به گزارش ایرنا، همواره بسیاری از کارگران فصلی جنوب استان کرمان با وجود مشکلاتی نظیر کمبود آب برای کشاورزی و همچنین کم رونق بودن بخش صنعت، در فصل های مختلف سال به دنبال کار می گردند .
براساس این گزارش طبق روال گذشته این روزها نیز شهرستان جیرفت میزبان تعدادی از کارگران فصلی از دیگر مناطق همجوار است اما با این تفاوت که این بار آنها خانواده های خود را نیاورده اند.
این کارگران زحمتکش که شب ها را در پارک شهید دلیری می خوابند سالهای قبل به همراه خانواده های خود به این شهرستان مهاجرت می کرده و با کمترین امکانات در حاشیه جاده باقرآباد ساکن می شدند اما این سوال پیش می آید که برای رفع بنیادی مشکلات این کارگران فصلی چه راهکاری وجود دارد.
تجربه نشان داده نوسانات اقتصادی بیشترین فشار را بر قشر کارگر وارد می کند و بر این اساس برخی کارشناسان اعتقاد دارند که تشکیل تشکل های کارگری و انسجام بخشی در قالب یک اتحادیه کمک می کند تا به مشکلات این قشر سختکوش و کم درآمد رسیدگی شود که متاسفانه در جنوب کرمان نسبت به تشکیل چنین اتحادیه ای تاکنون غفلت شده است .
پر واضح است که حاشیه نشینی، افزایش آسیب های اجتماعی را به همراه دارد و کارگران فصلی این دیار نیز باید همچون کارگران سایر نقاط کشور و جهان به اقدام گروهی روی آورده و اتحادیه کارگری خود را تاسیس کنند که این مهم نیازمند توجه ویژه مسئولان است.
**جیرفت یک شهر مهاجر پذیر است
فرماندار جیرفت با اشاره به مهاجر پذیر بودن این شهرستان گفت: تعدادی از اهالی شهرهای همجوار برای کار کردن در گلخانه ها و مزارع کشاورزی وارد این شهر مهاجر پذیر شده و شب ها در پارک شهید دلیری گرد هم می‌آیند.
احمد امینی روش افزود: این افراد کارگرانی هستند که قادر به انجام کار بوده و سالهای قبل نیز همین گونه در گلخانه ها کار می کردند و سیل‌زده و زلزله زده نیستند که نیاز باشد برایشان اردوگاه راه اندازی کنیم.
وی ادامه داد: این کارگران برای رهایی از اجاره خانه و صرفه جویی در هزینه هایشان از امکانات پارک استفاده می‌کنند در حالی که می‌توانند به صورت دسته جمعی اقدام به اجاره منزل کنند.
* از بی پولی به جیرفت آمدیم
یکی از کارگران فصلی جویای کار که در پارک شهید دلیری جیرفت نشسته بود به خبرنگار ایرنا گفت: به دلیل خشک شدن باغ و مزرعه مان و نداشتن پول لازم برای کسب درآمد به جیرفت آمده ایم چرا که اگر پول داشتیم در منطقه خودمان به کشاورزی می پرداختیم و از آنجا که ضامن کارمند نداریم نمی توانیم از تسهیلات بانکی استفاده کنیم.
محمود رحیمی که خوب هم صحبت می کند افزود: تحصیلات دانشگاهی دارم و از سر ناچاری به این شهر آمده ام تا بتوانم گوشه ای از هزینه های خانواده ام را تامین کنم و اگر پول داشتم حتما برای پیدا کردن کار به مرکز استان می رفتم.
** وام بدهند به روستاهای خودمان برمی گردیم
محمد امیر پارسا یکی دیگر از کارگران فصلی گفت: در دانشگاه رشته بهداشت خوانده‌ام و بارها از دهیارمان خواستیم تا برای وضعیت اشتغال ما با مسئولان صحبت کند اما وی هیچگونه همکاری نکرد.
وی افزود: مسلما اگر به ما تسهیلاتی با ضامن زنجیره ای بدهند شک نکنید که با نظارت خودشان حتما کار راه می‌اندازیم و به روستاهایمان نزد خانواده‌هایمان برمی‌گردیم.
حمید جمشیدی یکی دیگر از مهاجران گفت: از روستای شورآباد برجک نمداد آمده ام، سال‌ها کشاورزی کردیم، پارسال گوجه کاشتیم ولی قیمت پایین بود و هر چه کاشتیم به باد رفت و هم اکنون درختانمان هم خشک شده‌ا ند و همسر و فرزندانم با گرسنگی دست و پنجه نرم می‌کنند.
وی ادامه داد: 2 فرزند دبستانی دارم و مدرسه از هر کدامشان بابت درس خواندن پول می‌خواهد و من چطور می‌توانم ببینم بچه‌ام به خاطر بی پولی بی سواد بار بیاید، این بود که یک شب با مرد‌های روستایمان نشستیم و بعد از گفت و گوی طولانی تصمیم گرفتیم برای کار کردن از روستایمان بیرون بزنیم تا حداقل مجبور نباشیم گرسنگی و فقر زن و فرزندمان را ببینیم.
