علی صوفی: فشار اصولگرایان برای حضور در کابینه غیر منطقی است

جماران: هرچه به پایان عمر دولت یازدهم و آغاز به کار دولت دوازدهم نزدیک تر می شویم، بحث انتخاب کابینه جدید در محافل سیاسی پررنگ تر می شود. بعضی از چهره های شاخص اصولگرا در روزهای اخیر رای 16 میلیونی نامزد مطبوعشان در انتخابات را بهانه کرده اند و از دولت جدید انتظار حضور در کابینه را دارند. از طرف دیگر برخی  از اطرافیان رئیس جمهور منتخب نیز تاکید دارند که او هیچگاه مرعوب فشارها برای انتخاب کابینه نخواهد شد و ملاک ها و مطالبات مردم را در انتخاب کابینه مدنظر قرار خواهد داد. در همین رابطه گفت­ وگویی با علی صوفی، استاندار گیلان در دولت اول و وزیر تعاون در دولت دوم سید محمد خاتمی درباره ملاک­های انتخاب وزرای کابینه، فشارها به رئیس جمهور و نقاط ضعف و قدرت کابینه دولت یازدهم داشتیم که در ادامه می­ خوانید.

به نظر شما ملاک اصلی رئیس جمهور برای انتخاب کابینه چه باید باشد؟

به طور کلی ملاک اصلی انتخاب کابینه جدید دولت باید کارآمدی برای عمل به تعهدات رئیس جمهور به مردم و برنامه ششم توسعه باشد. کابینه جدید باید توان اجرای برنامه ها و تعهدات را داشته باشد. عملکرد مثبت کابینه جدید میتواند 24 میلیون نفری که به روحانی رای داده اند نسبت به آینده و عملکرد دولت امیدوار کند که این امیدواری سبب ادامه پیروزی ها در انتخابات های سال 98 و 1400 می شود.

در روزهای اخیر برخی از چهره های اصولگرا رای 16 میلیونی رئیسی را بهانه کرده اند و خواستار حضور اصولگرایان در کابینه جدید دولت شده اند. به نظر شما این توقعات تا چه حد منطقی و قابل قبول است؟

 به دلیل ساختار سیاسی ایران در سال های اخیر سابقه نداشته است که یک رئیس جمهور از جناح شکست خورده در انتخابات، افرادی را برای حضور در کابینه خود انتخاب کند. با این حال مطالبه اصولگرایان برای حضور در کابینه می تواند درست و قابل قبول باشد اما فشارها به رئیس جمهور در این زمینه غیر منطقی است. توقع مردم  از رئیس جمهور این است که کابینه ای همراه و همفکر برای تحقق وعده ها و تعهدات استفاده کند البته رئیس جمهور می تواند در سطوح پایین تر مدیریتی از اصولگرایان استفاده کند.

چالش های روحانی برای انتخاب کابینه دولت دوازدهم چه تفاوتی با چهارسال قبل و انتخاب کابینه دولت یازدهم کرده است؟

در کابینه اول فشار اصولگرایان نتیجه داد و مجلس اصولگرای آن زمان با فشارهایی که وارد کرد، در سهم خواهی از روحانی موفق بود. روحانی هم مجبور شد کابینه را طوری انتخاب کند که بتواند از آنها رای اعتماد بگیرد. از طرف دیگر وزرای روحانی هم برای جلوگیری از درگیری با مجلس بسیار محافظه کار بودند و به جای  بکارگیری نیروهای دلخواه در کابینه، ساختار دولت احمدی نژاد را حفظ کردند.

امروز اما به دلیل همراه بودن مجلس دهم، دست روحانی برای انتخاب کابینه نسبت به دوره پیش بازتر است. به همین دلیل توقع مردم و حامیان روحانی این است که  با انتخاب درست به تعهداتی که به مردم داده است، عمل کند.

نقاط ضعف و قدرت کابینه در دولت یازدهم چه بود و در دولت جدید کدام وزارت خانه ها نیاز به تغییر دارند؟

مهمترین نقش در کابینه دولت بر عهده  وزارت خانه های حاکمیتی مانند کشور، دفاع ، اطلاعات و وزارت خارجه است که با هماهنگی با مقام رهبری انتخاب می شود.

 دوره در پیش و در انتخاب وزیر کشور از رئیس جمهور انتظار می رفت فارغ از مسائل جناحی از کسانی استفاده کند که وزارت کشور و مدیریت آن را بشناسند. اگر قرار به انتخاب گزینه اصولگرا برای تصدی این پست مهم و حیاتی بود، حجت الاسلام ناطق نوری و برخی استانداران اصولگرای معتدل می توانستند گزینه بهتری باشند. در هر حال  وزارت کشور وزارت خانه مهمی بود که در دوره قبل به آن بی توجهی شد و روحانی  و نمایندگان مجلس از ضعف و سستی این وزارت خانه ضربه خوردند.

وزارت خارجه یکی از موفق ترین وزارت خانه های دولت بود و همگان انتظار دارند دکتر ظریف در دولت جدید نیز به کار خود ادامه دهد.

وزارتخانه های اقتصادی نیز نقش مهمی در کابینه دارند و بیشترین مطالبات و انتظارات مردم به این وزارت خانه ها باز میگردد.  به همین دلیل وزرای آن باید کاملا همفکر و هماهنگ با رئیس جمهور باشند و راستای یک سیاست واحد اقتصادی حرکت کنند.