بتول معلم سه شنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا به آیین کهن ایرانیان تحت عنوان جشن ها و یشن ها اشاره کرد و افزود: آیین یشن همان سوگواری بوده که البته سوگ به معنای عزاداری نبوده و به معنای یادبود بوده است، آیین هایی تحت عنوان جشن داشته اند که جشن ها به مناسبت های مختلف در دو برج سال اجرا می شد و هر روزی که همنام با آن برج یا ماه بوده را دوباره جشن می گرفته اند.
وی ادامه داد: آیین چهارشنبه سوری آیینی است که ایرانیان یکتاپرست برای احترام به درگذشتگان فوت شده چهارشنبه پایان سال می گرفتند، خیرات می کردند، کار نیک انجام می دادند و به نیازمندان هدیه می دادند.
مدیرکل امور اجتماعی و فرهنگی استانداری فارس بیان کرد: مراسمی که امروز آتش می گذارند و از روی آن می پرند، به این شکل نبوده چرا که آتش ارزش معنوی داشته است و چیزی که ارزش معنوی دارد از روی آن نمی پرند.
معلم اظهارکرد: ایرانیان آتشی را از معبد یا آتش دان که نشانه پاکی، نور ، گرما و خورشید است می آوردند البته نشانه آتش پرستی ، خورشید پرستی یا هر چیز دیگر نیست مثل این است اگر ما مسلمان ها سر بر مهر می گذاریم بگویند خاک پرستیم اما معنا این است که آتش را مظهر پاکی می دانستند مثل ما مسلمانان که مثلا می گوییم فلان خاک تربت است و تبرک شده فلان امام است.
وی ادامه داد: آتشی که از معابد می آوردند در آتش دان روی پشت بام ، سر چهارراه ها و گذر گاه ها می گذاشتند و هدیه ای همراه با مشعل به خانه خانواده هایی که عزیزی از دست داده بودند می بردند یا می فرستادند و آن ها را به جشن نو زایش طبیعت دعوت می کردند تا در جشن و شادی هم سهیم باشند و ناراحتی را از دل بیرون کنند.
مدیرکل امور اجتماعی و فرهنگی استانداری فارس گفت: متاسفانه در دوره های بعد به خاطر یورش هایی که شده این آیین ها تغییر کرده است، آتش جزو چهار عنصر اصلی طبیعت یعنی آب، باد، خاک و آتش است که ارزش بسیاری داشته است.
معلم بیان کرد: شبیه این آیین را امروز نیز داریم اما از چهارشنبه به پنجشنبه تغییر کرده و مردم به سر خاک از دست رفتگانشان می روند و خیرات می دهند و فاتحه می خوانند، هرچند شکل این مراسم متفاوت است اما این مراسم همان مراسم گذشته است.
وی در ادامه به مراسم چاووش خوانی که در گذشته اجرا می شد اشاره کرد و گفت: چاوش خوانان افرادی بودند که در کوچه و بازار می چرخیدند و پولی که مردم می دادند را در کشکول می انداختند و اگر کسی می آمد و برگ سبزی به چاوش خوانان دوره گردان یا دراویش می داد به این معنا بود که من با تو هم عقیده ام اما اکنون چیزی ندارم که به شما بدهم که به این کار اصطلاح «برگ سبزی تحفه درویش» می گویند.
معلم افزود: ممکن بود گل ، برگ و برگ ریحان به دراویش و چاوش خوانان بدهند که آنان آخر کار بخشی از پولی که در کشکولشان جمع شده بود را به خانواده هایی که برگ یا گل برگ می دادند و مشکل داشتند کمک می کردند و این جشن در اصل کنار هم بودن و کمک به هم کردن بود.
وی ادامه داد: چاووش خوان در ذهنش می ماند که گل یا برگ مربوط به کدام خانواده بود و شرایط مالی خوبی ندارند و هر چیزی در کشکولش می ماند را بین خانواده ها توزیع می کرد که این هم یکی از مراسم های چهارشنبه سوری بود.
مدیرکل امور اجتماعی و فرهنگی استانداری فارس با بیان اینکه اصل مراسم چهارشنبه سوری برای یاد کردن از درگذشتگان بوده است، گفت: هدیه و مشعلی برای خانواده های آنها میبردند و دعوت می کردند که دور آتش در کنار هم جمع شوند و به شادی و نیایش بپردازند و به استقبال نوزایش طبیعت می رفتند.
معلم اظهارکرد: می توان گفت تقویم ایرانیان کهن ترین، دقیق ترین و درست ترین تقویم تاریخ بشریت است که این تقویم نسبت به اکثر تقویم ها خطای کمتری دارد.
وی ادامه داد: هر 120 سال یک بار یک اتفاق در آن می افتد که آن 12 تا 15 روز اضافه است که به آن سال کبیسه می گفتند و پادشاهان در این روز ها جشن می گرفتند و اعلام می کردند به همه غذا و لباس بدهند.
مدیرکل امور اجتماعی و فرهنگی استانداری فارس گفت: این که می گویند انشاالله 120 ساله بشوید منظور این است که آن قدر عمر داشته باشید که سال کبیسه را ببینید.
معلم در ادامه به فعالیت های صورت گرفته برای کاهش مخاطرات در استان فارس اشاره کرد و گفت: دفتر امور اجتماعی استانداری فارس برای کاهش مخاطرات در شهر شیراز و استان با همکاری سازمان آتش نشانی شهرداری شیراز، اداره کل راه و شهرسازی و آموزش و پرورش برنامه های شاد و آموزشی همراه با مسابقه و اهدای جوایز در مدارس و محلات برای دانش آموزان ترتیب داد تا سفیران شادی سالم در خانواده های خود باشند.
