پایگاه خبری جماران، محسن عربی: «از وزیر علوم می‌خواهم که قرارداد همه اساتیدی که تا کنون اخراج شده‌اند یا لغو قرارداد شده‌اند را بازنگری کنید؛ دانشجویان را برگردانید.» این بخشی از صحبت‌های مسعود پزشکیان، در جلسه تکریم و معارفه وزیر جدید علوم در دولت چهاردهم بود؛ همچنانی که یکی از شعارهای اصلی وی در طول دوران تبلیغات ریاست جمهوری، برطرف کردن موانع و مشکلاتی است که برای دانشجویان ایجاد شده، بود. در حالی که وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات، بدون درنظر گرفتن انتظارات افکار عمومی در خصوص وعده «رفع فیلترینگ» در حال رسیدگی به امور جاری است و سخنگوی دولت از مردم می‌خواهد که صبوری در این زمینه پیشه کنند، وزارت علوم، تحقیقات و فناوری در حال رسیدگی به پرونده‌های دانشجویانی است، که اخراج، محرومیت و تعلیق گریبان‌گیرشان شده است.
دکتر سعید حبیبا، معاون وزیر علوم و رئیس سازمان امور دانشجویان، متولی پیگیری این موضوع از سوی دولت و وزارت علوم است. در گفت و گویی که با وی داشتیم، از پرونده‌های رسیدگی شده در دولت قبل، فراخوان و ارسال پرونده‌های جدید توسط دانشجویان به سازمان و همچنین مشکلات رفاهی دانشگاه‌ها پرسیدیم.
مشروح این گفت و گو در پی می آید:
جناب آقای دکتر حبیبا! رئیس دولت چهاردهم در دوران تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری، چند وعده ملموس ارائه کرد؛ طبیعتاً برای عموم جامعه موضوع گشایش‌های اقتصادی و رفع فیلترینگ از اهمیت بالاتری برخوردار بود. اما، یکی از مهم‌ترین وعده‌های آقای پزشکیان، بر طرف کردن مشکلاتی که برای دانشجویان طی 3 سال گذشته پیش آمده به وجود آمده بود. از اولین روزی که وزیر علوم و بهداشت بر مسند کار قرار گرفتند، این پیگیری‌ها آغاز شد. می‌خواهم از اولین روز هایی که شما تشریف آوردید و سازمان امور دانشجویان را تحویل گرفتید شروع کنم؛ چه اقداماتی صورت گرفته، چه فرآیند هایی طی شده و الان به کجا رسیده؟
رویکرد دولت رفع موانع از سر راه دانشجویان است
3 نفر از حقوق‌دانان برجسته کشور از سوی وزیر علوم مأمور رسیدگی مجدد به پرونده‌های دانشجویان شدند
بیش از 350 پرونده انضباطی برای دانشجویان تشکیل شده بود
هیات‌های بدوی و تجدیدنظر دانشگاه‌ها، رأی به اخراج 47 نفر از دانشجویان داده بودند
احکام مجدداً در شورای مرکزی انضباطی دانشجویان بررسی شده بود و 4 نفر از دانشجویان حکم اخراج گرفته بودند
در سازمان دانشجویان کشور، همانطور که اشاره شد؛ با فضا و جوی که بعد از انتخابات اخیر ریاست جمهوری در کشور ایجاد شد و شخص مقام معظم رهبری یک عفو عمومی در رابطه با جریاناتی که در سال های گذشته اتفاق افتاده بود و بعضی از دانشجویان ما که دچار مشکل شده بودند صادر کردند؛ همین‌طور ریاست محترم جمهور طی یک صحبتی در نشست روسای دانشگاه ها داشتند، خواستار این شدند که دانشجویان را کمک کنیم تا بتوانند به سر کلاس‌های خود برگردند، و بعد از ریاست محترم جمهور، خود وزیر علوم تحقیقات و فناوری در نشست روسای دانشگاه ها این موضوع را مطرح کردند و بنده هم در نشست معاونین دانشجویان سراسر کشور.
