بسیاری از ما به صورت طبیعی، روزانه بین پنجاه تا صد تار مو از دست می‌دهیم و این ریزش طبیعی و دائمی هرگز باعث نازک شدن موها یا طاسی نمی‌شود؛ زیرا به صورت همزمان موهای دیگری به جای آن‌ها رشد می‌کند؛ اما اگر موها به صورت ناگهانی شروع به ریزش کند، نشان می‌دهد که مسئله جدی است و باید علت آن مشخص شده و درمان صورت پذیرد.
* ژنتیک
* استرس
* و اضطراب، یا شرایط سلامت یا بیماری در بدن.
معمول‌ترین نوع ریزش مو، دلیلش ریشه در ژنتیک دارد و ارثی است؛ به این بیماری androgenetic alopecia یا آلوپسی آندروژنیک می‌گویند.
هنگامی که مسئله‌ی ریزش مو ریشه در ژنتیک داشته باشد، موها به تدریج می‌ریزد و با افزایش سن، ریزش موها نیز افزایش می‌یابد.
در برخی موارد، سایر عوامل ممکن است به ریزش مو منجر شود. اما به خصوص، زمانی که عامل غیرژنتیکی در ریزش مو اثرگذار باشد ممکن است موهای ضخیم و سالم به طور ناگهانی بریزند.
بسیاری از ما به صورت طبیعی، روزانه بین پنجاه تا صد تار مو از دست می‌دهیم و این ریزش طبیعی و دائمی هرگز باعث نازک شدن موها یا طاسی نمی‌شود؛ زیرا به صورت همزمان موهای دیگری به جای آن‌ها رشد می‌کند. اگر موها به صورت ناگهانی شروع به ریزش کند، نشان می‌دهد که مسئله جدی است و باید علت آن مشخص شده و درمان صورت پذیرد. چنین ریزش مویی، زمانی رخ می‌دهد که چرخه‌ی رشد مو و مرگ آن، دچار اختلال شده و فولیکول مو آسیب دیده و جای آن را بافت معمولی گرفته باشد.
اختلالات و ناهنجاری‌های آلوپسی آندروژنیک (شامل نازک شدن ارثی موها یا طاسی) اصلی‌ترین دلیل ریزش موهاست که هشتاد میلیون نفر اعم از زنان و مردان را فقط در ایالات متحده‌ی آمریکا درگیر کرده است. زنانی که به طور ارثی دچار ریزش مو می‌شوند معمولاً متوجه نازک شدن موها در قسمت جلو و بالای سرشان می‌شوند در حالی که مردان در قسمت‌هایی دیگر از سرشان دچار طاسی می‌شوند.
به جز عوامل ژنتیکی که در ریزش موها اثر می‌گذارند، می‌توان عوامل دیگری که منجر به ریزش مو می‌شود را به صورت زیر بیان کرد:
* سن
* شرایط خاص سلامتی بدن مانند دیابت، اختلالات تیروئید، و لوپوس (سل جلدی)
* برخی درمان‌ها و جراحی‌های بزرگ
* سوءتغذیه
* اضطراب و استرس
بیماری‌های خودایمنی مانند آلوپسیا یا طاسی منطقه‌ای (alopecia areata) نیز منجر به ریزش ناگهانی موها می‌شود. در این بیماری، سیستم ایمنی بدن به موها حمله می‌کند. بیماری آلوپسیا در انسان‌های سالم بروز می‌کند و می‌تواند منجر به از دست دادن موها در بخشی‌هایی از سطح سر یا سایر نقاط بدن شود. البته جای نگرانی نیست، درمان‌هایی برای این بیماری وجود دارد که با مراجعه به پزشک متخصص پوست می‌توان آن‌ها را دریافت کرد.
گاهی اوقات، شرایط خاص پزشکی می‌تواند به ریزش موی ناگهانی بیانجامد. چیزی حدود سی بیماری مانند بیماری‌های تیروئید، دیابت، لوپوس، کم‌خونی (آنمی) ریزش مو را باعث می‌شوند. در صورتی که با چنین مشکلی مواجه شدید به پزشک متخصص پوست مراجعه کنید تا علاوه بر ممانعت از پیشروی ریزش موها، با دارو، رشد موها را افزایش دهید.
شیمی درمانی، اشعه درمانی، و جراحی‌های بزرگ نیز ممکن است ریزش مو را در فرد ایجاد کند. اما حتی اگر ریزش موی ناگهانی تروماتیک بوده و وابسته به یک حادثه باشد، باز هم لازم است درمان برای بازگردان موها صورت پذیرد.
ریزش مو در زنان احتمالاً مربوط به هورمون‌ها است. افت استروژن در بدن منجر به ریزش موقتی موها پس از زایمان مادر می‌شود. ریزش مو در دوران یائسگی نیز ممکن است رخ دهد. استرس‌های بزرگ مانند طلاق یا شکست عاطفی، می‌تواند ریزش مو را باعث شود. به علاوه، داشتن رژیم غذایی نه چندان مناسب، دریافت ناکافی پروتئین و اختلال در تغذیه مانند بی اشتهایی نیز ریزش مو را سبب می‌شود.
