ساکنان مظلوم آنها به امید واهی رسیدن به ساحل امن نجات، دل به دریاها زدند، غرق شدند، طعم تلخ حقارت را چشیدند، در اردوگاه های پناهندگان با حداقل امکانات زندگی کردند و آینده را از دست دادند؛ هرگز با سستی و بی تفاوتی در انتخابات، دروازه ی میهن عزیزمان ـ این میراث گرانبهای نیاکان را ـ برای تاخت و تاز بیگانگان نخواهند گشود.
اما شیفتگان قدرت که از آرمان های امام راحل فاصله گرفته اند، آگاه باشند که رفتارهای پوپولیستی و عوام فریبانه در انتخابات اثر خود را از دست داده است چرا که ملت بصیرت سیاسی لازم را برای شناخت عوام فریبان کسب کرده و نیک می داند که اداره ی کشور نیازمند تسلط بر اصول علمی و برنامه های واقع بینانه است. دیپلماسی و اقتصاد علم دارد و مملکت داری از فرمول دو دو تا چهارتا تبعیت می کند.
اکنون بعضی ها برآنند به هر قیمتی که شده بر کرسی ریاست جمهوری تکیه بزنند و البته برنامه ی جامعی هم در دست ندارند. حال آنکه مردم بصیر و آگاه ایران با رفتارهای پوپولیستی آشنا هستند و گمان نمی رود یک بار دیگر دچار اشتباه شده و فردی را بر کرسی ریاست جمهوری بنشانند که آنها را در پیشگاه تاریخ و نسلهای آینده شرمسار سازد.
مردم منتظرند که از سوی نامزدها برنامه های قابل اجرایی اعلام شود که مبتنی بر ظرفیت ها، استعدادها و منابع مادی و انسانی میهن عزیزمان باشند.
برنامه هایی که استادان برجسته ی دانشگاه ها و تحلیل گران بی طرف سیاسی ـ اقتصادی بر آنها صحه نهاده باشند.
در این زمینه مردم با هیچ شخص یا جناحی پیوند برادری نبسته اند و گول شعارهای توخالی و غیرعلمی را هم نمی خورند. مردم رشید و آگاه ایران به کسی رای می دهند که : برنامه های پر و پیمان و علمی برای همه ی مسایل و مشکلات اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی، بین المللی و .. داشته باشد. برای تحقق مطالبات آنها شجاع و صادق باشد. صراحت و شفافیت از اهم دغدغه های او باشد. نشانی و محل تامین بودجه ی تحقق شعارهای خود را، قلم به قلم با آمار دقیق و علمی ذکر کند. اعضای کابینه ی خود را به مردم معرفی کند تا درجه ی ساده زیستی، توانایی و امانت داری دولت هر نامزدی قابل بررسی باشد.
متین، بردبار، نرمخو و الگو باشد که گفته اند: «ادب مرد به ز دولت اوست.»
دریافتی: کمیل بهشتیان**انتشار: بهنام احمدی *
7429
کپی شد
