صباح پناهی روز شنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا اظهار کرد: وجود نیزارها در حاشیه و پیرامون زریبار به عنوان بخش جدایی ناپذیر دریاچه ضمن بخشیدن جلوه های خاص بصری، از حیث روابط اکولوژیکی، حفظ سلامتی و تصفیه آب دریاچه و برقرای توازن در معادلات اکولوژیکی این دریاچه دارد.
وی افزود: این نیزارها در واقع پناهگاه بسیار خوبی برای پرندگان آبزی و کنار آبزی این تالاب هستند و گسترش آنها واکنش طبیعی دریاچه به سموم کشاورزی و فاضلاب ها روستاهای اطراف این دریاچه است.
به گفته وی، برخی از مردم گمان می کنند که گسترش این نیزارها به زیان زریبار است و گاها به تخریب یا آتش زدن آن اقدام می کنند.
پناهی تاکید کرد: این نیزارها به مکان بسیار امنی برای پرندگان آبزی و کنارآبزی حاشیه این تالاب تبدیل شده و سالیانه هزاران قطعه پرنده بومی و مهاجر داخل این نیزارها لانه سازی و جوجه آوری می کند.
وی گفت: چرخه های آب عامل بازدارنده ای در جهت جلوگیری از پیری زودرس و در نتیجه اختناق یا مرگ زریبار به شمار می رود که موارد متعدد آتش سوزی، سلامت، موجودیت و ادامه حیات دریاچه را با خطر بسیار جدی مواجه ساخته داست.
وی از شهروندان و ساکنان روستاهای حاشیه این دریاچه خواست در راستای حفاظت و حمایت از اکوسیستم‌تالابی دریاچه زریبار، برای جلوگیری از بروز هر گونه آتش سوزی در نیزارها، در صورت مشاهده، موارد و تخلف محیط زیستی را با شماره تلفن 34521658 به اداره حفاظت محیط زیست مریوان اطلاع دهید.
پناهگاه حیات وحش زریبار و تالاب بین المللی آن که بیست و سومین عضو تالاب کنوانسیون رامسر است دارای حجم تقریبی آب بیش از 30 میلیون مترمکعب بوده و سرریز آب دریاچه از قسمت جنوبی با نام رودخانه مریوان خارج می شود.
طول دریاچه زریبار حدود پنج کیلومتر و عرض آن حدود 1.6 کیلومتر بوده و وسعت تالاب به دلیل تغییرات حجم آبی در فصول مختلف متغییر و حداقل و حداکثر عمق آن به ترتیب 2 و 6 متر است.
زریبار در یک دره طولی وسیع قراردارد و از 2 طرف غرب و شرق با کوه های پوشیده از جنگل احاطه شده و پوشش غالب اراضی منطقه را جنگل و بیشه زارهای نیمه انبوه تشکیل می دهد که گونه غالب جنگلی آن بلوط ایرانی است.
تاکنون 97 نوع پرنده، 31 گونه پستاندار، 13 گونه خزنده، 11 نوع ماهی یک گونه مارماهی، پنج گونه فیتوپلانکتون و 17 گونه زئوپلانکتون در تالاب بین المللی زریبار شناسایی شده است.
گیاهان شناوری چون سراتوفیلیوم، سریوفیلیوم و گونه هایی از گیاهان خاردار و گونه های نی، هزارنی، بارهنگ آبی، نیلوفر آبی، علف هفت بند، پیچک ها، لویی، بزواش، جگن و نعناع پوشش گیاهی این تالاب را تشکیل می دهد.
سیاه ماهی خالدار، سیاه ماهی معمولی، عروس ماهی و ماهی گامبوزیا از جمله گونه های بومی و ماهی آمور سفید، کپور آیینه ای، کپور معمولی، کپور سرگنده (بیگ هد) و فیتوفاک از جمله گونه های غیربومی این دریاچه است.
