سهراب شرفی اظهارداشت: متاسفانه بروکراسی اداری، عوارض و مالیات و نرخ سود بانکی باعث شده تا رشد سرمایه گذاری عقیم بماند و در حوزه سرمایه گذاری شاهد حرکات جدی در استان و به خصوص شهر شیراز نباشیم.
وی با بیان این که شروع هر طرح سرمایهگذاری سرآغاز دریافت هزینههای مختلف از سوی دستگاههای دولتی و غیردولتی است، افزود: این امر به خصوص در شهر شیراز حادتر است و مصوبات شورای شهر عاملی بازدارنده برای سرمایه گذاری در محدوده شهرهاست.
در حالی که شهرهایی همچون اصفهان با باغات گل و پرندگان، مشهد با پارک های آبی اش و تهران با تفرجگاه های طبیعی همچون پل طبیعت به برندی در کشور تبدیل شده اند، شیراز به جز ساختمان ها و اماکن تاریخی هیچ حرفی برای گفتن ندارد و حتی از یک پارک بزرگ در خور این شهر محروم است.
شرفی با بیان این که با نگاههای مادی و عوارضی، سرمایهگذار هیچ رغبتی برای سرمایهگذاری در حوزه خدمات و گردشگری نخواهد داشت، اضافه کرد: در حالی که شمال غرب شیراز مستعد اجرای پروژههای گردشگری سودآور است اما هیچ کلنگی که عامل تحول در آن منطقه باشد، زمین نخورده است.
وی گفت: شمال غرب شیراز از پلیس راه تا اردکان گردشگر محور است اما در این محور هیچ برندسازی نشده است و باغات آن منطقه نهایتاً به تالارهای عروسی و باغات مجالس و رستوران های خاص تبدیل شده است.
عضو هیات رئیسه خانه صنعت، معدن و تجارت فارس با بیان این که تولید و اشتغالزایی فقط به معنای ایجاد کارخانه و کارگاه نیست، افزود: هر سرمایه گذاری که قصد اجرای پروژهای در این محدوده را داشته باشد لیست عوارضهای سنگین و آن چنانی به عناوین مختلف جلوی رویش گذاشته میشود به گونهای که فرد از هر حرکت اقتصادی پشیمان می شود.
وی با ابراز امیدواری نسبت به آن که شورای شهر شجاعت به خرج داده و نگاه عوارضی خود به سرمایهگذار را عوض کند، افزود: باید مالیات و عوارض بعد از اجرای پروژههای سرمایهگذاری باشد نه قبل از آن. هر طرح سرمایه گذاری ملزم به پرداخت عوارض قبل از اجرای طرح باشد؛ به موفقیت نمیرسد چرا که سرمایه فرد به جای اجرای پروژه، صرف مطامع شهرداری میشود.
شرفی با درخواست از استاندار فارس برای ورود به این قضیه گفت: ایدههای متعددی برای شمال غرب شیراز و تبدیل آن به یک محور گردشگری استاندارد وجود دارد اما چه میشود کرد که با این عوارض گزاف هیچ سرمایهگذاری از پس آن برنمیآید.
وی با اشاره به ناهنجاریهای شدید اجتماعی در شیراز گفت: بخشی از این ناهنجاریها ناشی از چهره خشن و بدون تفرجگاههای مطابق با سلیقه مردم است. تا وقتی که شهر را پر از پل و گچ و سیمان کنیم نمیتوانیم انتظار شهری عاری از ناهنجاری های اجتماعی داشته باشیم.
وی گفت: در کدام منطقه محروم همچون بولوار نصر، میانرود، شریف آباد، سهل آباد و ... اماکن ورزشی و گردشگری باز و سرپوشیده ایجاد شده است این در حالی است که در همان مناطق انواع و اقسام پلهای روگذر و زیرگذر ایجاد شده، آیا یک منطقه فقط با پل و گذرگاه و خیابان شکل شهر را به خود می گیرد یا نیاز است برای رفاه مردم آن منطقه تفرجگاه، ورزشگاه و ... احداث نمود.
عضو هیات مدیره خانه صنعت، معدن و تجارت فارس گفت: شهرداری به سهم خود در این مناطق برای ایجاد گذرگاههای مختلف هزینههای مادی کرده اما به دلیل عدم به کارگیری سرمایههای مردمی شاهد ایجاد اماکن تفریحی و ورزشی در این مناطق نیستیم.
وی تصریح کرد: شهرداری و شورای شهر نه تنها مشوقی برای سرمایهگذاران در این مناطق در نظر نگرفته بلکه با لیست عوارضهای آن چنانی باعث سنگاندازی در مسیر سرمایهگذاری شدهاند. شرفی گفت: شهرداری و شورای شهر به جای منافع کوتاهمدت باید منافع بلندمدت شهر را در نظر بگیرند و به جای عوارض قبل از اجرای پروژههای سرمایهگذاری این عوارض را بر درآمد این پروژهها پس از بهره برداری وضع کنند و علاوه بر آن تسهیلات کم بهره برای سرمایهگذاران در مناطق شهری در نظر بگیرند. وی با اشاره به این که 60 درصد اشتغال در حوزه خدمات است، افزود: اگر شهرداری این رویه را در پیش بگیرد دیگر نیازی به بودجه بندی سالانه 3 هزار میلیارد تومانی از محل عوارض را ندارد و میتواند از توان سرمایه گذاران برای پروژههای شهری مختلف بهره برده و شهری مطابق نیاز مردم را بسازد نه شهری فقط برای تسهیل در حرکت خودروها با انواع پل ها و گذرگاه ها که فقط به دود و دم این شهر می افزاید.
شرفی گفت: با توجه به نگاه مثبت استاندار فارس و توصیه به عدم پرهیز از نشست و برخاست با سرمایه داران و سرمایه گذاران، نیاز است همه نهادها و ارگان های اقتصادی و به خصوص شهرداری برون نگری و برون سپاری را سرلوحه کار خود قرار دهند تا با مشارکت دادن مردم رونق اقتصادی ایجاد و فضای اقتصادی از حالت انحصاری خارج شود.
46
