به گزارش ایرنا، ایرانین از دیرباز با آغاز بهار خانه تکانی،دید و بازدید اقوام و را جشن گرفته و برای تکمیل شادی خود در روز سیزدهم فروردین ماه به دامان طبیعت رفته و از تحولات نوشدن ایام بهره برده اند.
در باور ایرانیان و فرهنگ اساطیری بسیاری از ملل چنین بوده که عدد 13 نحس است و اگر این روز را در نخستین ماه سال در خانه بمانند ممکن است موجب تلخگامی شود.
در اساطیر ایران، عمر جهان هستی دوازده هزار سال آمده است و پس از این دوره جهان بسته می شود و انسان هایی که وظیفه آنان در جهان هستی، جنگ علیه اهریمن است با سپری شدن این دوازده هزار سال و ظهور سوشیانس، ناجی موعود، سرانجام به پیروزی و ظفر میرسند و در هزاره سیزدهم تحت راهنمایی سوشیانس در بهشت به زندگی خود ادامه می دهند.
به نظر می رسد عدد دوازده از بروج دوازده گانه گرفته شده باشد، که آگاهی نسبت به آنها می تواند نشان از وسعت دانش ایرانیان در آن زمان به علم ستاره شناسی داشته باشد.
گره زدن سبزه، انداختن سبزه عید به آب، دعا باران خواهی، رفتن به دلی طبیعت، پخت آش، انجام بازی های متنوع، از جمله آیینی است که در روز 13 فروردین در استان مرکزی اجرا می شود.
از دیرباز در باور مردم استان مرکزی چنین بوده که در آستانه بهار مشتی از دانه های رستی را پرورش می دادند و به عنوان سمبل تحول و نو شدن تا 13 فروردین نگهداری می کردند و در روز طبیعت با بیان آرزو ها سبزه ها را گره زده و به آب روان می سپردند تا سالی نکو و خوش را پیش رو داشته باشند و مشکلات برطرف شده و شادی قرین لحظه هایشان شود.
اگر چه تمامی اعضای خانواده در استان مرکزی در روز طبیعت رسم سبزه گره زنی را انجام می دهند اما دختران و پسران جوان این کار را با آرزوی یافتن همسر نیکو انجام داده و خانواده نیز دعای خیرشان را بدرقه آنان می کنند.
سپرده سبزه های پرورش شده در روز طبیعت به آب روان رسمی در استان مرکزی است که از اعتقاد پیشینیان ایران زمین به جای مانده است چرا که باور براین بوده با این کار بدی، کدورت و بیماری ها دور شده و برکت و میمنت به استقبالشان می آید.
مردم استان مرکزی در روز 13 فروردین پخت آش را از کارهای مناسب می دانند و با رفتن به دامان صحرا دیگی را با آتش طبیعی بار گذاشته با استفاده از سبزه های صحرایی اعضای خانواده و فامیل را به خوردن آن دعوت می کنند و اعتقاد دارند هر رشته و بنشن موجود در این آش نشانه برکت است.
در نگاه پیشینیان ایران زمین روز 13 فروردین متعلق به خدای باران است و یکی از سنن به جای مانده در استان مرکزی از گذشته دعای باران خواهی برای سرسبزی کشت و کار و برکت مزارع است که در جای جای استان و در شهرستان های مختلف با نگاه فرهنگی خاص اجرا می شده و طلب باران و روزی می شده است.
رفتن به دامن طبیعت
پرداختن به بازی های دسته جمعی و حضور اقوام و خویشان در گردشگاه های طبیعی خارج شهر و روستا در روز طبیعت با هدف تقویت پیوست های ارتباطی و همبستگی اقوام صورت می گرفته و هنوز این رسم به قوت خود باقیست، در این آیین بیشتر بازی های بومی مانند زو(کبدی)،تنور گرمه، کمربند بازی، قیش بازی، لنگی (الختر)، کلاه پران، کوشک، کوشک ملاقی، دست به چاله، کشتی محلی، سنگ دویدن و دستمال بازی انجام می شود و کودکان، بزرگترها حای سالمندان با گردش در گلزارهای زیبا و باغات خاطرات خوش را از پایان تعطیلات نوروزی برای خود رقم می زنند.
نگاه تقدس آمیز به طبیعت جلوه مطلوب آیین های سیزده بدر است چرا که مام زمین بیش از هر زمان دیگر نیاز به توجه و مراقبت دارد و باید فرصت حضور در طبیعت با ارزشگذاری بر این سرمایه های خدادای باشد و فرهنگ احترام به منابع طبیعی و منابع پایه در تمامی اقشار نهادینه شود.
