چند سطری از زندگی دکتر عبدالحسین زرین کوب

دکتر عبدالحسین زرین کوب در ۲۷ اسفند سال ۱۳۰۱ در بروجرد به دنیا آمد. وی آثار متعدد عرفانی، تاریخی و فلسفی از خود به جای گذاشت و از اساتید برجسته دانشگاه تهران در عرصه های تاریخ، فلسفه، عرفان و... بود.

عبدالحسین زرین کوب از اساتید برجسته دانشگاه تهران در بیست و هفتم اسفند ماه سال ۱۳۰۱ در بروجرد متولد شد. حوزه مطالعاتی استاد را در عرصه‌ های تاریخ، فلسفه، ادبیات، تصوف، عرفان، تاریخ ادیان، آشنایی با معارف قدیم و جدید، علوم اسلامی و روش‌ های تحقیق نوین و تسلط به زبان‌های زنده دنیا می توان برشمرد.

به گزارش خبرنگار جی پلاس، در راستای شناساندن بزرگان اندیشه دینی در این صفحه بر آنیم که این شخصیت های ارجمند جهان اسلام و تشیع را به مخاطبان معرفی کنیم و مطالب منتشرشده قطره ای است از دریای زندگی این بزرگواران که به قدر وسعمان است. باشد که مفید فایده افتد. این قسمت به زندگی دکتر عبدالحسین زرین کوب از اساتید برجسته دانشگاه تهران که در زمینه های مختلف از جمله عرفان، فلسفه، تاریخ و ادبیات دست به خلق آثاری زده است، اختصاص دارد.

زندگینامه دکتر عبدالحسین زرین کوب

عبدالحسین زرین کوب از اساتید دانشگاه تهران و دارای آثار متعدد علمی در عرصه‌ های تاریخ، فلسفه، ادبیات، تصوف و عرفان است.

تولد و تحصیل

دکتر عبد الحسین زرین کوب در ۲۷ اسفند ماه سال ۱۳۰۱ ش در شهرستان بروجرد به دنیا آمد و در خانواده‌ ای اهل علم و ورع تربیت یافت. دوران ابتدایی را در سال ۱۳۰۷ ش در بروجرد از مدرسه «کمال» آغاز کرد و دوره متوسطه را در مدرسه «اعتضاد» ادامه داد. در کنار تحصیل در مدارس جدید، با ترغیب پدرش هم زمان به تحصیل علوم دینی در «حوزه علمیه بحر العلوم» پرداخت. در سال ۱۳۱۹، تحصیلات دبیرستانی را در رشته ادبی به پایان برد. در سال ۱۳۲۴ در رشته ادبیات دانشگاه تهران با رتبه اول پذیرفته شد و در سال ۱۳۲۷ به عنوان دانشجوی رتبه اول، فارغ التحصیل شد و یک سال بعد، دکترای ادبیات فارسی را در همان دانشگاه آغاز کرد. در سال ۱۳۳۴، تحصیلات دانشگاهی خود را با رساله‌ ای با عنوان نقد الشعر، تاریخ و اصول آن به پایان برد. در سال ۱۳۳۵، به عنوان دانشیار دانشکده علوم معقول و منقول به تدریس تاریخ اسلام، تاریخ کلام و مجادلات فرق، تاریخ ادیان، تاریخ علوم و تاریخ تصوف اسلامی مشغول شد.

فعالیت ها

پس از اخذ رتبه استادی دانشگاه تهران در سال ۱۳۳۹ در دانشکده الهیات و معارف اسلامی، دانشکده ادبیات، دوره دکتری دانشگاه تهران و دانشسرای عالی تهران به تدریس پرداخت. مسافرت‌ های متعدد علمی، مطالعاتی و تحقیقی به کشورهای اروپایی، آمریکایی و آسیایی انجام داد و سالی چند را هم به عنوان استاد میهمان در آمریکا به تدریس پرداخت. حوزه مطالعاتی استاد را در عرصه‌ های تاریخ، فلسفه، ادبیات، تصوف، عرفان، تاریخ ادیان، آشنایی با معارف قدیم و جدید، علوم اسلامی و روش‌ های تحقیق نوین و تسلط به زبان‌های زنده دنیا می‌ توان دانست.

آثار

ایشان آثار متعدد ادبی، عرفانی و تاریخی را از خود به جا گذاشت که در زمینه آثار تاریخی می‌ توان ۲۲ اثر را شمرد، از جمله:

«دو قرن سکوت»،

«تاریخ ایران بعد از اسلام»،

«بامداد اسلام»،

«کارنامه اسلام»،

«تاریخ در ترازو»،

«تاریخ مردم ایران»

و «روزگاران ایران»

همچنین مقالات متعدد ادبی، عرفانی و تاریخی نیز در نشریات معتبر علمی از ایشان چاپ شده که از آن میان، به

«چند کلمه از تاریخ»،

«فرمانروایی ایرانیان بر یمن»،

«نقد و بررسی در باب مآخذ تاریخ ایران بعد از اسلام»،

«مصاحبه با تاریخ»،

«در باره تاریخ»

و «تاریخ نگری یا تاریخ نگاری» می‌توان اشاره کرد.

آثار دیگر وی عبارت است از: «از کوچه رندان»، «سر نی»، «مقدمه بر دیوان پروین اعتصامی»، «صدای بال سیمرغ»، «دو رساله در باره انقلاب مشروطیت»، «تصوف ایرانی در منظر تاریخی آن»، «پیر گنجه در جست وجوی ناکجاآباد»، « پله پله تا ملاقات با خدا »، «ارزش میراث صوفیه»، « جست وجو در تصوف ایران»، «با کاروان اندیشه»، «نامورنامه» و «یادداشت‌ها و اندیشه‌ها».