اقدامات خیلی خوبی را ما در وزارت خانه انجام دادیم؛ شخص آقای دکتر سیمایی صراف، وزیر محترم علوم، سه نفر از حقوق‌دانان برجسته کشور را موظف کردند تا تمام پرونده هایی که از قبل به سازمان رسیده بود - تقریباً بیش از 356 پرونده ای که به دست ما رسیده بود که آنها را در اختیار این تیم حقوقی قرار دادیم و تک تک پروندهها بررسی شد و برای هر پرونده خلاصه ای از ماوقع پرونده تهیه و تنظیم شد و در پایان، گزارشی را از مطالبی که این پرونده‌های دانشجویان –چه پرونده هایی که منجر به بحث اخراج بود و چه پرونده هایی که منجر به محرومیت ترم داشتند برای 1-2-3-4 نیمسال و موارد دیگر- همه بررسی شد و گزارشی که به آقای وزیر توسط این تیم حقوقی اعلام شد؛ آقای وزیر بعد از این بررسی، بر اساس شیوه نامه 1403، آمدند و دستور دادند که این پرونده ها بر اساس ماده 103 همین شیوه‌نامه، مجدداً رسیدگی بشود.
فلذا ما کمیته یا شورای مرکزی انضباطی دانشجویان را در اینجا فعال کردیم و این پرونده ها در حال بررسی هست و تا آن دسته از دانشجویانی که با مشکلات اخراج یا محرومیت ترم رو به رو شدند، بتوانند ان شاالله به سر کلاسشان برگردند.
این را هم عرض کنم، درباره دانشجویانی که پرونده های اخراجی دارند، مجموعا 47 پرونده در کل کشور توسط دانشگاه‌ها، هیات‌های بدوی و تجدیدنظرشان، رسیدگی شده بود. یعنی 47 پرونده را منجر به اخراج دانشجو از دانشگاه شده بود. منتهی می‌دانید که وقتی هیات‌های بدوی و تجدید نظر، این پروندهها را بررسی می‌کنند، النهایه، شورای مرکزی انضباطی دانشجویان در خود سازمان دانشجویان تشکیل می شود و دانشجویان می‌توانند به ما شکایت کنند و خواستار رسیدگی به آراء تجدید نظر شوند. به همه آن 47 پرونده توسط دانشجویان اعتراض و به سازمان دانشجویان آمده بود.
قبل از حضور بنده، یعنی در دولت قبل، این 47 پرونده رسیدگی شده بود و 4 پرونده را تایید کردند؛ یعنی اخراج 4 پرونده تایید شد و سایر پروندهها را با تخفیف مجازات ها به 1-2-3-4 ترم محرومیت از تحصیل کاهش پیدا کرد که امکان دارد در روند آموزشی، چون سنوات ترم دانشجویان یک محدودیتی دارد، مثلاً در دوره کارشناسی می‌گوییم دانشجو باید حداکثر تا 8 ترم تمام کند، حالا با 2 ترم هم اضافه می‌تواند مقطع کارشناسی را تمام کند. اما اگر بیشتر شود امکان دارد این دانشجو با اخراج آموزشی رو به رو شود.
47 پرونده شامل 356 پرونده ای هست که از قبل شروع دولت در دسترس بوده؟
حبیبا: بله مجموع 350 و خرده ای پرونده. این 47 پرونده هم یعنی با آنها 350 تا هست.
قبل از فراخوانی که شما اعلام کردید.