شهرستان مرزی مریوان در فاصله 130 کیلومتری غرب سنندج مرکز استان کردستان واقع شده است.
خبرنگار: عبدالله رحمانی**انتشار دهنده: مجید سلیمانی
3020/9102
انتهای پیام وی افزود: این نیزارها در واقع پناهگاه بسیار خوبی برای پرندگان آبزی و کنار آبزی این تالاب هستند و گسترش آنها واکنش طبیعی دریاچه به سموم کشاورزی و فاضلاب ها روستاهای اطراف این دریاچه است.
به گفته وی، برخی از مردم گمان می کنند که گسترش این نیزارها به زیان زریبار است و گاها به تخریب یا آتش زدن آن اقدام می کنند.
پناهی تاکید کرد: این نیزارها به مکان بسیار امنی برای پرندگان آبزی و کنارآبزی حاشیه این تالاب تبدیل شده و سالیانه هزاران قطعه پرنده بومی و مهاجر داخل این نیزارها لانه سازی و جوجه آوری می کند.
وی گفت: چرخه های آب عامل بازدارنده ای در جهت جلوگیری از پیری زودرس و در نتیجه اختناق یا مرگ زریبار به شمار می رود که موارد متعدد آتش سوزی، سلامت، موجودیت و ادامه حیات دریاچه را با خطر بسیار جدی مواجه ساخته داست.
وی از شهروندان و ساکنان روستاهای حاشیه این دریاچه خواست در راستای حفاظت و حمایت از اکوسیستم‌تالابی دریاچه زریبار، برای جلوگیری از بروز هر گونه آتش سوزی در نیزارها، در صورت مشاهده، موارد و تخلف محیط زیستی را با شماره تلفن 34521658 به اداره حفاظت محیط زیست مریوان اطلاع دهید.
پناهگاه حیات وحش زریبار و تالاب بین المللی آن که بیست و سومین عضو تالاب کنوانسیون رامسر است دارای حجم تقریبی آب بیش از 30 میلیون مترمکعب بوده و سرریز آب دریاچه از قسمت جنوبی با نام رودخانه مریوان خارج می شود.
طول دریاچه زریبار حدود پنج کیلومتر و عرض آن حدود 1.6 کیلومتر بوده و وسعت تالاب به دلیل تغییرات حجم آبی در فصول مختلف متغییر و حداقل و حداکثر عمق آن به ترتیب 2 و 6 متر است.
زریبار در یک دره طولی وسیع قراردارد و از 2 طرف غرب و شرق با کوه های پوشیده از جنگل احاطه شده و پوشش غالب اراضی منطقه را جنگل و بیشه زارهای نیمه انبوه تشکیل می دهد که گونه غالب جنگلی آن بلوط ایرانی است.
تاکنون 97 نوع پرنده، 31 گونه پستاندار، 13 گونه خزنده، 11 نوع ماهی یک گونه مارماهی، پنج گونه فیتوپلانکتون و 17 گونه زئوپلانکتون در تالاب بین المللی زریبار شناسایی شده است.
گیاهان شناوری چون سراتوفیلیوم، سریوفیلیوم و گونه هایی از گیاهان خاردار و گونه های نی، هزارنی، بارهنگ آبی، نیلوفر آبی، علف هفت بند، پیچک ها، لویی، بزواش، جگن و نعناع پوشش گیاهی این تالاب را تشکیل می دهد.
سیاه ماهی خالدار، سیاه ماهی معمولی، عروس ماهی و ماهی گامبوزیا از جمله گونه های بومی و ماهی آمور سفید، کپور آیینه ای، کپور معمولی، کپور سرگنده (بیگ هد) و فیتوفاک از جمله گونه های غیربومی این دریاچه است.
شهرستان مرزی مریوان در فاصله 130 کیلومتری غرب سنندج مرکز استان کردستان واقع شده است.
خبرنگار: عبدالله رحمانی**انتشار دهنده: مجید سلیمانی
3020/9102
کپی شد