بیش از 2 هزار جاذبه گردشگری در استان مرکزی شناسایی شده که 899 اثر تاکنون در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است.
گزارش: معصومه ابراهیمی
6991/6013/
انتهای پیام در باور ایرانیان و فرهنگ اساطیری بسیاری از ملل چنین بوده که عدد 13 نحس است و اگر این روز را در نخستین ماه سال در خانه بمانند ممکن است موجب تلخگامی شود.
در اساطیر ایران، عمر جهان هستی دوازده هزار سال آمده است و پس از این دوره جهان بسته می شود و انسان هایی که وظیفه آنان در جهان هستی، جنگ علیه اهریمن است با سپری شدن این دوازده هزار سال و ظهور سوشیانس، ناجی موعود، سرانجام به پیروزی و ظفر میرسند و در هزاره سیزدهم تحت راهنمایی سوشیانس در بهشت به زندگی خود ادامه می دهند.
به نظر می رسد عدد دوازده از بروج دوازده گانه گرفته شده باشد، که آگاهی نسبت به آنها می تواند نشان از وسعت دانش ایرانیان در آن زمان به علم ستاره شناسی داشته باشد.
گره زدن سبزه، انداختن سبزه عید به آب، دعا باران خواهی، رفتن به دلی طبیعت، پخت آش، انجام بازی های متنوع، از جمله آیینی است که در روز 13 فروردین در استان مرکزی اجرا می شود.
از دیرباز در باور مردم استان مرکزی چنین بوده که در آستانه بهار مشتی از دانه های رستی را پرورش می دادند و به عنوان سمبل تحول و نو شدن تا 13 فروردین نگهداری می کردند و در روز طبیعت با بیان آرزو ها سبزه ها را گره زده و به آب روان می سپردند تا سالی نکو و خوش را پیش رو داشته باشند و مشکلات برطرف شده و شادی قرین لحظه هایشان شود.
اگر چه تمامی اعضای خانواده در استان مرکزی در روز طبیعت رسم سبزه گره زنی را انجام می دهند اما دختران و پسران جوان این کار را با آرزوی یافتن همسر نیکو انجام داده و خانواده نیز دعای خیرشان را بدرقه آنان می کنند.
سپرده سبزه های پرورش شده در روز طبیعت به آب روان رسمی در استان مرکزی است که از اعتقاد پیشینیان ایران زمین به جای مانده است چرا که باور براین بوده با این کار بدی، کدورت و بیماری ها دور شده و برکت و میمنت به استقبالشان می آید.
مردم استان مرکزی در روز 13 فروردین پخت آش را از کارهای مناسب می دانند و با رفتن به دامان صحرا دیگی را با آتش طبیعی بار گذاشته با استفاده از سبزه های صحرایی اعضای خانواده و فامیل را به خوردن آن دعوت می کنند و اعتقاد دارند هر رشته و بنشن موجود در این آش نشانه برکت است.
در نگاه پیشینیان ایران زمین روز 13 فروردین متعلق به خدای باران است و یکی از سنن به جای مانده در استان مرکزی از گذشته دعای باران خواهی برای سرسبزی کشت و کار و برکت مزارع است که در جای جای استان و در شهرستان های مختلف با نگاه فرهنگی خاص اجرا می شده و طلب باران و روزی می شده است.
رفتن به دامن طبیعت
پرداختن به بازی های دسته جمعی و حضور اقوام و خویشان در گردشگاه های طبیعی خارج شهر و روستا در روز طبیعت با هدف تقویت پیوست های ارتباطی و همبستگی اقوام صورت می گرفته و هنوز این رسم به قوت خود باقیست، در این آیین بیشتر بازی های بومی مانند زو(کبدی)،تنور گرمه، کمربند بازی، قیش بازی، لنگی (الختر)، کلاه پران، کوشک، کوشک ملاقی، دست به چاله، کشتی محلی، سنگ دویدن و دستمال بازی انجام می شود و کودکان، بزرگترها حای سالمندان با گردش در گلزارهای زیبا و باغات خاطرات خوش را از پایان تعطیلات نوروزی برای خود رقم می زنند.
نگاه تقدس آمیز به طبیعت جلوه مطلوب آیین های سیزده بدر است چرا که مام زمین بیش از هر زمان دیگر نیاز به توجه و مراقبت دارد و باید فرصت حضور در طبیعت با ارزشگذاری بر این سرمایه های خدادای باشد و فرهنگ احترام به منابع طبیعی و منابع پایه در تمامی اقشار نهادینه شود.
بیش از 2 هزار جاذبه گردشگری در استان مرکزی شناسایی شده که 899 اثر تاکنون در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است.
گزارش: معصومه ابراهیمی
6991/6013/
کپی شد
