شهرام احمدی روز یکشنبه در گفت وگو با خبرنگار ایرنا افزود: این پرنده ها توسط کمیته ملی ثبت، جمع‌آوری و ساماندهی گونه های حیات وحش ایران به جمع پرندگان شناسایی شده در استان افزوده شد.
وی گفت: این گونه ها شامل 'سسک بیدی' و 'دیدومک' است که در تالاب بین المللی گندمان مشاهده شده است.
وی اظهار داشت: تعداد 50 پرنده سسک بیدی اردیبهشت ماه سال جاری در این تالاب مشاهده شده است.
به گزارش ایرنا، پرنده سسک بیدی پرنده ای است که به صورت مهاجر عبوری از پراکندگی زیادی برخوردار است و به طور تقریبی ممکن است در همه جای ایران دیده شود.
احمدی با اشاره به اینکه دیدومک یکی از گونه های کمیاب ایران است، افزود: یک گونه از این پرنده در اردیبهشت ماه سال جاری در تالاب بین المللی گندمان مشاهده شد.
به گزارش ایرنا، دیدومک پرنده ای است آبزی با پاهای بلند که به واسطه رنگ سیاه سر و گلو، سفیدی شکم و کمر خردلی رنگ قابل تشخیص است.
سطح پشتی این پرنده به رنگ سبز مایل به خرمایی است که در ناحیه شانه اش لکه بلوطی رنگی دیده می شود و سر، گردن و قسمت بالای سینه اش سیاه است، بجز یک نوار پهن سفید که از ناحیه چشم شروع و در طرفین گردن امتداد پیدا کرده و به سفیدی سطح شکمی می پیوندد.
پرهای بالش سیاه می باشد، به جز ابتدای شاه پرهای ثانویه بال که سفید می باشد و تشکیل نوار پهن سفید بر روی بالش را می دهند که در پرواز نیز به خوبی نمایان است. دمگاه و دمش سفید است و نوار پهن عرضی سیاهی روی دمش دارد. پرنده نر و ماده شبیه به هم هستند، ولی معمولا سیاهی سینه و گلو در پرنده نر بیشتر است.
دیدومک پرنده ای است پر سر و صدا که به صورت گروهی زیست می کند. معمولا به صورت ثابت، ایستاده و در حالی که یک بار سر خود را بالا و پایین می کند، جیغ صوت مانندی می کشد. چشمهایش قرمز است و یک برجستگی قرمز رنگ گوشتی در جلوی چشمانش مشاهده می شود. پرنده نابالغ معمولا برجستگی قرمز جلوی چشم را ندارد. پاهایش بلند و زرد رنگ است و منقاری به رنگ قرمز با انتهای سیاه دارد.
زیستگاه این پرنده در مناطق باز و حوالی دریاچه ها و آب های شیرین، در کنار آبگیر ها و بعضا در کنار کانالها و مناطق مسکونی دیده می شود. معمولا به صورت گله های چند تایی و کنار هم به سر می برند.
تغذیه این پرندگان نیز در زمین های گلی و کنار آب به دنبال غذا می گردد. از حشرات ، سخت پوستان ریز، بی مهرگان و گیاهان و دانه های گیاهی تغذیه می کند.
مدیرکل محیط زیست چهارمحال وبختیاری گفت: بر اساس کتاب اطلس پرندگان ایران در سال 95 بیش از 131 گونه پرنده در استان ثبت شده که براساس بررسی های پروژه زاگرس و مشاهدات صحرایی تعداد پرندگان استان به 261 گونه رسیده است.
به گفته وی، از ابتدای پارسال تاکنون 40 گونه پرنده جدید در استان ثبت شده است،
وی اظهار داشت: این استان به دلیل داشتن موقعیت جغرافیایی و همچنین تالاب های بین المللی گندمان و چغاخور در شهرستان بروجن مقصد کوچ پرندگان مهاجر است.