جمشیدی اضافه کرد: برخی از دوستانمان از سر اجبار به سمت قاچاق سوخت رفتند ولی در تعقیب و گریز با پلیس، زنده زنده در آتش سوختند و ما دیدیم اگر سمت قاچاق سوخت برویم راه دوستان ناکاممان را رفته‌ایم و برای همین به جیرفت آمدیم.
یکی دیگر از این کارگران جوانان که تازه داماد است اظهار داشت: بانک برای دریافت وام ازدواج از ما ضامن کارمند می‌خواست و ما نداشتیم و نتوانستیم این وام را بگیریم حتی بسیاری از جوانان هم به همین دلیل، امتیاز وام ازدواجشان را با قیمت 500 هزار تا یک میلیون تومان به افرادی که ضامن کارمند دارند می فروشند.
صابر صبوری ادامه داد: کاش دولت یارانه مان را به همین وام وصل کند و ما هم بتوانیم با ضمانت گذاشتن یارانه خود، وام دریافت کنیم.
در همه استانها افرادی هستند که فقط در مزارع کشاورزی فعالیت می کنند و بعد از پایان فصل کشت، به منطقه ای که تازه فصل کشت و کارش آغاز شده مهاجرت می کنند و برای اینکه بتوانند در هزینه های خود بیشتر صرفه جویی کنند سعی می کنند کمتر زیر بار پرداخت اجاره خانه بروند اما به هر حال نباید به وضعیت این قشر زحمتکش بی تفاوت بود چرا که اینگونه مهاجرت ها مسلما آسیب هایی هم به همراه خواهند داشت که می طلبد مسئولان نسبت به این موضوع حساسیت به خرج دهند.
البته این کارگران زحمتکش باید مشکلات خود را به صورت بنیادی و اساسی برطرف کنند که بسیاری از کارشناسان پیشنهاد می دهند بهترین راهکار برای آنها راه اندازی و ایجاد اتحادیه کارگری است چرا که از این طریق می توانند با صدایی رسا مشکلات خود را به بدنه دولت انتقال دهند.
امیدواریم هر چه زودتر برای این کارگران سختکوش اتفاقات خوشایندی رقم بخورد تا بتوانند در کنار همسر و فرزندانشان مشغول به کار و تلاش بشوند.
گزارش: هادی شفیعی مجاز
7450/7429/ 5054
انتهای پیام براساس این گزارش طبق روال گذشته این روزها نیز شهرستان جیرفت میزبان تعدادی از کارگران فصلی از دیگر مناطق همجوار است اما با این تفاوت که این بار آنها خانواده های خود را نیاورده اند.
این کارگران زحمتکش که شب ها را در پارک شهید دلیری می خوابند سالهای قبل به همراه خانواده های خود به این شهرستان مهاجرت می کرده و با کمترین امکانات در حاشیه جاده باقرآباد ساکن می شدند اما این سوال پیش می آید که برای رفع بنیادی مشکلات این کارگران فصلی چه راهکاری وجود دارد.
تجربه نشان داده نوسانات اقتصادی بیشترین فشار را بر قشر کارگر وارد می کند و بر این اساس برخی کارشناسان اعتقاد دارند که تشکیل تشکل های کارگری و انسجام بخشی در قالب یک اتحادیه کمک می کند تا به مشکلات این قشر سختکوش و کم درآمد رسیدگی شود که متاسفانه در جنوب کرمان نسبت به تشکیل چنین اتحادیه ای تاکنون غفلت شده است .
پر واضح است که حاشیه نشینی، افزایش آسیب های اجتماعی را به همراه دارد و کارگران فصلی این دیار نیز باید همچون کارگران سایر نقاط کشور و جهان به اقدام گروهی روی آورده و اتحادیه کارگری خود را تاسیس کنند که این مهم نیازمند توجه ویژه مسئولان است.
**جیرفت یک شهر مهاجر پذیر است
فرماندار جیرفت با اشاره به مهاجر پذیر بودن این شهرستان گفت: تعدادی از اهالی شهرهای همجوار برای کار کردن در گلخانه ها و مزارع کشاورزی وارد این شهر مهاجر پذیر شده و شب ها در پارک شهید دلیری گرد هم می‌آیند.
احمد امینی روش افزود: این افراد کارگرانی هستند که قادر به انجام کار بوده و سالهای قبل نیز همین گونه در گلخانه ها کار می کردند و سیل‌زده و زلزله زده نیستند که نیاز باشد برایشان اردوگاه راه اندازی کنیم.
وی ادامه داد: این کارگران برای رهایی از اجاره خانه و صرفه جویی در هزینه هایشان از امکانات پارک استفاده می‌کنند در حالی که می‌توانند به صورت دسته جمعی اقدام به اجاره منزل کنند.
