حضرت سعدی علیه رحمه می فرماید: عبادت بجز خدمت خلق نیست/ به تسبیح و سجاده و دلق نیست/
این بیت تنها نمونه ای از اخبار و پندهای بی شمار بزرگان دینی و ادبی است که بر خدمت به مردم تاکید دارد. خدمت به خلق یا به تعبیر ادارات و سازمان های دولتی “تکریم ارباب رجوع” یکی از موضوعات مورد نقد و گلایه بسیاری از خوزستانی ها است چرا که با یک بررسی دقیق می توان به این نتیجه رسید که این موضوع یکی از دلایل متعدد مهاجرت آنها به شمار می رود. از یک سو شرایط بد آب و هوایی و انواع و اقسام مشکلات، زندگی را برای خوزستانی ها دشوار کرده و از سوی دیگر خدمت رسانی ضعیف گروهی از ادارات و نحوه ی تعامل آنها با ارباب رجوع در مهاجرت گسترده خوزستانی ها بشدت اثر گذار بوده است که البته شرح و بسط آن در این مُجمل نگنجد اما تا آنجا که حوصله این فرصت یاری نماید نمونه ای از آن را به پیشگاه تان عرضه می نماییم.
***
به خوبی می دانیم که شرایط اقتصادی حال حاضر به گونه ای است که از آن به جنگ اقتصادی تعبیر می شود و در این شرایط طوفانی فعالان بخش خصوصی مانند کشتی هایی در میان تلاطم امواج سهمگین یکی پس از دیگری به اعماق دریا فرو می روند.
هرچند پیش از این و تا به امروز اقتصاد دولتی و خصولتی مجال چندانی برای عرض اندام به بخش خصوصی نداده است اما نابودی بخش خصوصی به معنی فلج شدن شَق عمده ای از اقتصاد کشورمان می باشد. تصور کنید انبوهی از کارگاه ها ، تولیدی ها و شرکت ها تعطیل شوند، در این صورت آیا بخش دولتی می تواند جبران مافات نماید و یا اینکه می تواند نقش بخش خصوصی را ایفا نماید؟ آیا توان ایجاد اشتغال و جذب نیروهای بیکار شده را دارد؟ پاسخ این پرسش ها روشن است… این مقدمه گفته شد تا ضرورت و حیاتی بودن بخش خصوصی برای آن دسته از دولتی هایی که هنوز اهمیت این بخش را درک نکرده اند، واضح و روشن گردد.
با این اوصاف دولت باید بیش از هر زمان دیگری به فکر نجات خصوصی ها از این طوفان بلاخیز باشد تا به خیر و سلامتی بتوانند جان سالم به در برند. یکی از کارهایی که دولت می تواند برای جلب رضایت و بهبود وضع بخش خصوصی انجام دهد که از قضا مورد گلایه شدید این بخش نیز می باشد تصحیح نحوه برخورد کارکنان ادارات دولتی با ارباب رجوع می باشد. همانطور که ذکر آن رفت یکی از دلایل مهاجرت همین مسئله است چرا که عدم پاسخگویی و ناتوانی و یا بی توجهی در رسیدگی به امور ارباب رجوع، وی را از ادامه روند رسیدگی به خواسته اش ناامید می کند و وقتی این رویه را در بیشتر ادارات مشاهده نماید بهتر آن می بیند که خود را از این محیط جدا نماید.
در این خصوص وضعیت یک فعال بخش خصوصی مانند یک شهروند عادی نیست چرا که پای سرمایه وی در میان است و به ناچار باید کار اداری خود را انجام دهد چرا که در غیر این صورت متحمل ضرر و زیان خواهد شد. بسیار پیش آمده که یک پیمانکار یا صاحب یک شرکت خصوصی ساعت ها و یا روزها در انتظار گوشه چشمی از سوی یک کارمند اداره دولتی می ماند تا مشکل او را بر طرف نماید که این کار آفتی برای بخش خصوصی به شمار می رود.