2 نفر از 4 نفر دانشجویی که حکم اخراج دریافت کردند، به دیوان عدالت اداری شکایت کردند و آراء شورای مرکزی انضباطی دانشجویان را شکستند
حکم یکی از دو دانشجویی اخراجی به او ابلاغ شده است
رویکردی را در پیش گرفتیم تا دانشجویان با مشکل مواجه نشوند
با همکاری تعداد خوبی از دانشگاه‌ها، بسیای از موضوعات درون خود دانشگاه حل شد و دانشجویان به سر کلاس‌های خود بازگشتند
135 پرونده از سوی دانشگاه‌هایی که کمتر حاضر به همکاری شدند به سازمان امور دانشجویان در دولت جدید ارسال شده است
ظرف 2 هفته آینده به همه این پروندهها رسیدگی خواهیم کرد
بله. پس ما از تعداد آن پرونده ها 4 پرونده داشتیم که حکم اخراج داشتند. جالب‌تر این است که این 4 پرونده که دانشجو برایش رأی اخراج صادر شده است، 2 دانشجو به دیوان عدالت اداری مراجعه و شکایت کردند که 2 مورد از این آراء شکسته شد. یعنی ما الان باید بگویم 2 پرونده اخراجی داریم که یکی از آنها ابلاغ شده و یکی دیگر هنوز ابلاغ نشده است.
در کنار این اقدامی که سایر پروندهها در حال رسیدگی هستند و شورای مرکزی دارد، آنها را رسیدگی می‌کند و بعضاً آراء دارد تخفیف داده می‌شود و سبک‌تر می شود، که کمک کنیم یک فضای شادابی را در دانشگاه‌ها ایجاد کنیم و با دیده رافت و آن عفوی که مقام معظم رهبری و ریاست محترم جمهور تأکید داشتند و همچنین وزیر محترم، بتوانیم این آراء را خفیف کنیم. بعضاً اینها را تعلیق می کنیم و یا با تذکر کتبی، درج در پرونده و نظایر اینها، رسیدگی های مرتبط را انجام می‌دهیم و کمک کنیم دانشجویان درس‌هایشان عقب نیافتد و کارهایشان منجر به افزایش سنوات که خود می‌تواند باعث اخراج دانشجو شود، کار به آن جا کشیده نشود.
اعتراضات همچنان وجود داشت. ما همچنان پیام ها و نامه های مختلف حتی توسط برخی نمایندگان به ما نامه میزدند که این دانشجویان کمک شوند. لذا ما فراخوانی را به همه روسای دانشگاه ها اعلام کردیم که با توجه به اینکه این پرونده هایی که بررسی شده، بعضا داری نواقص شکلی و ماهوی هست، شما خودتان مجدد با این رویکردی که دانشجویان را کمک کنید که بتوانند به درس و مشقشان برگردند، بررسی کنید.
برخی از دانشگاه‌ها خیلی خوب همکاری کردند و دانشجویان‌شان را کمک کردند و الان دانشجویان سر کلاس رفتند. برخی دانشگاه ها هم این همکاری را با ما نداشتند و پروند‌ها را برای ما ارسال کردند، که ما حدود 135 پرونده هم از طرف دانشگاه ها داریم که ارجاع شده به ما و در حال رسیدگی هستیم و امیدواریم ظرف یکی دو هفته آینده این رسیدگی ها قطعی شود و ما بتوانیم تکلیف دانشجویان را مشخص کنیم.
