قطعه های زمین بایر با چندین درخت بادام خشک شده و بی بر و پوسیده، زمین های ترک خورده و تشنه آب، مزارع سوخته در کنار واحدهای مسکونی و اداری ساخته شده و در حال ساخت، توصیف وضع کنونی بخش هایی از 2 هزار و 500 هکتار باغستان سنتی شهر قزوین است.
باغستان هایی که زمانی به عنوان ریه، کار تصفیه و پالایش هوای شهر قزوین را برعهده داشتند و نزهت و خرمی را به مسافران و گردشگران هدیه می دادند امروزه به دلیل نداشتن امنیت،راه دسترسی و مهمتر از همه بحران آب به تهدیدی برای مدیران و مردم تبدیل شده و در حال نابودی و اضمحلال هستند.
به گفته باغداران شهر قزوین در 16 سال گذشته؛ نشستهای متعددی برای مدیریت باغستان ها، این میراث فرهنگی و تاریخی هزار ساله تشکیل شده اما در عمل حتی سازمان باغستان ها و میراث فرهنگی که 2 داعیه دار این میراث هستند موفق عمل نکرده اند.
امروزه شهرهای مترقی و پیشرفته برای حفظ پایداری خود به ایجاد کمربند سبز در اطراف شهر ملزم شده اند پس چگونه است که حفظ این یادگار آبا و اجدادی قزوینیان برای مدیریت استان دشوار و ناممکن شده است؟
اکنون این سئوال مطرح است که با توجه به توسعه شهری، افزایش قیمت زمین، نزدیکی باغ ها به شهر و به صرفه نبودن تولید در این باغستان ها، برای حفظ این میراث هزارساله و هویت فرهنگی و تاریخی شهر قزوین باید چه کرد؟
تجمیع خرده مالک های باغستان ها، صدور مجوز ساخت آلونک دراین باغ ها برای افزایش امنیت و ایجاد راه دسترسی و همچنین مهمتر از همه تامین آب این مجموعه از محل های ممکن برای حفظ گوهر هزار ساله از جمله پاسخ های ممکن به این سئوال است.
حفظ باغستان های قزوین به ویژه با توجه به پیگیری استاندار جدید این استان دور از دسترس نیست ، ولی این مهم اهتمام دستگاههای دولتی و از آن مهمتر همکاری و همراهی مردم و باغداران را می طلبد.
6104هادی درزی رامندی ** انتشار دهنده: علی حیدر شاه حسینی
انتهای پیام باغستان هایی که زمانی به عنوان ریه، کار تصفیه و پالایش هوای شهر قزوین را برعهده داشتند و نزهت و خرمی را به مسافران و گردشگران هدیه می دادند امروزه به دلیل نداشتن امنیت،راه دسترسی و مهمتر از همه بحران آب به تهدیدی برای مدیران و مردم تبدیل شده و در حال نابودی و اضمحلال هستند.
به گفته باغداران شهر قزوین در 16 سال گذشته؛ نشستهای متعددی برای مدیریت باغستان ها، این میراث فرهنگی و تاریخی هزار ساله تشکیل شده اما در عمل حتی سازمان باغستان ها و میراث فرهنگی که 2 داعیه دار این میراث هستند موفق عمل نکرده اند.
امروزه شهرهای مترقی و پیشرفته برای حفظ پایداری خود به ایجاد کمربند سبز در اطراف شهر ملزم شده اند پس چگونه است که حفظ این یادگار آبا و اجدادی قزوینیان برای مدیریت استان دشوار و ناممکن شده است؟
اکنون این سئوال مطرح است که با توجه به توسعه شهری، افزایش قیمت زمین، نزدیکی باغ ها به شهر و به صرفه نبودن تولید در این باغستان ها، برای حفظ این میراث هزارساله و هویت فرهنگی و تاریخی شهر قزوین باید چه کرد؟
تجمیع خرده مالک های باغستان ها، صدور مجوز ساخت آلونک دراین باغ ها برای افزایش امنیت و ایجاد راه دسترسی و همچنین مهمتر از همه تامین آب این مجموعه از محل های ممکن برای حفظ گوهر هزار ساله از جمله پاسخ های ممکن به این سئوال است.
حفظ باغستان های قزوین به ویژه با توجه به پیگیری استاندار جدید این استان دور از دسترس نیست ، ولی این مهم اهتمام دستگاههای دولتی و از آن مهمتر همکاری و همراهی مردم و باغداران را می طلبد.
6104هادی درزی رامندی ** انتشار دهنده: علی حیدر شاه حسینی
کپی شد