* از بی پولی به جیرفت آمدیم
یکی از کارگران فصلی جویای کار که در پارک شهید دلیری جیرفت نشسته بود به خبرنگار ایرنا گفت: به دلیل خشک شدن باغ و مزرعه مان و نداشتن پول لازم برای کسب درآمد به جیرفت آمده ایم چرا که اگر پول داشتیم در منطقه خودمان به کشاورزی می پرداختیم و از آنجا که ضامن کارمند نداریم نمی توانیم از تسهیلات بانکی استفاده کنیم.
محمود رحیمی که خوب هم صحبت می کند افزود: تحصیلات دانشگاهی دارم و از سر ناچاری به این شهر آمده ام تا بتوانم گوشه ای از هزینه های خانواده ام را تامین کنم و اگر پول داشتم حتما برای پیدا کردن کار به مرکز استان می رفتم.
** وام بدهند به روستاهای خودمان برمی گردیم
محمد امیر پارسا یکی دیگر از کارگران فصلی گفت: در دانشگاه رشته بهداشت خوانده‌ام و بارها از دهیارمان خواستیم تا برای وضعیت اشتغال ما با مسئولان صحبت کند اما وی هیچگونه همکاری نکرد.
وی افزود: مسلما اگر به ما تسهیلاتی با ضامن زنجیره ای بدهند شک نکنید که با نظارت خودشان حتما کار راه می‌اندازیم و به روستاهایمان نزد خانواده‌هایمان برمی‌گردیم.
حمید جمشیدی یکی دیگر از مهاجران گفت: از روستای شورآباد برجک نمداد آمده ام، سال‌ها کشاورزی کردیم، پارسال گوجه کاشتیم ولی قیمت پایین بود و هر چه کاشتیم به باد رفت و هم اکنون درختانمان هم خشک شده‌ا ند و همسر و فرزندانم با گرسنگی دست و پنجه نرم می‌کنند.
وی ادامه داد: 2 فرزند دبستانی دارم و مدرسه از هر کدامشان بابت درس خواندن پول می‌خواهد و من چطور می‌توانم ببینم بچه‌ام به خاطر بی پولی بی سواد بار بیاید، این بود که یک شب با مرد‌های روستایمان نشستیم و بعد از گفت و گوی طولانی تصمیم گرفتیم برای کار کردن از روستایمان بیرون بزنیم تا حداقل مجبور نباشیم گرسنگی و فقر زن و فرزندمان را ببینیم.
جمشیدی اضافه کرد: برخی از دوستانمان از سر اجبار به سمت قاچاق سوخت رفتند ولی در تعقیب و گریز با پلیس، زنده زنده در آتش سوختند و ما دیدیم اگر سمت قاچاق سوخت برویم راه دوستان ناکاممان را رفته‌ایم و برای همین به جیرفت آمدیم.
یکی دیگر از این کارگران جوانان که تازه داماد است اظهار داشت: بانک برای دریافت وام ازدواج از ما ضامن کارمند می‌خواست و ما نداشتیم و نتوانستیم این وام را بگیریم حتی بسیاری از جوانان هم به همین دلیل، امتیاز وام ازدواجشان را با قیمت 500 هزار تا یک میلیون تومان به افرادی که ضامن کارمند دارند می فروشند.
صابر صبوری ادامه داد: کاش دولت یارانه مان را به همین وام وصل کند و ما هم بتوانیم با ضمانت گذاشتن یارانه خود، وام دریافت کنیم.
در همه استانها افرادی هستند که فقط در مزارع کشاورزی فعالیت می کنند و بعد از پایان فصل کشت، به منطقه ای که تازه فصل کشت و کارش آغاز شده مهاجرت می کنند و برای اینکه بتوانند در هزینه های خود بیشتر صرفه جویی کنند سعی می کنند کمتر زیر بار پرداخت اجاره خانه بروند اما به هر حال نباید به وضعیت این قشر زحمتکش بی تفاوت بود چرا که اینگونه مهاجرت ها مسلما آسیب هایی هم به همراه خواهند داشت که می طلبد مسئولان نسبت به این موضوع حساسیت به خرج دهند.
البته این کارگران زحمتکش باید مشکلات خود را به صورت بنیادی و اساسی برطرف کنند که بسیاری از کارشناسان پیشنهاد می دهند بهترین راهکار برای آنها راه اندازی و ایجاد اتحادیه کارگری است چرا که از این طریق می توانند با صدایی رسا مشکلات خود را به بدنه دولت انتقال دهند.
امیدواریم هر چه زودتر برای این کارگران سختکوش اتفاقات خوشایندی رقم بخورد تا بتوانند در کنار همسر و فرزندانشان مشغول به کار و تلاش بشوند.
گزارش: هادی شفیعی مجاز
7450/7429/ 5054
کپی شد