بعضاً دانشجویان این نگرانی داشتند که تعلیق و محرومیت باعث افزایش سنوات می‌شود و از آن طرف، دیگر نتوانند درسشان را ادامه بدهند و به صورت قانونی در مدتی که باید دوره شان را تمام کنند، پایان پیدا می‌کند و درسشان ناتمام می‌ماند. برای این موضوع فکری کردید؟
دانشجویان محروم نگرانی برای افزایش سنوات تحصیلی خود نداشته باشند
تعلیق سنوات دوران محرومیت را برای آنان در نظر خواهیم گرفت
اگر دانشجویی با مشکل افزایش سنوات رو به رو شد، به سازمان امور دانشجویان برای رسیدگی مجدد مراجعه کند
بله؛ ما در همین پرونده‌هایی که در حال رسیدگی هستیم، آن دسته از پرونده هایی که احساس می‌کنیم باید با رافت و ملاطفت بهشان نگاه شود و کمک‌شان کنیم، اینها را می آییم بدون سنوات، یعنی بعضاً اگر فرد 2 ترم محروم شده، می‌گوییم 2 ترم محروم بدون احتساب در سنوات ترم باشد و یا تعلیق می کنیم، یعنی این 2 ترم محرومیت از تحصیل را فعلاً معلق می کنیم، درسش را ادامه بدهد. اگر دانشجو در این مدت برای خودش و برای دانشگاه مشکلی ایجاد نکرد، اینها درسشان تمام می‌شود و فرآیندی دارد که این آراء امحاء خواهد شد. دیگر نگرانی هم برای دانشجو وجود نخواهد داشت. منتهی بستگی به شدت و حدت آراء صادره از 1 سال تا 5 سال این مجازات هایی که در پروندهها ضبط شده، امحا خواهد شد.
پس می‌شود این قول را داد که نگران سنوات نباشند.
بله؛ تا آنجا که امکان داشته باشد، دانشجویان را کمک می‌کنیم با سنوات رو به رو نشوند. اگر احیاناً با سنوات رو به رو شدند، باید تقاضاهایشان را بفرستند و ما مجدداً در کمیسیون موارد خاص این بار آن را رسیدگی کنیم و اجازه بدهیم درس هایشان را به پایان برسانند.
یک تعارضی که از گذشته وجود داشته، موضوع مرجعیت رسیدگی به موضوع تخلف دانشجویان است؛ دانشجو هم در قوه قضائیه و هم در وزارت علوم محکوم شده است. همین مشخص نبودن مرجع رسیدگی به تخلفات، در ادامه مشکل ساز شده است. شما یک فراخوانی اعلام کردید که دانشجویان بیایند، برخی هنوز نگران هستند. برخی شاید هنوز خوداظهاری نکردند تا بیایند سازمان دانشجویان. برای این فکری دارید؟ چون خیلی از دانشجویان بابت ین موضوع نگران اند.
2 بار محکوم کردن فردی که تنها یک تخلف مرتکب شده، با دادرسی عادلانه سازگار نیست
اگر قوه قضائیه به پرونده دانشجویی ورود کرد، کمیته‌های انضباطی از بررسی مجدد پرونده در دانشگاه پرهیز کنند
من توصیه میکنم برای هر دانشجویی که رأی کمیته‌های بدوی و تجدید نظر صادر شده و احتمال دارد این آراء منجر به افزایش سنوات و اخراج بشود، حتماً اعتراضاتشان را به سازمان ارسال کنند. رویکرد دولت چهاردهم این است که این دانشجویان را کمک کنیم. یک فضای جدیدی در کشور ایجاد شده و تمام همکاران من در سازمان دنبال این هستند که دانشجویان را کمک کنند.
اما در رابطه با اینکه یک تخلفی که دانشجو مرتکب می‌شود در چند جا، مثلاً می‌بینید در قوه قضاییه رسیدگی می‌شود و همزمان کمتیه‌های انضباطی؛ ما بر اساس قوانین و مقرراتی که در کشور جاری است، نمی‌توانیم مانع رسیدگی مثلاً قوه قضاییه شویم؛ نه. اگر دانشجو مرتکب جرمی شده باشد، قطعاً باید رسیدگی شود، ولی اینکه این موضوع بعد از اینکه رأی در دادگاه صادر شد، ما مجدداً در کمیته‌های انضباطی هم بررسی کنیم و آرائی را صادر کنیم، شاید با دادرسی عادلانه سازگار نباشد. چون ما می‌گوییم برای یک تخلفی که فرد مرتکب شده، نباید بیش از یک بار مجازات شود. ما ترجیحمان این است که اگر دادگاه رای را صادر کرد، دیگر کمیته‌های انضباطی ورود نکنند و به همان رأی بسنده کنند. حالا خواهند گفت این تخلف در محیط آموزشی انجام شده و ما باید رسیدگی کنیم؛ بله می‌توان در محیط‌های آموزشی هم رسیدگی کرد، که عرض کردم این تعارض پیدا می‌کند با آن دادرسی عادلانه که فرد می‌گوید من مرتکب یک خطایی شدم و دو بار دارم تنبیه می‌شوم. یک بار مثلاً توسط دادگاه صالحه و یک بار هم توسط کمیته انصباطی که ما توصیه‌مان این است که اگر دادگاه‌ها ورود کردند ،دیگر کمیته های انضباطی ورود نکنند.
