نعل وارونه جناب امین باقری

پایگاه خبری جماران: دیروز مطلبی از جناب آقای محمد امین باقری در خبرگزاری تسنیم و سایت مشرق [که وابسته به یک نهاد خاص هستند و بر خلاف فرمایش صریح امام کار سیاسی می کنند] منتشر شد. ایشان که با عنوان «پژوهشگر هسته ارزیابی سیاسی مرکز رشد دانشگاه امام صادق» معرفی شده است، در مطلبی سخنان اخیر یادگار امام درباره ضرورت توجه به مسئله جمهوریت نظام را مورد توجه قرار داده و با طعنه رفتار سید حسن خمینی در سال ۸۸ را با این ادعا مغایر دانسته و می نویسد: «مردم، جمهور و ملت، قبل از آن که کلیدواژه‌های دمکراتیک و یا ملی باشند، مفاهیم دینی و انقلابی‌اند، اما مصادره فرصت‌طلبانه این مفاهیم ارزشی توسط فردی که سابقه مشخصی در قبال "مردم" دارد، بسیار درس آموز است.»

درباره این سخنان نکاتی را می توان مورد اشاره قرار داد. 

نخست آنکه ادبیات زشت ایشان درباره حرم مطهر امام خمینی [ که همه هر چه داریم و دارید به برکت ایشان است]به هیچ عنوان پسندیده نیست و جا دارد هم ایشان و هم آنها که این مطلب سخیف را باز نشر داده اند، از روح امام طلب مغفرت کنند. 

دومین نکته: اینکه آیا یادگار امام حق دارد از جمهور بگوید یا این فقط حق برادران دانشگاه امام صادق است، محتاج تحلیل و نقد نیست. اما این نکته بسیار مهم است که آقای باقری از خود بپرسند که چرا شخص ایشان تا این اندازه در مقابل این مفاهیم بی تفاوت شده اند؟ آیا این امام نبودند که فرمودند: «همان مسیری که ملت داشتند، همین چیزی که اگر می خواهید مطابق با میل خودتان دمکراسی عمل بکنید، دمکراسی این است که آراء اکثریت، و آن هم این طور اکثریت، معتبر است؛ اکثریت هر چه گفتند آرای ایشان معتبر است و لو به خلاف، به ضرر خودشان باشد. شما ولیّ آنها نیستید که بگویید که این به ضرر شماست ما نمی خواهیم بکنیم. شما وکیل آنها هستید؛ ولیّ آنها نیستید. بر طبق آن طوری که خود ملت مسیرش هست.»

آیا جناب آقای باقری یک بار در برابر این پرسش با خدای خود خلوت کرده است که چرا وقتی حق انتخاب مردم محدود می شود ساکت مانده و حرفی نمی زند؟ 

دشنام به سید حسن نه کسی را محدود می کند و نه او را در «هسته ارزیابی سیاسی مرکز رشد دانشگاه امام صادق» دچار مشکل می کند. اما آیا ایشان نقد خود را در این حوزه متوجه مراکزی که به ناحق در مقابل حق مردم ایستاده اند، کرده است؟

آیا جناب باقری این سخنان امام را نشنیده است که گویا برای امروز فریاد می زند: «از قراری که من شنیده‌ام در دانشگاه بعض از اشخاص رفته‌اند گفته‌اند که دخالت در انتخابات، دخالت در سیاست است و این حق مجتهدین است. تا حالا می‌گفتند که مجتهدین در سیاست نباید دخالت بکنند، این منافی با حق مجتهدین است، آنجا شکست خورده‌اند حالا عکسش را دارند می‌گویند. این هم روی همین زمینه است، اینکه می‌گویند انتخابات از امور سیاسی است و امور سیاسی هم حق مجتهدین است هر دویش غلط است. انتخابات سرنوشت یک ملت را داردتعیین می‌کند. انتخابات بر فرض اینکه سیاسی باشد و هست هم، این دارد سرنوشت همه ملت را تعیین می‌کند، یعنی آحاد ملت سرنوشت زندگیشان در دنیا و آخرت منوط به این انتخابات است. این این‌طور نیست که انتخابات را باید چند تا مجتهد عمل کنند. این معنی دارد که مثلاً یک دویست تا مجتهد در قم داشتیم و یک صد تا مجتهد در جاهای دیگر داشتیم، اینها همه بیایند انتخاب کنند، دیگر مردم بروند کنار؟!»

اما سومین نکته: خوب است و لازم است که ایشان را به سخنان رییس همان دانشگاه یعنی آقای صادق لاریجانی ارجاع دهم. آیا از سخنان ایشان درباره عملکرد امسال شورای نگهبان مطلع هستند؟

نکته دیگر آن است که باقری به حمایت سید حسن آقا از دولت فعلی اشاره کرده و دولت را منفور دانسته است ولی  فراموش کرده است که رفتار دوستان خود را به یاد آورد و در کمال تعجب  به حمایت رؤسای خود از دولت معجزه هزاره سوم هیچ اشاره نمی کند. خواننده البته علت آن را می تواند به راحتی حدس بزند. 

و آخرین نکته اشاره ای است که لازم است به حوادث سال ۱۳۸۸ داشته باشم. در اینکه سید حسن آقا در اینباره چه می اندیشد کاری ندارم، ولی خوب است آقای باقری اول ببیند آیا طرف مقابل اصل مدعای او، در باره آن انتخاب پر حرف و حدیث را قبول دارد،  بعد کلمات تکراری این سالها را ردیف کند. 

خلاصه ، اول متر کنید و بعد برش بزنید والا شاید دست خود را به قیچی بسپارید. آن وقت قیافه شما برای بینندگان درس آموز نیست، بلکه خود به تنهایی دو واحد درس است که می توانید در همان «هسته ارزیابی سیاسی مرکز رشد دانشگاه امام صادق» آن را ارائه کنید. از ما گفتن.