این مشکل بارها از طرق گوناگون به گوش مسئولین مختلف رسیده و ایشان نیز با نثار لبخندی، قول ارسال بخشنامه و پندنامه ای برای بهبودی رویه فوق داده و می دهند اما آنچه هست و به چشم میبنیم، همان قصه پیشین است. کمترین انتظار یک فعال بخش خصوصی که دغدغه ها و مشکلات زیادی را پیش رو دارد، همکاری بدنه دولت است ولی متاسفانه علاوه بر بروکراسی همیشگی، عدم تکریم ارباب رجوع نمک دیگری بر زخم های وی می پاشد و این در حالی است که استان خوزستان بیش از هر زمان دیگری به جذب سرمایه گذار احتیاج دارد و چنین رفتارهایی باعث فراری شدن بخش خصوصی از خوزستان می شود.
به کرات دیده و یا شنیده شده که در فلان اداره و یا سازمان از اختصاص فضای کافی برای ارباب رجوع و یا حتی محلی برای نشستن دریغ کرده اند که حقیقتا جای تاسف دارد. حال تصور کنید ارباب رجوع چنین اداره ای قصد دیدار با جناب رئیس را داشته باشد… بلا شک دیدن آنها یکی از دشواری های زمان ما به شمار می رود و اگر هم دیدار میسر شود وقت چندانی برای وی نخواهد داشت.
یکی دیگر از همین قسم مشکلات، سهل انگاری و یا عدم تسلط کارمند بر اموری جاری است که باعث می شود زمان و هزینه زیادی از یک سرمایه گذار و یا پیمانکار به هدر رود که بعضاً جبران آن دشوار و یا غیر ممکن می شود.
هرکس این متن را می خواند یا می شنود احتمالا خاطره ای از جنس عدم تکریم ارباب رجوع و سهل انگاری و بی خیالی کارمندان دولتی جلوی چشمانش رژه می رود؛ این قضیه مربوط به اداره خاصی نمی شود و متاسفانه فراگیری آن شامل اکثر ادارات و سازمان ها می شود. به هر روی امیدواریم مدیران دولتی و شخص استاندار محترم خوزستان نسبت به این ماجرا حساسیت بیشتری به خرج دهد تا بیش از این شاهد هدر رفت و خروج سرمایه و نیروی انسانی زبده از استان نباشیم.
9887/6002
انتهای پیام این بیت تنها نمونه ای از اخبار و پندهای بی شمار بزرگان دینی و ادبی است که بر خدمت به مردم تاکید دارد. خدمت به خلق یا به تعبیر ادارات و سازمان های دولتی “تکریم ارباب رجوع” یکی از موضوعات مورد نقد و گلایه بسیاری از خوزستانی ها است چرا که با یک بررسی دقیق می توان به این نتیجه رسید که این موضوع یکی از دلایل متعدد مهاجرت آنها به شمار می رود. از یک سو شرایط بد آب و هوایی و انواع و اقسام مشکلات، زندگی را برای خوزستانی ها دشوار کرده و از سوی دیگر خدمت رسانی ضعیف گروهی از ادارات و نحوه ی تعامل آنها با ارباب رجوع در مهاجرت گسترده خوزستانی ها بشدت اثر گذار بوده است که البته شرح و بسط آن در این مُجمل نگنجد اما تا آنجا که حوصله این فرصت یاری نماید نمونه ای از آن را به پیشگاه تان عرضه می نماییم.
***
به خوبی می دانیم که شرایط اقتصادی حال حاضر به گونه ای است که از آن به جنگ اقتصادی تعبیر می شود و در این شرایط طوفانی فعالان بخش خصوصی مانند کشتی هایی در میان تلاطم امواج سهمگین یکی پس از دیگری به اعماق دریا فرو می روند.
هرچند پیش از این و تا به امروز اقتصاد دولتی و خصولتی مجال چندانی برای عرض اندام به بخش خصوصی نداده است اما نابودی بخش خصوصی به معنی فلج شدن شَق عمده ای از اقتصاد کشورمان می باشد. تصور کنید انبوهی از کارگاه ها ، تولیدی ها و شرکت ها تعطیل شوند، در این صورت آیا بخش دولتی می تواند جبران مافات نماید و یا اینکه می تواند نقش بخش خصوصی را ایفا نماید؟ آیا توان ایجاد اشتغال و جذب نیروهای بیکار شده را دارد؟ پاسخ این پرسش ها روشن است… این مقدمه گفته شد تا ضرورت و حیاتی بودن بخش خصوصی برای آن دسته از دولتی هایی که هنوز اهمیت این بخش را درک نکرده اند، واضح و روشن گردد.