چون همین مرجعیت دوگانه باعث شده است یک تعدادی با اینکه شما فراخوان دادید و اعلام کردید چند مرتبه، هنوز یک سری هراس داشته باشند به سازمان امور دانشجویان مراجعه کنند. یک اتفاق مثبتی هم که در دورانی که شما تشریف داشتید افتاد، تغییر شیوه‌نامه و آیین‌نامه انضباطی بود که شیوه نامه 1400 اعمال شد. تفاوتش با شیوه نامه 1401 چه بود؟
شیوه‌نامه جدید، همان شیوه‌نامه سال 98 تنها با یک تغییر است
شیوه‌نامه 1403 کمک حال ما برای برطرف کردن مشکلات دانشجویان خواهد بود
آئین‌نامه مصوب شورای انقلاب فرهنگی اجازه تهیه و تنظیم شیوه‌نامه را به وزرای علوم و بهداشت داده است
شیوه‌نامه انضباطی که در سال 1403 توسط وزیر علوم تحقیقات فناوری و وزیر بهداشت درمان و آموزش پزشکی، این شیوه‌نامه امضا شد. این شیوه‌نامه شیوه نامه ای است که درواقع تا سال 1401 اجرا می‌شد و معروف بود به شیوه‌نامه 1398. ما دیدیدم باتوجه به اینکه می‌خواهیم دانشجویان را کمک کنیم، شیوه‌نامه قبل یه مقدار از نظر معتدل‌تر بود و ما راحت‌تر می‌توانستیم به پرونده ها رسیدگی کنیم و بر مبنا آن رأی صادر کنیم. فقط یک ماده در شیوه‌نامه 1398 اضافه شد، آن هم اینکه روسای دانشگاه ها و وزرای دو وزرات خانه یعنی وزارت بهداشت درمان و وزارت عتف، اینها می توانند دستور تعلیق یا رسیدگی مجدد در رابطه با پروندهها را به هیأت‌ها اعلام کنند و سایر موارد هیچ تفاوتی با شیوه نامه‌ای که در سال 1398 به تصویب رسیده بود و تا سال 1401 اجرا می‌شد، هیچ تفاوتی ندارد. شیوه‌نامه 1402 یک مقدار سخت گیرانه‌تر بود و به همین جهت هست که تصمیم گرفته شد. بعضاً سوال می شود چرا این تغییر داده شد؟ کی اجازه داد؟ خود آیین‌نامه مصوب شورای انقلاب فرهنگی است. در آنجا می‌گوید شیوه نامه را 2 وزیر بهداشت درمان و وزارت عتف می توانند تهیه و تصویب کنند. این شیوه نامه امضاء شد و الان جاری است.
امروز سازمان اموز دانشجویان در افکار عمومی به رفع تعلیق و بازگرداندن اخراج دانشجویان می‌شناسند. می‌دانم شما وزارت‌خانه به اصطلاح پول‌داری نیستید و برای تأمین خوابگاه و رفاهیات مشکلاتی را دارید؛ با چه مشکلات و موانعی رو به رو هستید؟ چون برخی از سنوات‌ها ممکن است دردسر ساز باشد.