احمدی افزود: سال گذشته بیش از 130 هزار گونه پرنده در استان چهارمحال وبختیاری زمستان گذرانی کردند.
7360/6021
انتهای پیام وی گفت: این گونه ها شامل 'سسک بیدی' و 'دیدومک' است که در تالاب بین المللی گندمان مشاهده شده است.
وی اظهار داشت: تعداد 50 پرنده سسک بیدی اردیبهشت ماه سال جاری در این تالاب مشاهده شده است.
به گزارش ایرنا، پرنده سسک بیدی پرنده ای است که به صورت مهاجر عبوری از پراکندگی زیادی برخوردار است و به طور تقریبی ممکن است در همه جای ایران دیده شود.
احمدی با اشاره به اینکه دیدومک یکی از گونه های کمیاب ایران است، افزود: یک گونه از این پرنده در اردیبهشت ماه سال جاری در تالاب بین المللی گندمان مشاهده شد.
به گزارش ایرنا، دیدومک پرنده ای است آبزی با پاهای بلند که به واسطه رنگ سیاه سر و گلو، سفیدی شکم و کمر خردلی رنگ قابل تشخیص است.
سطح پشتی این پرنده به رنگ سبز مایل به خرمایی است که در ناحیه شانه اش لکه بلوطی رنگی دیده می شود و سر، گردن و قسمت بالای سینه اش سیاه است، بجز یک نوار پهن سفید که از ناحیه چشم شروع و در طرفین گردن امتداد پیدا کرده و به سفیدی سطح شکمی می پیوندد.
پرهای بالش سیاه می باشد، به جز ابتدای شاه پرهای ثانویه بال که سفید می باشد و تشکیل نوار پهن سفید بر روی بالش را می دهند که در پرواز نیز به خوبی نمایان است. دمگاه و دمش سفید است و نوار پهن عرضی سیاهی روی دمش دارد. پرنده نر و ماده شبیه به هم هستند، ولی معمولا سیاهی سینه و گلو در پرنده نر بیشتر است.
دیدومک پرنده ای است پر سر و صدا که به صورت گروهی زیست می کند. معمولا به صورت ثابت، ایستاده و در حالی که یک بار سر خود را بالا و پایین می کند، جیغ صوت مانندی می کشد. چشمهایش قرمز است و یک برجستگی قرمز رنگ گوشتی در جلوی چشمانش مشاهده می شود. پرنده نابالغ معمولا برجستگی قرمز جلوی چشم را ندارد. پاهایش بلند و زرد رنگ است و منقاری به رنگ قرمز با انتهای سیاه دارد.
زیستگاه این پرنده در مناطق باز و حوالی دریاچه ها و آب های شیرین، در کنار آبگیر ها و بعضا در کنار کانالها و مناطق مسکونی دیده می شود. معمولا به صورت گله های چند تایی و کنار هم به سر می برند.
تغذیه این پرندگان نیز در زمین های گلی و کنار آب به دنبال غذا می گردد. از حشرات ، سخت پوستان ریز، بی مهرگان و گیاهان و دانه های گیاهی تغذیه می کند.
مدیرکل محیط زیست چهارمحال وبختیاری گفت: بر اساس کتاب اطلس پرندگان ایران در سال 95 بیش از 131 گونه پرنده در استان ثبت شده که براساس بررسی های پروژه زاگرس و مشاهدات صحرایی تعداد پرندگان استان به 261 گونه رسیده است.
به گفته وی، از ابتدای پارسال تاکنون 40 گونه پرنده جدید در استان ثبت شده است،
وی اظهار داشت: این استان به دلیل داشتن موقعیت جغرافیایی و همچنین تالاب های بین المللی گندمان و چغاخور در شهرستان بروجن مقصد کوچ پرندگان مهاجر است.
احمدی افزود: سال گذشته بیش از 130 هزار گونه پرنده در استان چهارمحال وبختیاری زمستان گذرانی کردند.
7360/6021
کپی شد