با این اوصاف دولت باید بیش از هر زمان دیگری به فکر نجات خصوصی ها از این طوفان بلاخیز باشد تا به خیر و سلامتی بتوانند جان سالم به در برند. یکی از کارهایی که دولت می تواند برای جلب رضایت و بهبود وضع بخش خصوصی انجام دهد که از قضا مورد گلایه شدید این بخش نیز می باشد تصحیح نحوه برخورد کارکنان ادارات دولتی با ارباب رجوع می باشد. همانطور که ذکر آن رفت یکی از دلایل مهاجرت همین مسئله است چرا که عدم پاسخگویی و ناتوانی و یا بی توجهی در رسیدگی به امور ارباب رجوع، وی را از ادامه روند رسیدگی به خواسته اش ناامید می کند و وقتی این رویه را در بیشتر ادارات مشاهده نماید بهتر آن می بیند که خود را از این محیط جدا نماید.
در این خصوص وضعیت یک فعال بخش خصوصی مانند یک شهروند عادی نیست چرا که پای سرمایه وی در میان است و به ناچار باید کار اداری خود را انجام دهد چرا که در غیر این صورت متحمل ضرر و زیان خواهد شد. بسیار پیش آمده که یک پیمانکار یا صاحب یک شرکت خصوصی ساعت ها و یا روزها در انتظار گوشه چشمی از سوی یک کارمند اداره دولتی می ماند تا مشکل او را بر طرف نماید که این کار آفتی برای بخش خصوصی به شمار می رود.
این مشکل بارها از طرق گوناگون به گوش مسئولین مختلف رسیده و ایشان نیز با نثار لبخندی، قول ارسال بخشنامه و پندنامه ای برای بهبودی رویه فوق داده و می دهند اما آنچه هست و به چشم میبنیم، همان قصه پیشین است. کمترین انتظار یک فعال بخش خصوصی که دغدغه ها و مشکلات زیادی را پیش رو دارد، همکاری بدنه دولت است ولی متاسفانه علاوه بر بروکراسی همیشگی، عدم تکریم ارباب رجوع نمک دیگری بر زخم های وی می پاشد و این در حالی است که استان خوزستان بیش از هر زمان دیگری به جذب سرمایه گذار احتیاج دارد و چنین رفتارهایی باعث فراری شدن بخش خصوصی از خوزستان می شود.
به کرات دیده و یا شنیده شده که در فلان اداره و یا سازمان از اختصاص فضای کافی برای ارباب رجوع و یا حتی محلی برای نشستن دریغ کرده اند که حقیقتا جای تاسف دارد. حال تصور کنید ارباب رجوع چنین اداره ای قصد دیدار با جناب رئیس را داشته باشد… بلا شک دیدن آنها یکی از دشواری های زمان ما به شمار می رود و اگر هم دیدار میسر شود وقت چندانی برای وی نخواهد داشت.
یکی دیگر از همین قسم مشکلات، سهل انگاری و یا عدم تسلط کارمند بر اموری جاری است که باعث می شود زمان و هزینه زیادی از یک سرمایه گذار و یا پیمانکار به هدر رود که بعضاً جبران آن دشوار و یا غیر ممکن می شود.
هرکس این متن را می خواند یا می شنود احتمالا خاطره ای از جنس عدم تکریم ارباب رجوع و سهل انگاری و بی خیالی کارمندان دولتی جلوی چشمانش رژه می رود؛ این قضیه مربوط به اداره خاصی نمی شود و متاسفانه فراگیری آن شامل اکثر ادارات و سازمان ها می شود. به هر روی امیدواریم مدیران دولتی و شخص استاندار محترم خوزستان نسبت به این ماجرا حساسیت بیشتری به خرج دهد تا بیش از این شاهد هدر رفت و خروج سرمایه و نیروی انسانی زبده از استان نباشیم.
9887/6002
کپی شد