افزایش سنوات دانشجویان باعث ایجاد ناترازی در سطح دانشگاه‌ها خواهد شد
باید ورودی و خروجی دانشجویان، همسان و هماهنگ باشد
این سوال بسیار مهمی است. یکی از رویکرد‌هایی که ما داریم و دانشجویان را می خواهیم کمک کنیم این است که در حال حاضر 25 درصد امکانات رفاهی دانشگاه‌های ما، مربوط می‌شود به دانشجویانی که افزایش سنوات دارند و هر یک نفری که به این تعداد اضافه می‌شود، مشکلات دانشگاه‌های ما بیشتر می‌شود. لذا تا آنجایی که امکان دارد باید سعی کنیم ورودی‌های ما با خروجی‌های ما همسان و هماهنگ باشند تا ناترازی ایجاد نشود والا اگر خروجی‌هایمان کم بشود با ناترازی مواجه خواهیم شد؛ هم برای خوابگاه هم برای غذاخوری‌ها و هم برای کلاس‌ها.
لذا ما با این رویکرد که بتوانیم این ترازی را در ورودی و خروجی دانشجویان داشته باشیم، دنبال این هستیم که دانشجویان را کمک کنیم که هرچه زودتر فارغ التحصیل شوند تا مشکلات خاص در زمینه‌های رفاهی اعم از خوابگاه و تغذیه و اینها برای دانشجویان پیش نیاد.
چون هزینه های ساخت خوابگاه و سلف و غذا و اینها زیاد هست، فکر می کنید در خوابگاه‌ها چه نهادهای دیگری می‌توانند کمک کنند؟ به هرحال وزارت مهمی است در کشور.
عمده بودجه ساخت خوابگاه‌ها، برای خوابگاه‌های متاهلین صرف می‌شود
خیرین نقش زیادی در ساخت و بازسازی خوابگاه‌های دانشجویی در سراسر کشور داشته‌اند
همچنان دست یاری خود را به سمت آنان دراز می‌کنیم
این سوال خوب و مهمی است؛ برای کل کشور. همانطور که مستحضر هستید، ما الان بودجه‌های ساخت خوابگاه‌های مجردی اصلاً بر اساس قانون قطع شده و عمدتاً برای خوابگاه های متأهلین دولت بودجه اختصاص داده است.
یک بحث مهمی که هست این هست که ما همان زمان‌هایی که بودجه‌های ساخت خوابگاه‌های مجردی وجود داشت، اکثر دانشجویان دانشگاه های ما، با کمبود خوابگاه مواجه هستند و بالاخره ما باید بپذیریم در خوابگاه‌ها، به ویژه دانشگاه های مهم کشور، آینده‌سازان کشور را تربیت می‌کنیم؛ فلذا باید یک شرایط حداقلی برای این عزیزان فراهم شود و این کمبودها، خوشبختانه توسط خیرین در دانشگاه های مختلف کشور انجام می‌شود.
من زمانی که معاون دانشجویی دانشگاه تهران بودم، دو خوابگاه را یک خیّری در زمان مدیریت بنده، پیش از من هم، خوابگاه‌های دیگری توسط خیرین ساخته شده بود. برخی دانشگاه‌های قدیمی و بزرگ ما، خوابگاه دارند، ولی به جهت قدیمی بودن و فرسوده شدن، از حیّز انتفاع خارج شده و امکان استفاده از آن وجود ندارد و اینها نیاز به بازسازی دارند. خوشبختانه خیرین ما در بحث بازسازی خوابگاه‌ها هم فعال هستند؛ من اطلاع دارم. نه تنها در بحث خوابگاه، بلکه بعضاً در ساخت دانشکده‌ها یا مراکز مشاوره یا مراکز تربیت بدنی که برای دانشجو بسیار ضرورت دارد. دانشجوی ما اگر یک فضای مناسب برای ورزش، برای شادابی خودش نداشته باشد، قطعاً مشکلات او به درس‌ها سرایت پیدا می‌کند.