9254 /1876
وی ادامه داد: آیین چهارشنبه سوری آیینی است که ایرانیان یکتاپرست برای احترام به درگذشتگان فوت شده چهارشنبه پایان سال می گرفتند، خیرات می کردند، کار نیک انجام می دادند و به نیازمندان هدیه می دادند.
مدیرکل امور اجتماعی و فرهنگی استانداری فارس بیان کرد: مراسمی که امروز آتش می گذارند و از روی آن می پرند، به این شکل نبوده چرا که آتش ارزش معنوی داشته است و چیزی که ارزش معنوی دارد از روی آن نمی پرند.
معلم اظهارکرد: ایرانیان آتشی را از معبد یا آتش دان که نشانه پاکی، نور ، گرما و خورشید است می آوردند البته نشانه آتش پرستی ، خورشید پرستی یا هر چیز دیگر نیست مثل این است اگر ما مسلمان ها سر بر مهر می گذاریم بگویند خاک پرستیم اما معنا این است که آتش را مظهر پاکی می دانستند مثل ما مسلمانان که مثلا می گوییم فلان خاک تربت است و تبرک شده فلان امام است.
وی ادامه داد: آتشی که از معابد می آوردند در آتش دان روی پشت بام ، سر چهارراه ها و گذر گاه ها می گذاشتند و هدیه ای همراه با مشعل به خانه خانواده هایی که عزیزی از دست داده بودند می بردند یا می فرستادند و آن ها را به جشن نو زایش طبیعت دعوت می کردند تا در جشن و شادی هم سهیم باشند و ناراحتی را از دل بیرون کنند.
مدیرکل امور اجتماعی و فرهنگی استانداری فارس گفت: متاسفانه در دوره های بعد به خاطر یورش هایی که شده این آیین ها تغییر کرده است، آتش جزو چهار عنصر اصلی طبیعت یعنی آب، باد، خاک و آتش است که ارزش بسیاری داشته است.
معلم بیان کرد: شبیه این آیین را امروز نیز داریم اما از چهارشنبه به پنجشنبه تغییر کرده و مردم به سر خاک از دست رفتگانشان می روند و خیرات می دهند و فاتحه می خوانند، هرچند شکل این مراسم متفاوت است اما این مراسم همان مراسم گذشته است.
وی در ادامه به مراسم چاووش خوانی که در گذشته اجرا می شد اشاره کرد و گفت: چاوش خوانان افرادی بودند که در کوچه و بازار می چرخیدند و پولی که مردم می دادند را در کشکول می انداختند و اگر کسی می آمد و برگ سبزی به چاوش خوانان دوره گردان یا دراویش می داد به این معنا بود که من با تو هم عقیده ام اما اکنون چیزی ندارم که به شما بدهم که به این کار اصطلاح «برگ سبزی تحفه درویش» می گویند.
معلم افزود: ممکن بود گل ، برگ و برگ ریحان به دراویش و چاوش خوانان بدهند که آنان آخر کار بخشی از پولی که در کشکولشان جمع شده بود را به خانواده هایی که برگ یا گل برگ می دادند و مشکل داشتند کمک می کردند و این جشن در اصل کنار هم بودن و کمک به هم کردن بود.
وی ادامه داد: چاووش خوان در ذهنش می ماند که گل یا برگ مربوط به کدام خانواده بود و شرایط مالی خوبی ندارند و هر چیزی در کشکولش می ماند را بین خانواده ها توزیع می کرد که این هم یکی از مراسم های چهارشنبه سوری بود.
مدیرکل امور اجتماعی و فرهنگی استانداری فارس با بیان اینکه اصل مراسم چهارشنبه سوری برای یاد کردن از درگذشتگان بوده است، گفت: هدیه و مشعلی برای خانواده های آنها میبردند و دعوت می کردند که دور آتش در کنار هم جمع شوند و به شادی و نیایش بپردازند و به استقبال نوزایش طبیعت می رفتند.
معلم اظهارکرد: می توان گفت تقویم ایرانیان کهن ترین، دقیق ترین و درست ترین تقویم تاریخ بشریت است که این تقویم نسبت به اکثر تقویم ها خطای کمتری دارد.
وی ادامه داد: هر 120 سال یک بار یک اتفاق در آن می افتد که آن 12 تا 15 روز اضافه است که به آن سال کبیسه می گفتند و پادشاهان در این روز ها جشن می گرفتند و اعلام می کردند به همه غذا و لباس بدهند.
مدیرکل امور اجتماعی و فرهنگی استانداری فارس گفت: این که می گویند انشاالله 120 ساله بشوید منظور این است که آن قدر عمر داشته باشید که سال کبیسه را ببینید.
معلم در ادامه به فعالیت های صورت گرفته برای کاهش مخاطرات در استان فارس اشاره کرد و گفت: دفتر امور اجتماعی استانداری فارس برای کاهش مخاطرات در شهر شیراز و استان با همکاری سازمان آتش نشانی شهرداری شیراز، اداره کل راه و شهرسازی و آموزش و پرورش برنامه های شاد و آموزشی همراه با مسابقه و اهدای جوایز در مدارس و محلات برای دانش آموزان ترتیب داد تا سفیران شادی سالم در خانواده های خود باشند.
9254 /1876
کپی شد