نشست دوره‌ای اساتید دغدغه‌های خویش را هرگز به حوزه آزاد محدود نکرده و بلکه هم‌پای مراجع عظام تقلید، ضمن حمایت از انقلاب و نظام اسلامی، به زبان دین، مهم‌ترین دردهای مردم و مصائب مسلمانان و شیعیان در اقصی نقاط عالم را فریاد می‌زند. از درد مردم درد و از رنج جوامع اسلامی رنج می‌کشد.
نشست دوره‌ای اساتید سطوح عالیه و خارج حوزه علمیه قم در حالی ۲۲ سالگی خود را پشت سر می‌گذارد که هم‌چنان گفتمان آن را می‌توان نوعی «استمرار حوزه مستقل» دانست که بر بنیان فقه جواهری استوار است و حفاظت از دروس آزاد، آشتی علوم حوزوی با جهان معاصر، سبک پیرایی، حفظ متون درسی و احیای سنت‌های ارزشمند، ارکان مهم آن را شکل می دهد.
رویکرد سخنان شب گذشته بزرگان نشست از اصرار بر حمایت و تقویت دروس آزاد و آزادی انتخاب کلاس درس و استاد «ریشه‌ای کهن و تجربه‌ای ۱۰۰۰ ساله» دارد.
باور به این اصل است که می‌تواند با تکیه بر تراث گذشته و تبیین آن بر اساس نیاز دنیای امروز به جای پس رفت، عامل پیشرفت نیز باشد.
از این روی اهتمام بزرگان و دلسوزان نسبت به استقلال حوزه‌ها و حفظ متون درسی، در تداوم راهی که علمای سلف در قرن‌های پیشین گشوده‌اند شایسته تکریم و حمایت همه جانبه است.
به نظر نگارنده، زمانی که از استقلال حوزه‌ها و اهمیت تشکیل دروس آزاد و آزادی در انتخاب استاد و کرسی درس و بحث و حفظ تراث گذشتگان سخن می‌گوییم نه فقط از یک روش، بلکه از یک سنت و یک نظام آموزشی ایده‌آلِ موفق در عرصه تعلیم و تربیت بحث می‌کنیم.
به همین خاطر معتقدم این گفتمان در وضعیت کنونی نیز می‌تواند اثر بخش و آموزنده باشد و راهی برای برون رفت از بحران‌ها و چالش‌ها ارائه کند.
حوزه آزاد بر اصل رابطه "مردم و حوزویان" استوار است و اعضای نشست به عنوان مرزبانان حوزه، با وجود پذیرش این اصل از همان آغاز به مرز میان حوزه علمیه و پایگاه اجتماعی آن توجه داشته و با نگاهی علمی، اخلاق‌محور، مردمی و معنوی به حوزه نگریسته و در این راستا از اشراف و نظارت نظامات سیاسی و دولت‌ها بر آن جلوگیری نموده و با هر گونه بهره برداری ابزاری از حوزه‌ها مخالفت کرده‌اند.
نشست دوره‌ای اساتید دغدغه‌های خویش را هرگز به حوزه آزاد محدود نکرده و بلکه هم‌پای مراجع عظام تقلید، ضمن حمایت از انقلاب و نظام اسلامی، به زبان دین، مهم‌ترین دردهای مردم و مصائب مسلمانان و شیعیان در اقصی نقاط عالم را فریاد می‌زند. از درد مردم درد و از رنج جوامع اسلامی رنج می‌کشد.