لذا بعضی از خیرین روشن ضمیر و آگاه ما آمدند، ورود کردند و در ساخت مراکز مشاوره و مراکز تندرستی فعال بودند. برای نمونه ما در شهرهای گرگان و سایر شهرهای ایران خیرینی را داریم که در این زمینه فعال هستند و من از همین جا از همه خیرین عزیز تقاضا دارم به فکر آینده‌سازان کشور باشند. دست یاری دراز می‌کنیم؛ بیایند ما را کمک کنند. حالا متناسب با هر نگاهی که دارند. یا در حوزه خوابگاه‌های مجردی یا در ساخت خوابگاه های متأهلی یا در بازسازی خوابگاه ها و یا بازسازی آشپرخانه های ما که به شدت فرسوده شدند و همچنین در بحث مراکز تربیت بدنی و مراکز بهداشت روان و جسم؛ خیرین ما می‌توانند آنجا نقش آفرین باشند.
چون عموماً خیرین مدرسه‌ساز خیلی پررنگ‌تر هستند.
بله ما خیرین زیادی دیدیم؛ در دانشگاه تهران که من اطلاع دقیق دارم که این اتفاق میفتد. خوابگاه معروف کاشانی‌ها که شخصی کاشانی بود که این خوابگاه را ساخت. یا بنیاد فرهنگی مصلی‌نژاد در دانشگاه تهران، حداقل 4-5 خوابگاه را ایشان ساختند و بازسازی کردند و در سایر شهرهای ایران هم اطلاع دارم که این موضوع دارد انجام می‌شود. خوشبختانه خیّرین فعال هستند.
مهم‌تر از خیرین در قانون 5 ساله هفتم و همچنین در بودجه هر ساله، بندی وجود دارد که شرکت‌ها و متمولین می‌توانند در ساخت خوابگاه‌ها و دانشکده‌ها، مشارکت کنند و این به عنوان مالیات محاسبه و کسر شود. فکر می کنم تبصره 13 این امکان را می دهد.
من همین جا تقاضا دارم صاحبان صنایع، کارخانه‌ها از این فرصت استفاده کنند و آن مسئولیت اجتماعی که همه آحاد مردم به ویژه بانک‌ها و شرکت‌های بزرگ، کارخانجات بزرگ، این مسئولیت اجتماعی را در پروسه ساخت خوابگاه‌ها و دانشکده و مراکز تندرستی روح و روان دانشگاه‌ها مشارکت دهند و ما را یاری کنند.
چون فکر میکنم این گره با بودجه های رسمی امروز باز نشود.
همین‌طور است؛ قطعاً با بودجه‌هایی که دولت در اختیار می‌گذارند، ما امکان ساخت و ساز خوابگاه و یا حتی دانشکده‌ها را نداریم و الان خیلی ساختمان‌های نیمه کاره داریم که به علت نبودن بودجه امکان ساختشان وجود ندارد. لذا خیرین می‌توانند در همین پروژه‌هایی که به صورت نیمه‌تمام هست ورود کنند و آنها را تمام کنند.
صحبت آخر و جمع بندی و اگر صحبتی با دانشجویان دارید بفرمایید.
دانشجویانی که مشکل محرومیت از تحصیل‌شان در دانشگاه حل نشده، به سازمان امور دانشجویان مراجعه کنند
دانشجویان عزیز؛ آنهایی که در این چند سال اخیر دچار مشکلاتی شدند، پرونده‌هایی ساخته شده یا دچار مشکل شدند، اگر توسط دانشگاه‌ها مشکلشان حل شد که فبها. ما خواستیم از روسای دانشگاه ها که کمک کنند مشکلاتشان حل و فصل شود. اگر حل نشد سازمان آمادگی دارد که کمک کند و بتوانند این ترم سر کلاس‌ها بروند و با موفقیت درس هایشان را تمام کنند و بتوانند در کشور اثرگذاری داشته باشند.
